Σε μια χρονιά που τα κινήματα των ανθρώπων της εργασίας υποχωρούν κάτω από την ανελέητη επίθεση του συσπειρωμένου διεθνούς κεφαλαίου, η φετινή λοιπόν πρωτομαγιά έχει ιδιαίτερη σημασία. Ας αναλογιστούμε τρέχοντας νοητά μέσα από τα τελευταία διακόσια χρόνια την πορεία των αγώνων της κοινωνίας και ας σκεφτούμε τι κατακτήθηκε και με πόσο κόπο και πόσο αίμα. Αυτά πλέον, τα κεκτημένα, ήρθε η ώρα που τα ζητάνε πίσω. Θα τους τα δώσουμε; Θα ακολουθήσουμε την προτροπή των δελτίων μαζικής αποχαύνωσης που είναι «Μπροστά – Πίσω» ή θα αντισταθούμε; Αυτό θα φανεί μόλις στους επόμενους μήνες. Γιατί αν δεν υπάρξει αντίσταση ΤΩΡΑ, τότε η ιστορία θα αρχίσει να γυρίζει πίσω. Πόσο πίσω; Μέχρι το σημείο που οι εργαζόμενοι θα ζουν και θα αμείβονται ίσα ίσα για να μπορούν να εργάζονται και να αναπαράγονται. Δηλαδή, πάλι από την αρχή.
Κανάλι 