Η Ελλάδα υφίσταται BULLYING

  

    Όπως διαβάζω στο κείμενο του «Εφήβου» στον σημερινό «δρόμο της Αριστεράς» (σελίδα 22, ‘στο προαύλιο’), περιγράφεται ότι bullying … 

«…είναι ο επαναλαμβανόμενος εκφοβισμός με πραγματική ή απειλούμενη ποινή φυσικής, προφορικής, γραπτής ή συναισθηματικής κακομεταχείρισής τους ή της διάδοσης φημών με απώτερο σκοπό τον κοινωνικό τους αποκλεισμό ή της αρπαγής προσωπικών αντικειμένων. Συμπεριλαμβάνει και τις περιπτώσεις ύβρεων κατά της εθνικότητας, φυλής ή ιδιαιτερότητας κάποιου.

Αναλυτικότερα στον όρο bullying συμπεριλαμβάνονται :
Χρησιμοποίηση υβριστικών ή περιπαικτικών εκφράσεων.
Απειλές και εκβιασμός.
Κλοπές.
Ζημιές στα προσωπικά αντικείμενα.
Επιδιωκόμενη απομάκρυνση των φίλων.
Εσκεμμένο ή συχνό αποκλεισμό από κοινωνικές δραστηριότητες.
Διάδοση κακοηθών και ψευδών φημών.
Εκβιαστικά τηλεφωνήματα ή παρενόχληση μέσω τηλεφώνου, κινητού τηλεφώνου, διαδικτύου (ηλεκτρονικό bullying)  (εφημερίδες και γενικά με όλα τα ΜΜΕ, θα συμπλήρωνα)…»

     Ξαφνιάστηκα γιατί διαβάζοντας αυτό το κομμάτι από το κείμενο, μου πέρασε η σκέψη ότι τους τελευταίους μήνες η συμπεριφορά απέναντι στην Ελλάδα των «φίλων», «συμμάχων», και «οικονομικών εταίρων» της, ταυτίζεται με τον ορισμό του bullying.  Αν αυτό δεν είναι σωστό να συμβαίνει μεταξύ μαθητών πως μπορεί να συμβαίνει σε τέτοιο επίπεδο;  Να υποθέσω ότι συναισθηματική ηλικία των μαθητών αντιστοιχεί σε κάτι πιο ώριμο;

     Η αρχή έγινε με τους «Financial Τimes», που (όπως λέγεται) για να τιμωρήσουν την Ελλάδα  για το πρόστιμο που έβαλε η Ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού στην Longman-Pearson (ιδιοκτήτρια των Financial Times), με ποσό 1.434.452€ για απαγόρευση παθητικών πωλήσεων και απαγόρευση των εξαγωγών που είχε επιβάλει στα συμβόλαια της με την εταιρεία Απόλλων ΑΕ. Σαν αποτέλεσμα αυτού του πρόστιμου είναι ότι με βάση την απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού και τα πρακτικά της υπόθεσης, μπορεί να ενημερωθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού η οποία με την σειρά της θα εξετάσει εάν πραγματικά η εκδοτική εταιρεία, όπως υποστήριξε στις 26/3/2009 η μάρτυρας της (η μάρτυρας της εκδοτικής εταιρείας ήταν η επί σειρά ετών Γενική Διευθύντρια της Pearson Hellas κα Carol Stein), παραβιάζει το Ευρωπαϊκό Δίκαιο του Ανταγωνισμού επί σειρά ετών σε όλη την Ευρώπη. Εάν αποδειχτεί αυτό τότε τα πρόστιμα που αντιμετωπίζει η εκδοτική εταιρεία Pearson (ιδιοκτήτρια των Financial Times) μπορεί να ανέλθουν σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Το έτος 2008 ο τζίρος της Pearson ήταν το 4.811.000.000 λίρες Αγγλίας.

Δες εδώ : http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/-lr-ft–2010011919002
και εδώ : http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/ft-lr–2010012719348/ 

     Από αυτά τα τρία δημοσιεύματα “πιάστηκαν” οι «αγορές» και άρχισαν το bullying. Όσο πιο δυνατά κτυπούσαν τόσο τα επιτόκια δανεισμού ανέβαιναν, τόσο σε δυσκολότερη θέση βρίσκονταν η Ελλάδα. Τόσο η κλοπή μεγάλωνε. Τόσο αυξάνονταν η προσπάθεια περιθωριοποίησης της. Στη συνέχεια άρχισαν  πρώτα να υποβαθμίζουν και μετά να κερδοσκοπούν. Όταν δεν έκαναν αυτό τότε πρώτα κερδοσκοπούσαν και μετά υποβάθμιζαν. Αυτό ένα μήνα συνέχεια. Στη συνέχεια με το αρκτικόλεξο PIGS, τουτέστιν γουρούνια, αποκαλούνται πλέον από πλήθος ευρωφυλλάδων και ευρωδιαύλων τα περίφημα οικονομικά «βαρίδια» της ευρωζώνης: Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ελλάδα, Ισπανία.

Δες εδώ : http://e-dromos.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=35:pigs-pong&catid=41:2010-02-17-08-48-44&Itemid=67

     Στη συνέχεια ήρθε η γλυκιά Μέρκελ για να δέσει το γλυκό,  που  σε συνεντεύξεις της δήλωνε ότι δεν την αφορά η “διάσωση” της Ελλάδας . Λες και η κ. Μέρκελ να είναι αμέτοχη με τη λαμογιά που γινότανε με τους γερμανομαθείς και γερμανοτραφείς έλληνες πολιτικούς, γενικούς ή ειδικούς γραμματείς και τις σχέσεις τους με τις γερμανικές εταιρείες που δρούσαν στην Ελλάδα. Σαν να μην γνωρίζει η κ. Μέρκελ ότι το C4I δεν δούλεψε ποτέ και εμείς το κάναμε γαργάρα. Σαν να μην γνωρίζει η κ. Μέρκελ ότι η γερμανική Siemens “πλήρωνε” για να παίρνουν τα έργα, όπως είπε ο κ. Χριστοφοράκος  (και όχι μόνο αυτός), γινότανε κατά κόρο, παρ’ όλα αυτά κανένας δεν είναι φυλακή.

 

Updated 3.03.2010

 

Τέλος ξεχείλισε το ποτήρι με το γνωστό μεσαίο δάκτυλο την ημετέρας θεάς Αφροδίτης από το (έστω) λαϊκίστικο περιοδικό «Forum».

.

~~~ 

.

    Με τα τελευταία posts δεν προσπαθώ να εξωραΐσω τις δικές μας ενοχές και  τους ντόπιους αδύναμους και αστείους αστούς πολιτικούς μας. Είναι  γνωστό ότι τα ελλείμματα και το χρέος το συσσώρευσαν και το έφεραν σε αυτό το βαθμό οι πολιτικές των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, οι μεγάλες ιδέες των «λαμπρών» ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας. Οι πολιτικές της ρεμούλας και της εξαργύρωσης των ψηφοθηρικών υποχρεώσεων. Οι πελατειακές σχέσεις πολιτικών-ψηφοφόρων. Η πολιτική που δίνει στους λίγους τα πολλά και στους πολλούς τα λίγα. 

Δες εδώ : http://pontosandaristera.wordpress.com/2010/01/30/30-1-2010/

     Το κυρίαρχο, δυστυχώς ακόμη, συστατικό της ελληνικής πολιτικής είναι η κυριαρχία από το ξένο κεφάλαιο η υποταγή το σκύψιμο του κεφαλιού το καθημερινό «Ευχαριστώ στις Ηνωμένες Πολιτείες» (που ανάλογα την στιγμή αλλάζει σε «Ευχαριστώ την Γερμανία», «Ευχαριστώ την Αγγλία», «Ευχαριστώ την Γαλλία», «Ευχαριστώ την Ρωσία» και πάει λέγοντας).    Οι Έλληνες αστοί πολιτικοί προσπάθησαν για την ένταξη της Ελλάδας στη ΟΝΕ για να αντιμετωπίζουμε εύκολα τέτοιες κρίσεις (όπως έλεγαν) πράγμα που αποδείχθηκε ότι πρακτικά δεν ισχύει. Πολλά βέβαια δεν ισχύουν από αυτά που έλεγαν τότε. Για παράδειγμα  έλεγαν ότι όταν μπούμε στην ΕΟΚ τα ανατολικά σύνορά μας θα έχουν την εγγύηση της ΕΟΚ και θα αποφύγουμε το βάρος των εξοπλισμών. Καλαμπούρι ακούγεται σήμερα αυτό το τελευταίο, ειδικά αν κάποιος σκεφτεί από πού αναγκαζόμαστε να αγοράζουμε όπλα. Σήμερα όμως εκτός από την υποτέλεια υπάρχει και κάτι άλλο. Η οικονομική κρίση είναι σημαντικό και γνωστό συστατικό της καπιταλιστικής οικονομίας που, απ’ ότι λένε οι θεωρητικοί της, έχει και περιόδους και ένταση ανάλογα με την περίοδο. Η παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία βρίσκεται σε μια τέτοια κρίση μακράς περιόδου και άρα πολύ έντονη και έχει και συγκεκριμένα ποιοτικά στοιχεία.

    Σε αυτή την συγκυρία οι Βρυξέλες άφησαν την Ελλάδα έκθετη σε απανωτές επιθέσεις των κερδοσκόπων, στάση που δημιούργησε μεγάλο πρόβλημα για το μέλλον της Ελλάδας με τους τόκους που πρέπει να πληρώσει σε βάθος χρόνου από τον δανεισμό που έκανε κάτω από αυτές τις συνθήκες αποικιοκρατικού χαρακτήρα. Για να μην κινδυνέψουν τα δικά τους “μάρκα” ή ακόμη καλύτερα για να τους στοιχίσει όσο το δυνατόν λιγότερο το συνολικό πρόβλημα που έρχεται.

    Οι έλληνες πολιτικοί μέχρι σήμερα δεν λειτουργούσαν με κανόνες της αγοράς απέναντι στους “εταίρους” τους αλλά σαν υπάλληλοι τους.

    Για παράδειγμα το C4I σχεδόν το έχουμε εξοφλήσει αλλά ποτέ δεν δούλεψε. Το ελληνικό δημόσιο δεν έχει εισπράξει τις εγγυητικές όπως και θα έπρεπε να είχε κάνει και όπως θα έκανε με κάθε έλληνα που δεν θα παρέδιδε το έργο που ανέλαβε. Τα υποβρύχια που γέρνουν δεν τους τα γυρίσαμε την ίδια μέρα.  Αναγκάζονται να παίρνουν δάνεια μόνο από την “παρέα” (αν μαθευτεί ότι προτίθεται κάποιος άλλος να τους δώσει δάνειο, πχ Κίνα, τότε «αντιδρούν οι αγορές») και ταυτόχρονα είναι και ακριβά αλλά και συνήθως συνοδεύουν ταυτόχρονη αγορά στρατιωτικού εξοπλισμού για παράδειγμα αεροπλάνα, τανκς κλπ. Έτσι ένα μεγάλο μέρος του δανείου πάει παραχρήμα σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς από τον δανειστή!!!  Επίσης ένα μεγάλο μέρος του δανείου πάει κατευθείαν (δεν εισπράττεται καν) σε προμήθειες!!!!