Το 2012 θα είναι η δική μας χρονιά

Χρόνια Πολλά – Καλή Χρονιά

Οι «συμμορίες» της δραχμής και του ευρώ

του Θεόδωρου Κατσανέβα
Η επιστροφή στη δραχμή δαιμονοποιείται από την πλειοψηφία του πολιτικοδημοσιογραφικού συστήματος της χώρας ως ο Εξαποδώ που θα μας γυρίσει στο Μεσαίωνα. Ως «συμμορία της δραχμής» αποκαλούνται όσοι υποστηρίζουν την άποψη αυτή, χωρίς  να προβάλλονται ισχυρά επιχειρήματα, εκτός από ύβρεις και υπονοούμενα για συμφέροντα, για λαϊκισμό, κλπ. Η «συμμορία του ευρώ», αντιπαρέρχεται το καταλυτικό γεγονός ότι, τα τελευταία εκατό χρόνια με το εθνικό μας νόμισμα, τη δραχμή, ποτέ δε ζήσαμε παρόμοια τραγωδία όπως η σημερινή. Και ενώ  η ένταξή μας στην ευρωζώνη το 2001 έγινε για να στηριχθεί και να αναπτυχθεί η ελληνική οικονομία, συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Είναι γεγονός ότι, μεγάλο μέρος της ευθύνης για τη σύγχρονη ελληνική τραγωδία οφείλεται στη φαυλότητα του πολιτικού μας συστήματος, στην κακοδιοίκηση από τις πολιτικές ηγεσίες, που κάποτε πρέπει να λογοδοτήσουν. Αλλά αυτό δεν αρκεί για να δικαιολογήσει την έκταση της πρωτοφανούς κρίσης. Σε οικονομική κατάρρευση βρίσκονται οι περισσότερες  χώρες της ευρωζώνης, σε αντίθεση με όσες δεν έχουν ενταχθεί σε αυτήν. Μια ματιά στα ισοζύγια πληρωμών των χωρών μέσα και έξω από το ευρώ, το αποδεικνύει. Στην κρίση αντέχουν οι περισσότερες χώρες έξω από την ευρωζώνη, αλλά και έξω απο την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Αργεντινή,  ύστερα από την αποσύνδεσή της από το σκληρό Αμερικάνικο δολάριο, σε συνδυασμό με  κούρεμα των χρεών της σε επίπεδα του 70% και υποτίμηση του νομίσματός της, σήμερα αναπτύσσεται με αλματώδεις ρυθμούς. Δεκάδες είναι οι περιπτώσεις χωρών που πτώχευσαν τα τελευταία πενήντα χρόνια και αναστήθηκαν μετά. Η Κίνα, διατηρώντας χαμηλά την ισοτιμία του γουάν, έχει σωρευτικό πλεόνασμα άνω των 3 τρισ. δολαρίων. H απογείωση της ελληνικής οικονομίας έγινε από τα μέσα της δεκαετίας του 1950, όταν ο «δεξιός» Σπύρος Μαρκεζίνης έκοψε την ισοτιμία της τότε δραχμής με το δολάριο στη μέση. Και η Γερμανία το 1953, έκοψε το 50% των χρεών της, αλλά δεν κατέβαλε πολεμικές αποζημιώσεις.

Δηλώσεις Περιουσιακής Κατάστασης Βουλευτών Χρήσης 2009 (Οικονομικό Έτος 2010)

 

48η ημέρα απεργίας στη Χαλυβουργία (17/12/2011)

.

Το Σάββατο 17/12/2011 ο δρόμος μας έβγαλε στην Χαλυβουργία, όπου 400 εργάτες μετρούσαν ήδη 48 ημέρες απεργίας. Από εκεί και το video που ακολουθεί…

.

.

…Πρωτοφανείς διαστάσεις λαμβάνει πλέον η συνεχιζόμενη απεργία των 400 εργαζομένων, καθώς δηλώνουν ότι δεν πρόκειται να σταματήσουν εάν η επιχείρηση δεν ανακαλέσει τις απολύσεις. Οι εργαζόμενοι σχεδόν ενάμιση μήνα τώρα στέκουν συγκεντρωμένοι στον προαύλιο χώρο του εργοστασίου, κάτω από ένα πανό που γράφει «Εδώ, εδώ και πάλι εδώ / εμείς δεν ζούμε με 500 ευρώ». Η συμπαράσταση του κόσμου στον αγώνα τους είναι συγκινητική, καθώς εκτός από ηθική είναι και υλική, για να τους βοηθήσουν να αντέξουν τη μάχη που ξεκίνησαν. «Ιδιώτες και σπουδαστές έρχονται και αφήνουν φαγητό, ακόμη και μακαρόνια, για όλους εμάς που βρισκόμαστε έξω από το εργοστάσιο» λένε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.

Κοινή συνέντευξη Τύπου Αλέξη Τσίπρα και Σοφίας Σακοράφας (15/12/2011)

.

15/12/2011

Κοινή συνέντευξη Τύπου Αλέξη Τσίπρα και Σοφίας Σακοράφας 

.

 

.

Τοποθέτηση Σοφίας Σακοράφας

Από τις 5 Οκτωβρίου του 2009 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ άρχισε να χαράζει ένα δρόμο απολύτως αναντίστοιχο με τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, με πρώτη ένδειξη τον  προϋπολογισμό για το 2010.

Με μαθηματική ακρίβεια ο δρόμος αυτός οδήγησε την πατρίδα μας και τον ελληνικό λαό στο στόμα του πιο επιθετικού και σκληρού νεοφιλελεύθερου μηχανισμού, στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Κάρτα καλάντων 2011 – Νομιμοποίησε τώρα, τα κάλαντά σου

.

Αν τα δηλώσεις μπορείς να τα σώσεις.

Νομιμοποιήσε τώρα, τα κάλαντά σου και σώσε τα.

Μην ρωτάς τι μπορούν να κάνουν τα κάλαντα για σένα
αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ, για τα κάλαντα σου.
(Τζων Φ. Κέννεντυ 1960)

.

Το «κίνημα των πλατειών»: η νέα ελπίδα και τα προσωρινά όριά του

.
Το «κίνημα των πλατειών»:  η νέα ελπίδα και τα προσωρινά όριά του

του Ανδρέα Κλόκε*

Ένα χρόνο μετά την επιβολή του Μνημονίου και των αντεργατικών και αντικοινωνικών μέτρων η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, ακόμη και με καπιταλιστικά κριτήρια, επιδεινώθηκε σημαντικά. Οι μισθοί μειώθηκαν, προκαλώντας γενικευμένη κρίση στην αγορά. Ταυτόχρονα, το δημόσιο χρέος, που χρησίμευσε ως πρόσχημα για τη λήψη αυτών των μέτρων, αυξήθηκε, ενώ τα έσοδα του κράτους είναι πολύ κάτω από τις προσδοκίες της κυβέρνησης.

Από τις 5 Μαΐου 2010 αρκετοί εργατικοί αγώνες και γενικές απεργίες έλαβαν χώρα, χωρίς όμως σημαντικά αποτελέσματα. Παράλληλα ένας μεγάλος αριθμός αγώνων άλλων κοινωνικών κινημάτων, όπως η απεργία πείνας των 300 μεταναστών, που απαιτούσαν τη νομιμοποίησή τους, η πάλη του λαού στην περιοχή της Κερατέας κατά της εγκατάστασης μιας χωματερής εκεί, έδειξε στην πράξη ότι η κοινωνική αντίσταση ενάντια στην πολιτική του Μνημονίου και της Τρόικας μπορεί να επιτύχει όχι ασήμαντες νίκες. Και το κίνημα «Δεν πληρώνω» ξεκίνησε από το φθινόπωρο του 2010 τον αγώνα κατά της αύξησης των τιμών που επέβαλε η κυβέρνηση σε όλες σχεδόν τις δημόσιες υπηρεσίες.

Όταν η κυβέρνηση εμφανίστηκε μετά από ένα χρόνο της πιο άγριας λιτότητας και δήλωσε ανερυθρίαστα ότι τα προηγούμενα μέτρα δεν είχαν φέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα και νέα μέτρα έπρεπε να ληφθούν, η κοινωνική οργή ξέσπασε και χιλιάδες άνθρωποι, βλέποντας τι θα έφερναν τα μέτρα, αλλά και την ανικανότητα (ή μάλλον απροθυμία) της ηγεσίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων να τα σταματήσουν, κατέλαβαν αυθόρμητα την Πλατεία Συντάγματος. Το νέο κίνημα, το «κίνημα των πλατειών», δημιούργησε νέες προοπτικές για την ταξική πάλη. Παρά τις αντιφάσεις του και τις σημαντικές αδυναμίες του ήταν μια εξέλιξη, που έφερε ελπίδα μετά από μια περίοδο πολλών μηνών, όπου η κοινωνική αντίσταση δεν βρήκε κανέναν κατάλληλο τρόπο να αποκρούσει τα μέτρα του Μνημονίου.

.

Για το «λογικό» και το «παράλογο»

.

Aνοιχτή επιστολή του Γ. Κότσιρα στον Χ. Κώνστα

.

Από 25/10/2011 και το θυμήθηκα τώρα; Ε να!!! Λόγω μέθεξης.

.

Απάντηση στον Χρήστο Κώνστα δημοσιογράφο του Alter για την παρέμβασή μου στην εκπομπή «Αθέατος Κόσμος» στις 25/10/2011.

.

Αγαπητέ κύριε Κώνστα

Κατ’ αρχήν οφείλω να σας συστηθώ καθώς δεν με γνωρίζετε από ότι φαίνεται.

Ονομάζομαι Γιάννης Κότσιρας, είμαι τραγουδιστής, Έλληνας πολίτης και δεν φέρω καμία κομματική ταυτότητα. Γεννήθηκα το 1969 και εργάζομαι από τα 14 μου χρόνια άλλοτε ως σερβιτόρος, άλλοτε ως πωλητής, άλλοτε ως ηλεκτρολόγος και εργάτης σε εργοστάσιο και τα τελευταία 21 χρόνια ως τραγουδιστής. Το τελευταίο και ιδιαίτερα τα 21 χρόνια, δεν τα αγοράζεις, ούτε με ομόλογα, ούτε με δάνεια. Απλά τα…  κερδίζεις, με σκληρή δουλειά και με καθημερινή ψηφοφορία από τον κόσμο.

 

 

Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης Οφειλών της Γερμανίας προς στην Ελλάδα

.

…Όταν οι απελευθερωτικές δυνάμεις εισήλθαν στην Ελλάδα διαπίστωσαν ότι με την υποχώρηση των Γερμανών είχε καταστραφεί σχεδόν το σύνολο των σιδηροδρομικού δικτύου, των δρόμων, των λιμενικών εγκαταστάσεων, των επικοινωνιών, και της Εμπορικής Ναυτιλίας. Περισσότερα από χίλια χωριά είχαν καεί. Ογδόντα πέντε τοις εκατό των παιδιών είχαν φυματίωση. Τα ζωντανά, τα πουλερικά, καθώς και τα υποζύγια είχαν σχεδόν εξαφανιστεί. Ο πληθωρισμός είχε εξαφανίσει σχεδόν όλες τις οικονομίες…

Τρούμαν.  Απόσπασμα από το “Δόγμα Τρούμαν” 

.

Αυτές τις μέρες διεξάγεται η δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα θύματα του Ναζισμού και τις Γερμανικές αποζημιώσεις. Η δικαίωση των Ελλήνων θυμάτων του Ναζισμού μέσω των Ιταλικών δικαστηρίων, έχει οδηγήσει την υπόθεση στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, στο οποίο προσέφυγε η Γερμανία για να ακυρώσει τις αποζημιώσεις και το οποίο ξεκίνησε τη σχετική δικαστική διαδικασία τη Δευτέρα 12/09.

Την ίδια ώρα, ήρθε και πάλι στην επικαιρότητα το μέγα θέμα του ανεξόφλητου αναγκαστικού Κατοχικού Δανείου της χώρας μας προς τη Γερμανία και των γερμανικών επανορθώσεων για τις κατοχικές καταστροφές στη χώρα μας, αφού η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα η οποία δεν έχει λάβει ως αποζημίωση ούτε ένα ευρώ.

Η μέχρι τώρα παθητική, δυστυχώς, στάση όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, στο μέγιστο αυτό Εθνικό θέμα, ήρθε η ώρα να γίνει ενεργητική.

Είναι απόλυτη ανάγκη, από σήμερα, οι Υπουργοί Δικαιοσύνης, Εξωτερικών και Οικονομικών, τουλάχιστον, να παρακολουθήσουν αυτή την πολυσήμαντη για τα εθνικά μας συμφέροντα δίκη στη Χάγη. Η παρουσία τους δεν θα είναι τιμή μόνο, για τα θύματα του Ναζισμού, αλλά, επι τέλους θα καταδείξει στους Δικαστές της Χάγης και στην παγκόσμια κοινή γνώμη, την αποφαστικότητα της Ελληνικής Πολιτείας να στηρίξει δυναμικά τις διεκδικήσεις των συγγενών των ελλήνων θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας για ηθική και υλική αποζημίωση. Αυτή η δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, στις σημερινές συνθήκες, έχει τεράστια σημασία για το παρόν και το μέλλον της Πατρίδας μας.

Παρέμβαση Ελλήνων σε ομιλία Μπακογιάννη – Πρετεντέρη στη Λυών

.
Λυων
Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

.

Το Σάββατο 26 Νοεμβρίου παρευρέθηκαν στην Λυών η Ντόρα Μπακογιάννη και ο Γιάννης Πρετεντέρης για να συμμετάσχουν στο φόρουμ της εφημερίδας Liberation, σε ομιλία με θέμα ‘H Ελλάδα υπό ευρωπαϊκή κηδεμονία;’.

Ομάδα Ελλήνων φοιτητών και εργαζομένων αποφάσισε να παρέμβει με κείμενο της κατά την διάρκεια της ομιλίας, προσπαθώντας να σπάσει την μονόπλευρη παρουσίαση της κατάστασης αλλά και να εκφράσει την αντίθεση της στα πολιτικά τεκταινόμενα της χώρας. Ενδεικτικά, ο Πρετεντέρης παρουσιάστηκε από τον συντονιστή της συζήτησης ως ‘εκπρόσωπος του λαού’!

Εργατική πορνογραφία

Εκπομπή «Μες στην καλή χαρά«. Πρωϊνάδικο, κατά τα κοινώς λεγόμενα. Χαλαρή κουβέντα, και ο celebrity της ημέρας, κάποιος ηθοποιός που δεν γνωρίζω, ονόματι Μάριος Αθανασίου, πετάει ξαφνικά, μέσα στην γενικότερη ψυχαναγκαστική χαλαρότητα, ένα «με την απεργία στη χαλυβουργική τι γίνεται«;

Θα μπορούσε να είχε πει «μου αρέσει να κάνω έρωτα με σκύλους καθώς με μαστιγώνουν λεσβίες νάνοι» με λιγότερο εντυπωσιακές συνέπειες καθαρής αμηχανίας και οργίλου κατασταλτικής διάθεσης για τους γύρω του: η αναφορά στην μαχόμενη εργατική τάξη στα ΜΜΕ, πόσο μάλλον στην ζώνη πρωϊνής εγκεφαλικής αποσύνθεσης, είναι σαφώς πιο ταμπού από την προβολή πορνογραφικών σκηνών την ώρα παιδικών κινουμένων σχεδίων.

Η φάρμα των ζώων

 

 

 

Η ιστορία των ζώων της φάρμας, τα οποία περιγράφονται συνοπτικά και κυρίως μέσω των βασικών στοιχείων του χαρακτήρα τους, ξεκινά σε ένα περιβάλλον όπου πολύς χρόνος έχει περάσει από τότε που θυμούνται ελευθερία. Η σκλαβιά κάτω από τον αφέντη κτηνοτρόφο Τζόουνς έχει γίνει συνήθειο. Τα περισσότερα ζώα είναι σε άγνοια καλύτερων ή χειρότερων ημερών και κάποια που καταλαβαίνουν έχουν αποκτήσει πεσιμιστική ή υποτακτική στάση. Ο Ολντ Μέιτζορ, ένα γουρούνι το οποίο είχε την τύχη να ζήσει περισσότερα χρόνια από άλλα ζώα και φτάνει προς το τέλος της ζωής του, νοιώθει πως πρέπει να ενεργήσει. Συγκεντρώνει τα ζώα και δίνει έναν λόγο που γεμίζει τα ζώα περηφάνια, τους θυμίζει ένα επαναστατικό τραγούδι που είχαν ξεχάσει («Κτήνη της Αγγλίας») και κυρίως τα βάζει σε σκέψεις για το μέλλον· επαναστατικές σκέψεις.

 

Μιχάλη Χρυσοχοΐδη αν βρεις πελάτες να πουλήσεις αυτό το εμπόρευμα, τότε χαλάλι σου!!!

.

Κυριακή 4/12/2011 Mega
Συνέντευξη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη στην εκπομπή «Mega Σαββατοκύριακο»

.

Όσο μεγάλη κολυμπήθρα και να βρείτε δεν θα σας χωράει όλους
ή αλλιώς
«Ευχαριστώ πάρα πολύ. Γειά σας…»
.

.

Μ. Χρυσοχοΐδης :
«Μόνο σε αποικία θα ήταν υποψήφιος αρχηγός ο Γ. Παπανδρέου
με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα»

.

Οι νάρκες του παγκόσμιου οικονομικού γίγνεσθαι

(Για καλύτερη πρόσβαση στους πίνακες το άρθρο προσφέρεται και σε έγγραφο doc –> εδώ)

————————————————-

Του Βασίλη Κυρατζόπουλου
Αθήνα 28/11/2011

Στις 8/11/2011, η «οικονομικά κατεστραμμένη» Ελλάδα, όταν διέθεσε έντοκα γραμμάτια δημοσίου ύψους ενός δις. Ευρώ, διάρκειας 26 εβδομάδων, με επιτόκιο 4,89%, οι επενδυτές κάλυψαν το εν λόγω ποσό κατά 2,91 φορές. Το ίδιο επαναλήφθηκε και στις 15/11/2011, όπου για απόδοση 4,63% το ποσό του ενός δις. υπερκαλύφθηκε 2,94 φορές. Δηλαδή στην Τράπεζα Ελλάδος σε μία εβδομάδα προσφέρθηκαν περίπου 5,85 δις. Ευρώ. Στις 23/11/2011 η «παγκόσμια οικονομική δύναμη» Γερμανία, διέθεσε κρατικά ομόλογα 6 δις. Ευρώ, 10ετούς αξίας, με επιτόκιο περίπου 2% και βρήκε αγοραστές μόνο για τα 3,64 δις. Γιατί;

Το ζήτημα δικαιολογήθηκε, μεν για την Ελλάδα η βραχυπρόθεσμη απόδοση, δε για την Γερμανία το χαμηλό επιτόκιο. Από την άλλη διαπιστώσαμε ότι οι βραχυπρόθεσμες ανάγκες του Ελληνικού δημοσίου καλύφθηκαν υπέρ αρκετά χωρίς την απειλή «6^η δόση ή πτώχευση» και η «σίγουρη» Γερμανική οικονομία δεν προσέλκυσε επενδυτές…

Συμφωνούμε ότι η μισή αλήθεια είναι αυτή. Όταν επαναλαμβάνεται η ίδια κατρακύλα και στις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε., επιβάλλεται να σκύψουμε με μεγαλύτερη προσοχή στα στατιστικά δεδομένα που εκδίδει η Παγκόσμια Τράπεζα. Εκεί θα διαπιστωθεί η πραγματική αλήθεια, που τρομάζει τον Δυτικό Κόσμο, εκεί κείται η κεντρική ιδέα των συζητήσεων «συστήματος Μερκοζί»[1].

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, με ψυχραιμία και χρησιμοποιώντας μια κατανοητή γλώσσα για κάθε Δυτικό Πολίτη.