(Για καλύτερη πρόσβαση στους πίνακες το άρθρο προσφέρεται και σε έγγραφο doc –> εδώ)
————————————————-
Του Βασίλη Κυρατζόπουλου
Αθήνα 28/11/2011
Στις 8/11/2011, η «οικονομικά κατεστραμμένη» Ελλάδα, όταν διέθεσε έντοκα γραμμάτια δημοσίου ύψους ενός δις. Ευρώ, διάρκειας 26 εβδομάδων, με επιτόκιο 4,89%, οι επενδυτές κάλυψαν το εν λόγω ποσό κατά 2,91 φορές. Το ίδιο επαναλήφθηκε και στις 15/11/2011, όπου για απόδοση 4,63% το ποσό του ενός δις. υπερκαλύφθηκε 2,94 φορές. Δηλαδή στην Τράπεζα Ελλάδος σε μία εβδομάδα προσφέρθηκαν περίπου 5,85 δις. Ευρώ. Στις 23/11/2011 η «παγκόσμια οικονομική δύναμη» Γερμανία, διέθεσε κρατικά ομόλογα 6 δις. Ευρώ, 10ετούς αξίας, με επιτόκιο περίπου 2% και βρήκε αγοραστές μόνο για τα 3,64 δις. Γιατί;
Το ζήτημα δικαιολογήθηκε, μεν για την Ελλάδα η βραχυπρόθεσμη απόδοση, δε για την Γερμανία το χαμηλό επιτόκιο. Από την άλλη διαπιστώσαμε ότι οι βραχυπρόθεσμες ανάγκες του Ελληνικού δημοσίου καλύφθηκαν υπέρ αρκετά χωρίς την απειλή «6η δόση ή πτώχευση» και η «σίγουρη» Γερμανική οικονομία δεν προσέλκυσε επενδυτές…
Συμφωνούμε ότι η μισή αλήθεια είναι αυτή. Όταν επαναλαμβάνεται η ίδια κατρακύλα και στις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε., επιβάλλεται να σκύψουμε με μεγαλύτερη προσοχή στα στατιστικά δεδομένα που εκδίδει η Παγκόσμια Τράπεζα. Εκεί θα διαπιστωθεί η πραγματική αλήθεια, που τρομάζει τον Δυτικό Κόσμο, εκεί κείται η κεντρική ιδέα των συζητήσεων «συστήματος Μερκοζί»[1].
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, με ψυχραιμία και χρησιμοποιώντας μια κατανοητή γλώσσα για κάθε Δυτικό Πολίτη.