.
15/12/2011
Κοινή συνέντευξη Τύπου Αλέξη Τσίπρα και Σοφίας Σακοράφας
.
.
Τοποθέτηση Σοφίας Σακοράφας
Από τις 5 Οκτωβρίου του 2009 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ άρχισε να χαράζει ένα δρόμο απολύτως αναντίστοιχο με τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, με πρώτη ένδειξη τον προϋπολογισμό για το 2010.
Με μαθηματική ακρίβεια ο δρόμος αυτός οδήγησε την πατρίδα μας και τον ελληνικό λαό στο στόμα του πιο επιθετικού και σκληρού νεοφιλελεύθερου μηχανισμού, στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Όταν, το Μάη του 2010, αρνήθηκα την υπαγωγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ, το έκανα με πλήρη επίγνωση για τα καταστροφικά αποτελέσματα αυτής της πολιτικής, το τονίζω, πολιτικής επιλογής, που όπως αποδείχθηκε ήταν προαποφασισμένη και προσχεδιασμένη.
Η επιλογή αυτή, προκειμένου να επιβληθεί σαν μονόδρομος, συνοδεύτηκε με γκεμπελικής σύλληψης προπαγάνδα και μεθοδεύσεις, που είχαν σα μοναδικό στόχο την καλλιέργεια κλίματος ενοχής και φόβου στο λαό μας.
Από το Μάη του 2010 έως και τον Οκτώβρη του 2011, η κυβέρνηση, μέσα από συνεχείς και χυδαίους εκβιασμούς, ευτέλισε το κοινοβούλιο, ακύρωσε το σύνταγμα και πέρασε μέτρα, που οδήγησαν το λαό μας σε πλήρη κοινωνικό και οικονομικό αποκλεισμό.
Πολύ σύντομα τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής φάνηκαν. Η φτωχοποίηση, η ανεργία, η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, το γκρέμισμα των κοινωνικών κατακτήσεων, η καταρράκωση της δημοκρατίας είναι μια αναμφισβήτητη οδυνηρή πραγματικότητα.
Ο ελληνικός λαός αντέδρασε. Το κίνημα των πλατειών, οι μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις και το αποκορύφωμα της αυθόρμητης λαϊκής έκρηξης σε ολόκληρη την Ελλάδα, με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, δημιούργησαν καταστάσεις απώλειας ελέγχου από την πλευρά της κυβέρνησης και φόβου, για τα αποτελέσματα που θα είχαν τα ακόμα σκληρότερα και αντιλαϊκά μέτρα που επρόκειτο να πάρει.
Τότε μπήκε σε εφαρμογή το σχέδιο «διασώζουμε το νεοφιλελευθερισμό πάση θυσία», με πρώτο θύμα την ήδη λαβωμένη δημοκρατία και με στόχο ακριβείας τον ελληνικό λαό.
Οι νεοφιλελεύθερες δυνάμεις , οργανώθηκαν σε ένα πόλο εξαιρετικά επικίνδυνο, σε ένα πόλο που απειλεί ευθέως την οντότητά μας ως λαού και ως ελεύθερης χώρας.
Φοβούμενες την καταστατική αρχή της δημοκρατίας, τις εκλογές, και κατά παράβαση της λαϊκής βούλησης, κατέληξαν στο ιδιότυπο μόρφωμα της κυβέρνησης Παπαδήμου, μια κυβέρνηση αντιδημοκρατικής εκτροπής.
Μια κυβέρνηση, η οποία, στα πλαίσια του ανελέητου οικονομικού πολέμου, έχει σα στόχο αφενός τη διάσωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των πυλώνων του, αφετέρου την εξόντωση του λαού και το ξεπούλημα της πατρίδας μας.
Σε ανάλογες ιστορικές στιγμές οι λαοί, ο ίδιος ο ελληνικός λαός, αντιστάθηκε, μέσα από τη συγκρότηση ενός μετώπου με χαρακτηριστικά κοινωνικοαπελευθερωτικά και εθνικοανεξαρτησιακά. Η ζωντανή αυτή ιστορική μνήμη δεν ανασύρεται στις μέρες μας σαν καταφύγιο, αλλά ως ο αδήριτος όρος για τη λαϊκή αντεπίθεση.
Αυτή τη θέση μου την έχω διατυπώσει επανειλημμένα, αναλυτικά και με ιδιαίτερη ένταση, τόσο εντός όσο κι εκτός βουλής, σαν ανάγκη ιστορικά επιβεβλημένη και πολιτικά ώριμη.
Η θέση αυτή συναντιέται με την πολιτική απόφαση της πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ για την ανάγκη συγκρότησης ενός συνασπισμού εξουσίας, με άμεσο πολιτικό στόχο έναν ανυποχώρητο αγώνα για την ήττα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και των παραγώγων τους.
Η συγκρότηση αυτού του συνασπισμού εξουσίας εμπεριέχει δύο στοιχεία.
Την ανατροπή, όπως προείπα, και την κατάφαση, τη θετική πρόταση διεξόδου από την κρίση.
Η άμεση απαλλαγή της πατρίδας μας από το μνημόνιο και τα παρεπόμενά του, η επιθετική επαναδιαπραγμάτευση και η ταυτόχρονη άρνηση του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, ως απεχθούς, η κοινωνικοποίηση του τραπεζικού τομέα, η εφαρμογή ενός εναλλακτικού αναπτυξιακού σχεδίου, με πρώτο και άμεσο στόχο την παραγωγική ανασυγκρότηση, η αναδιανομή του πλούτου, η διασφάλιση των δημοσίων αγαθών, αποτελούν τους πυλώνες αυτού του συνασπισμού εξουσίας.
Κατά την άποψή μου, είναι η πρώτη και απαραίτητη και αναγκαία απάντηση που περιορίζει την απόλυτη κυριαρχία του κεφαλαίου και ισχυροποιεί σημαντικά την κοινωνική και πολιτική θέση του λαού μας.
Η πορεία αυτή είναι δύσκολη και επίπονη, αλλά αποτελεί εκείνο το αναγκαίο στάδιο που συμβάλλει στο μετασχηματισμό της κοινωνίας.
Και αυτός ο μετασχηματισμός είναι αδύνατος χωρίς την ισχυρότερη κοινωνική, οικονομική και πολιτική παρουσία του λαού μας.
Στην πορεία αυτή συναντιόμαστε και θα συναντηθούμε δυνάμεις με επιμέρους διαφορές, δυνάμεις με διαφορετική αντίληψη για το τελικό διακύβευμα, όπως άλλωστε συμβαίνει και όπως έχει συμβεί και στην πατρίδα μας, σε ανάλογες ιστορικές εποχές.
Οι διαφορές αυτές δεν εξαφανίζονται ως δια μαγείας.
Παραμερίζονται μπροστά στον κυρίαρχο στόχο που είναι ζωτικός, καθώς εάν δεν επιτευχθεί γυρίζουμε στο μεσαίωνα της απόλυτης νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας. Αυτό δε συνιστά συμβιβασμό, αλλά επιβεβλημένη ανάγνωση του παρόντος και του μέλλοντος.
Οι διαφορές αυτές δεν μπλοκάρουν τη συνεργασία, απεναντίας την ενδυναμώνουν. Αυτό δε συνιστά υποχώρηση, αλλά ώριμη σύνθεση για τη διάσωση του παρόντος και του μέλλοντος.
Στο πλαίσιο αυτό, σήμερα ανακοινώνω και από την πλευρά μου την πολιτική συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ, μια συνεργασία που εδράζεται στο εξής αγωνιστικό τρίπτυχο :
– Συσπείρωση πολιτικών δυνάμεων, φορέων και προσώπων που υπηρετούν την παραπάνω πολιτική πρόταση
– Κοινοβουλευτική συνεργασία που αναδεικνύει τα χαρακτηριστικά του μετώπου
– Συσπείρωση των δυνάμεων της κοινωνίας που επιζητούν την πολιτική ενότητα στη βάση μιας αντιμνημονιακής, δημοκρατικής και ανατρεπτικής κατεύθυνσης.
Η συνεργασία αυτή είναι αυτονόητο ότι σέβεται την αυτοτέλεια των δυνάμεων που τη συγκροτούν και αναπτύσσεται στη βάση της κοινής δράσης και της πολιτικής ενότητας αυτών των δυνάμεων.
Με την έννοια αυτή διατηρώ την ιδιότητά μου ως ανεξάρτητης βουλευτού, και προσχωρώ με όλες μου τις δυνάμεις στον κοινό και αναγκαίο αγώνα για τη συγκρότηση αυτού του μετώπου.
Αντλώντας το δικαίωμα από την κρίσιμη ιστορική και πολιτική συγκυρία, και νιώθοντας την υποχρέωση να μεταφέρω το πολιτικό μήνυμα που φτάνει σε έμενα από μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας, απευθύνω ένα ευρύ κάλεσμα :
Στις δυνάμεις της κομμουνιστικής αριστεράς, να επαναλάβουν το μεγαλειώδες εγχείρημα του ΕΑΜ.
Στις δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, να πραγματώσουν το όραμα να πάνε την αριστερά, αριστερότερα, μέσα από την κοινή δράση.
Κυρίως, καλώ τους συντρόφους μου από το ΠΑΣΟΚ, όλο αυτόν τον κόσμο που πιστέψαμε σε αρχές και οράματα.
Τον κόσμο που αποτέλεσε σημαντικό κομμάτι της εθνικής αντίστασης, και σήμερα οφείλει να βγει μπροστά παρέα με τους παλιούς συντρόφους που δίνουν το στίγμα της αντίστασής μας, το Μανώλη Γλέζο, το Μίκη Θεοδωράκη και να ενωθούμε στο μεγαλύτερο πατριωτικό προσκλητήριο.
Τη γενιά του 114 και του Πολυτεχνείου που δεν έτρεξε να εξαργυρώσει τους αγώνες της, και που σήμερα οφείλει να υπερασπιστεί τον ίδιο της τον εαυτό, τη δημοκρατία, το ψωμί, την παιδεία, την ελευθερία.
Τους νεότερους συντρόφους μου από την ΠΑΣΠ που είδαμε μαζί, το όραμα του σοσιαλισμού και της πανεπιστημιακής δημοκρατίας να σαρώνεται από τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα και τη φασίζουσα λογοκρισία.
Τους συντρόφους – αγωνιστές που τους είδαμε να οδηγούνται με ΜΑΤ σε αίθουσες δικαστηρίων, γιατί υπερασπίζονταν το ελάχιστο, το αυτονόητο δικαίωμα στη ζωή.
Όλους όσους βλέπουμε ότι το ΠΑΣΟΚ, ως σοσιαλιστικό κίνημα, ως πολιτικές αρχές και ως ιδεολογικό περιεχόμενο, βρίσκεται εκτός ΠΑΣΟΚ.
Όλους όσους επιμένουμε ότι ο σοσιαλισμός μπορεί να είναι η απάντηση στη σημερινή βαρβαρότητα.
Όλους όσους ξέρουμε ότι για να «λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση» πρέπει ΕΜΕΙΣ, ΤΩΡΑ να σταθούμε οι άξιοι θεματοφύλακες της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης, της ανεξαρτησίας, της εθνικής, κοινωνικής και οικονομικής μας απελευθέρωσης.
Εάν όχι τώρα, πότε; Εάν όχι εμείς, ποιοί;
.
Τοποθέτηση Αλέξη Τσίπρα
Η σημερινή συνέντευξη Τύπου δικαιωματικά ανήκει στη Σοφία. Ο πρώτος λόγος. Δεν το έκανα μόνο από ευγένεια να σου δώσω το λόγο. Σήμερα είσαι εσύ αυτή που μας καλείς για να ανακοινώσεις μια κρίσιμη και σημαντική πολιτική απόφαση.
Εγώ, εκ μέρους της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, θα ήθελα να χαιρετήσω αυτή τη σημαντική πολιτική απόφαση. Μια πολιτική απόφαση που ανοίγει δρόμους και νέους ορίζοντες.
Θέλω να τονίσω ότι στο πρόσωπο της Σοφίας Σακοράφα αναγνωρίζει τον εαυτό του σήμερα η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ.. Των ανθρώπων εκείνων που ποτέ δεν έπαψαν να αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί, που είχαν καταβολές και καταγωγή στην αριστερά. Και είναι μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ. Των ανθρώπων εκείνων που ανιδιοτελώς συμπορεύτηκαν, συντάχτηκαν, αγωνίστηκαν, οραματίστηκαν τη δυνατότητα αλλαγών προς όφελος των δυνάμεων της εργασίας και της κοινωνίας και αγωνίστηκαν μέσα από τις τάξεις ενός κινήματος που έφερε ελπίδες στη διαδρομή του. Και σήμερα όμως βλέπουν να διαψεύδονται οι προσδοκίες, οι ελπίδες και τα οράματά του. Και ξανασυναντούν την αριστερά. Δεν αισθάνονται ότι έφυγαν ποτέ από την αριστερά, όχι μονάχα για τις ρίζες τους αλλά και για τα πιστεύω τους. Αλλά αισθάνονται ανέστιοι κομματικά, όχι πολιτικά και κοινωνικά. Ανέστιοι γιατί το κόμμα στο οποίο βρέθηκαν, στο οποίο αγωνίστηκαν, επέλεξε, χωρίς να τους ρωτήσει, αυτό το οποίο εμείς ονομάζουμε νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη και επέλεξε δυστυχώς χωρίς να ρωτήσει και τον ελληνικό λαό να βάλει τη χώρα σε μια βαθειά περιπέτεια.
Επέλεξε το ΠΑΣΟΚ να γίνει ο βασικός πυλώνας του κόμματος του μνημονίου. Και επέλεξε η ηγεσία του, χωρίς να ρωτήσει τον ελληνικό λαό, ερήμην του ελληνικού λαού, να οδηγήσει τη χώρα σ΄ ένα μαρτύριο δίχως τέλος.
Σήμερα, βλέποντας όμως ότι χάνουν κάθε επαφή με τις κοινωνικές εκείνες δυνάμεις, τις κοινωνικές εκείνες κατηγορίες που εκπροσώπησαν όλες τις προηγούμενες δεκαετίες, γιατί δεν μπορούν πια να εκφράσουν τα κοινωνικά συμφέροντα των κατώτερων τάξεων και ιδίως της μεσαίας τάξης που ξεριζώνεται από την πολιτική του μνημονίου, προσπαθούν -είναι γεγονός- τα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να αποποιηθούν το δράμα, να αποποιηθούν το έγκλημα, την ευθύνη. Το οξύμωρο όμως είναι ότι προσπαθούν να αποποιηθούν το έγκλημα την ίδια στιγμή που συνεχίζουν αδιαλείπτως να το διαπράττουν.
Άκουγα στη Βουλή τον κ. Χρυσοχοίδη και δεν πίστευα στα αυτιά μου,. Κατήγγειλε το μνημόνιο με μεγαλύτερο πάθος απ΄ όσο το έχω καταγγείλει εγώ. Πού ήταν όλα αυτά τα χρόνια; Ήταν στο υπουργικό συμβούλιο. Και εσχάτως άκουσα και τον Υπουργό των Οικονομικών, τον κ. Βενιζέλο, να δηλώνει λίγο-πολύ ότι είναι αντιμνημονιακός. Αν ο κ. Βενιζέλος είναι αντιμνημονιακός, τότε εγώ είμαι ο Πάπας της Ρώμης. Και το λέω αυτό με απόλυτο σεβασμό στους Καθολικούς συμπολίτες μας.
Είναι σαφές ότι αυτό που παραδέχτηκε προχθές ο κ. Βενιζέλος, δηλαδή ότι το μνημόνιο είναι ένα πρόγραμμα μεθοδευμένης ύφεσης, το γνώριζε εξ αρχής. Όταν με πολύ μεγάλο πάθος αγόρευε με τη ρητορική του ευφράδεια στη Βουλή για να μας πείσει και να πείσει τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ότι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να το ψηφίσουν.
Το μνημόνιο είναι ένα πρόγραμμα καταστροφής των εργασιακών δικαιωμάτων, εσωτερικής υποτίμησης, δηλαδή φτωχοποίησης του λαού και καταστροφής της μεσαίας διαστρωμάτωσης και των μικρών επιχειρήσεων με στόχο τη συσσώρευση του πλούτου, των κερδών σε ολιγοπώλια. Αυτός είναι ο βασικός του πυρήνας, αυτή είναι η βασική του πολιτική.
Μας λένε ότι δεν πέτυχε γιατί δεν εφαρμόστηκε. Εάν εφαρμοζόταν ακόμα πιο σωστά, θα είχε ακόμα μεγαλύτερες συνέπειες κοινωνικές.
Είναι ένα πρόγραμμα αποχώρησης του δημοσίου από τους βασικούς τομείς της οικονομίας για να ανοίξει ο δρόμος για κερδοσκοπία. Αυτό είναι το μνημόνιο. Κι όταν ήρθαν οι άνθρωποι της τρόικα να το επιβάλλουν, δεν το έκρυψαν.
Δεν ήταν λοιπόν αδαείς, ούτε πιάστηκαν στον ύπνο τα πρωτοκλασάτα στελέχη και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Γνώριζαν πολύ καλά τι κάνουν. Ενδεχομένως να μην φαντάστηκαν ότι τόσο γρήγορα ο ελληνικός λαός και ιδίως ο κόσμος που τους ψήφισε θα αναγνωρίσει την απόπειρα εξαπάτησης και το έγκλημα και θα τους καταδικάσει. Γιατί μετά από κάθε ύβρη, έρχεται η Νέμεσις.
Βεβαίως το δυσάρεστο είναι ότι η τραγωδία, μια και αναφέρομαι σε αρχαιοελληνική τραγωδία, η τραγωδία δεν είναι γι’ αυτούς, είναι για τον ελληνικό λαό. Είναι για όλους εμάς, ιδίως τις νεώτερες γενιές, που βλέπουν τη ζωή τους να γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη, που δεν μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια σ΄ αυτή τη χώρα και αναζητούν τη δυνατότητα μετανάστευσης στο εξωτερικό, τους ανθρώπους εκείνους που δυσκολεύονται να ζήσουν τις οικογένειές τους και τα παιδιά τους.
Το συμπέρασμα για μας είναι εμφατικό. Ο ελληνικός λαός υπεβλήθη σε μια αχρείαστη καταστροφή. Και υπεύθυνοι γι αυτό το έγκλημα είναι όλοι όσοι το διέπραξαν.
Εμείς λοιπόν, με την ευκαιρία αυτή, της ανακοίνωσης μιας σημαντικής, επαναλαμβάνω, ιστορικής πολιτικής απόφασης της Σ. Σακοράφα που ανοίγει δρόμους, θέλουμε να επαναλάβουμε ένα κάλεσμα. Ένα κάλεσμα το οποίο για μας -θα γίνουμε κουραστικοί να το επαναλαμβάνουμε και θα το επαναλαμβάνουμε και μέχρι τις εκλογές και μετά τις εκλογές. Καλούμε τους πολίτες εκείνους που πιστεύουν, ανεξάρτητα από το τι ψήφισαν στο παρελθόν, ότι ενώνοντας τις δυνάμεις με την ριζοσπαστική αριστερά αλλά και με όλους εκείνους που έχουν συναίσθηση της ιστορικής ευθύνης να προστατεύσουν την κοινωνία και τον τόπο, μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Τους καλούμε λοιπόν να ενώσουμε δυνάμεις. Δεν ζητάμε απ΄ αυτούς ούτε δηλώσεις μετάνοιας για τις επιλογές τους στο παρελθόν, ούτε είμαστε εμείς αυτοί που θα τους δώσουμε συγχωροχάρτι. Το μόνο που ζητάμε είναι την ειλικρινή τους διαβεβαίωση ότι με ανιδιοτέλεια, χωρίς να διεκδικούν κάτι για τον εαυτό τους, αλλά για την κοινωνία και τον τόπο, συντάσσονται σ΄ ένα δίκαιο και ωραίο αγώνα για να αλλάξουμε τους συσχετισμούς, για να δώσουμε όραμα και ελπίδα στον ελληνικό λαό. Να επιστρέψουμε την ελπίδα που έχει χαθεί από τον κάθε έλληνα και την κάθε ελληνίδα.
Ο συνασπισμός εξουσίας των δυνάμεων του μνημονίου έχει ήδη συγκροτηθεί. Τον βλέπετε. Υπό τον κ. Παπαδήμο. Μπορεί να είναι ανορθόδοξος, μπορεί να είναι ασύνταχτος, μπορεί καθημερινά να βγάζει δυσαρμονίες και να προκαλεί και γέλιο, αλλά είναι εκεί, μας κυβερνά και θέλει να μας κυβερνήσει γι τις επόμενες δεκαετίες, στραγγαλίζοντας την κοινωνία. Είναι ώρα λοιπόν να συγκροτηθεί και το αντίπαλο δέος που θα τον ανατρέψει. Είναι ώρα να συγκροτήσουμε με μία ευρεία συμπαράταξη δυνάμεων τις προϋποθέσεις για ένα νέο συνασπισμό εξουσίας που θα διεκδικήσει την εξουσία για το λαό, προς όφελος του λαού και που θα δώσει τη δυνατότητα στο λαό μας να μπορέσει ξανά να ελπίσει σε ένα; Καλύτερο μέλλον, να δώσει ξανά τη δυνατότητα στους νέους ανθρώπους να μείνουν στην Ελλάδα και όχι να φεύγουν απ΄ αυτήν, για να κάνουν τη ζωή τους καλύτερη, για να πάρουμε πίσω τον πλούτο που μας ανήκει, να πάρουμε πίσω τα δικαιώματα που μας ανήκουν και να κατακτήσουμε τη δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία,
Μ’ αυτές τις σκέψεις λοιπόν χαιρετίζουμε την απόφαση της Σοφίας ελπίζοντας ότι θα παίξει έναν χαρακτηριστικό ρόλο, πρωτοπόρο ρόλο το επόμενο διάστημα, ένα ρόλο γεφύρωσης, γέφυρας ανάμεσα στις δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς και σ΄ όλους εκείνους που αγωνίστηκαν με ανιδιοτέλεια και σήμερα αναζητούν να ενώσουν τις φωνές τους και τους αγώνες τους σε μια ευρεία συμπαράταξη για να αλλάξει η σημερινή πραγματικότητα.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Σαββόπουλος (ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ 105,5)
– κ. Πρόεδρε, στο πρόσωπο της κας Σακοράφα, στα πλαίσια αυτής της ιστορικής σύμπλευσης όπως την χαρακτηρίσατε, ευελπιστείτε να προσελκύσετε το μέρος της βάσης του ΠΑΣΟΚ που αμφιταλαντεύεται μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗ.ΜΑΡ.; Και γενικότερα σας προβληματίζει που η Δημοκρατική Αριστερά προσελκύει ένα μεγάλο ποσοστό πρώην ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, βάζοντας εμπόδια στην περαιτέρω αύξηση των δημοσκοπικών ποσοστών σε πρώτη φάση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στην προοπτική προώθησης ενός αριστερού συνασπισμού εξουσίας;
Απάντηση Αλ. Τσίπρα
Για τα δημοσκοπικά ποσοστά θα ήθελα να σας πω ότι εμείς έχουμε καεί στο χυλό και φυσάμε το γιαούρτι. Και δεν πρόκειται να την ξαναπατήσουμε για δεύτερη φορά. Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Δεν μας ενδιαφέρουν γα δημοσκοπικά ποσοστά. Μας ενδιαφέρουν οι ουσιαστικές, οι στέρεες συμμαχίες, οι κοινωνικές, οι πολιτικές σε επίπεδο βάσης, αυτές οι οποίες δεν γκρεμίζονται με το πρώτο φύσημα του ανέμου. Και αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να συμπορευτούμε μ’ όλους αυτούς που συνειδητά κάνουν την επιλογή της ρήξης, όχι με το παρελθόν τους -ίσα-ίσα- της ρήξης μ΄ αυτό που σήμερα σηματοδοτεί η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Δεν είμαι απ΄αυτούς που θα πω ποτέ ότι το ΠΑΣΟΚ, ένα κόμμα το οποίο έχει μια ιστορική πορεία, έχει τελειώσει. Άλλωστε νομίζω ότι το έχουμε πει πολλές φορές αυτό και διαψευστήκαμε. Αυτό όμως που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι ότι βρισκόμαστε σε μια νέα ιστορική φάση. Ανασυντίθεται το πολιτικό σκηνικό, γιατί ανασυντίθεται και η κοινωνική διαστρωμάτωση. Και τα δυο κόμματα εξουσίας παύουν να εκπροσωπούν τα κοινωνικά συμφέροντα που εκπροσωπούσαν τις προηγούμενες δεκαετίες, γιατί διαλύεται η μεσαία κοινωνική διαστρωμάτωση. Αυτό είναι το κρίσιμο στοιχείο το οποίο πρέπει όλοι να εντοπίσουμε. Κι όταν ένα ίσως από τα σημαντικότερα όπλα του δικομματισμού, η δυνατότητα να μπορούν να κρατάνε σε πολιτική ομηρεία μεγάλες μάζες, τάζοντας θέσεις, βολέματα.. Αυτό δεν υπάρχει πια. Όταν δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με τον κόσμο αυτό, όχι γιατί πολιτικά δεν τους εκφράζουν, αλλά γιατί δεν μπορούν πια να απαντήσουν στο κρίσιμο ερώτημα που θέτει αυτός ο κόσμος, το υπαρξιακό. Ο μικρομεσαίος που κλείνει το μαγαζί του, ο άνεργος που έχει να θρέψει δυο παιδιά και του ζητάει η τράπεζα και το σπίτι του. Εδώ έχουμε μεγάλες κοινωνικού χαρακτήρα μεταβολές.
Υπ΄ αυτή την έννοια, εμείς μιλήσαμε από την πρώτη στιγμή για ένα; Νέο συνασπισμό εξουσίας πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, που θα εκφράζει κοινωνικές ανάγκες και θα εκπροσωπεί μεγάλες κοινωνικές κατηγορίες που σήμερα βρίσκονται στο περιθώριο.
Σε σχέση με τη Δημοκρατική Αριστερά. Εμείς είμαστε οι πρώτοι οι οποίοι από την πρώτη στιγμή. Εδώ έχουμε μεγάλες κοινωνικού χαρακτήρα αλλαγές. Υπό αυτή την έννοια, εμείς μιλήσαμε από την πρώτη στιγμή για ένα νέο συνασπισμό εξουσίας πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, που θα εκφράζει κοινωνικές ανάγκες και θα εκπροσωπεί μεγάλες κοινωνικές κατηγορίες που σήμερα βρίσκονται στο περιθώριο.
Σε σχέση με την ΔΗΜΑΡ, ακούστε. Εμείς, είμαστε οι πρώτοι οι οποίοι από την πρώτη στιγμή τείνουμε χέρι συνεργασίας. Αυτοί οι οποίοι πρέπει να αποφασίσουν και πρέπει να το κάνουν διότι πολύ γρήγορα θα βρεθούν σε ένα υπαρξιακό δίλημμα είναι οι πρώην σύντροφοί μας. Στις στιγμές ιστορικής τομής δεν μπορείς να μην έχεις ξεκάθαρες απαντήσεις πάνω στα διακυβεύματα. Δεν μπορείς να είσαι και με το μνημόνιο και εναντίον του. Και αυτό που εμένα μου προκαλεί ιδιαίτερη λύπη και στεναχώρια είναι το γεγονός ότι ενώ βρισκόμασταν πριν από ένα χρόνο στα ίδια έδρανα και στα ίδια τραπέζια συνεδριάσεων, ενώ ο Φώτης Κουβέλης έχει μια ιστορική διαδρομή σε αυτό το χώρο 30 ετών, σήμερα λέει ότι δεν μπορεί να κάτσει στο ίδιο τραπέζι με τους πρώην συντρόφους του αλλά μπορεί να βρίσκεται στις ίδιες συγκεντρώσεις με τον πρώην Πρωθυπουργό τον κ.Σημίτη. Και να λέει ότι στόχος του είναι όχι η συνεργασία του με την Αριστερά μετεκλογικά, αλλά η συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, αλλά με ποιο ΠΑΣΟΚ με το ΠΑΣΟΚ του μνημονίου, με αυτό που μας οδήγησε σε αυτή την εθνική τραγωδία και την καταστροφή; Είναι ερωτήματα, τα οποία απευθύνουμε με ευθύτητα και με συντροφικότητα. Και περιμένουμε καθαρές απαντήσεις.
.
Λαουτάρης (ΠΡΙΝ)
– κ. Πρόεδρε, η συμπόρευσή σας με δυνάμεις προερχόμενες από το ΠΑΣΟΚ έχει εγείρει ορισμένες ενστάσεις. Όπως χαρακτηριστικά θέλω να σας πω, για την επιστολή συνδικαλιστικών στελεχών από τη Θεσσαλονίκη. Πως απαντάτε στην εκτίμηση που διατυπώνεται ότι αντί για το χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ καταλαμβάνει το χώρο της σοσιαλδημοκρατίας;
Απάντηση Αλέξη Τσίπρα
Όπως γνωρίζετε κ. Λαουτάρη, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν, είναι και θα παραμείνει ένας πλουραλιστικός χώρος. Αλίμονο εάν στο χώρο το δικό μας υπήρχε σιωπή νεκροταφείου. Αλίμονο εάν δεν υπήρχαν διαφορετικές απόψεις και εκτιμήσεις, οι οποίες, βεβαίως, και θα συνεχίζουν να διατυπώνονται ελεύθερα. Αυτό, βεβαίως, δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε και συλλογικές διαδικασίες από τις οποίες αποφασίζουμε και προχωράμε. Τώρα, σε σχέση με την ουσία του ερωτήματός σας πρέπει να σας πω, να σας επαναλάβω μάλλον, ότι το κάλεσμα που εδώ και ένα χρόνο εμφατικά απευθύνουμε δεν είναι μονόπλευρο, είναι αμφίπλευρο. Απευθύνεται σε όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς. Απευθύνεται στις πολιτικές εκείνες δυνάμεις που αποστασιοποιούνται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ, επαναλαμβάνω διατηρώντας την ταυτότητά τους και τον αριστερό αυτοπροσδιορισμό τους. Έχει μια σημασία. Στην αρχή είπα ότι στο πρόσωπο της Σοφίας Σακοράφα βλέπουν τον εαυτό τους η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ που αν τους ρωτήσετε σήμερα ή αν τους ρωτούσαμε μέχρι χθες ποτέ δεν θα σας έλεγαν ότι είναι κεντρώοι, θα έλεγαν ότι αισθάνονται αριστεροί. Και αν δείτε και τη διαδρομή της Σοφίας θα το συνειδητοποιήσετε αυτό. Εμείς, λοιπόν, συνεχίζουμε να απευθύνουμε ευρύ κάλεσμα σε όλες εκείνες τις δυνάμεις. Συνεχίζουμε να απευθύνουμε κάλεσμα στην ηγεσία του ΚΚΕ, που δεν μπορεί να μην κατανοεί σε αυτές τις συνθήκες ότι όποια και αν είναι η στρατηγική της στόχευση, που εκεί μπορεί να υπάρχουν διαφορές ανάμεσά μας, το να σταματήσουμε, το να αναχαιτίσουμε αυτή τη βάρβαρη λαίλαπα του μνημονίου μόνο βοήθεια μπορεί να δώσει στο στρατηγικό μας στόχο. Αντιθέτως, το να έχουμε τη δυνατότητα ενώνοντας δυνάμεις να γίνουμε πρώτη πολιτική δύναμη, αφαιρώντας από τον κ.Σαμαρά τη δυνατότητα να πάρει τις 50 έδρες και να εφαρμόσει το μνημόνιο, το να έχουμε αυτή τη δυνατότητα και να μην το τολμάμε, είναι μια μεγάλη ιστορική ευθύνη για την οποία κάποια στιγμή θα λογοδοτήσουμε στον ελληνικό λαό, στους ψηφοφόρους μας, στους εργαζόμενους που χάνουν τη δουλειά τους, στα νέα παιδιά που φεύγουν στο εξωτερικό. Θα λογοδοτήσουμε για να απαντήσουμε πως είναι δυνατόν να θεωρούμε ότι ο σοσιαλισμός θα έρθει πιο γρήγορα εάν αφήσουμε τα δυο κόμματα εξουσίας να εφαρμόζουν αυτή την πολιτική. Το κάλεσμά μας, λοιπόν, είναι αμφίπλευρο και θα είναι διαρκές και επίμονο.
.
Δ. Σφέτσα (Αυγή)
– Θα ήθελα να απευθύνω την ερώτησή μου στην κα Σακοράφα. Θα ήθελα να σας ρωτήσω εάν υπάρχει επαφή, αν υπάρχει συνεργασία με τους ανεξάρτητους βουλευτές που έχουν αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ και μάλιστα κάποιοι από αυτούς, όπως ο κ.Κουρουμπλής, έχουν μιλήσει για δημιουργία νέων κινήσεων….Το τελευταίο διάστημα έχετε βρεθεί σε εκδηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ και ήθελα να μας μεταφέρετε ένα κλίμα και αν ανταποκρίνεται ο κόσμος σε αυτό το αίτημα που όπως λέτε και εσείς είναι προαπαιτούμενο για την συγκρότηση ενός αντιμνημονιακού μπλοκ.
Απάντηση Σοφίας Σακοράφας
Θα μου επιτρέψετε να συνεχίσω από την απάντηση του έδωσε ο πρόεδρος σε σχέση με το αν θα πρέπει όλες αυτές οι δυνάμεις που προέρχονται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ ή τον ευρύτερο χώρο να βρεθούν και να βάλουν τη διαχωριστική γραμμή που δεν την βάλαμε εμείς αλλά την έβαλε το ίδιο το σύστημα, όλο το συντηρητικό μπλοκ και τώρα είμαστε υποχρεωμένοι, ανακόλουθα μεν, να δημιουργήσουμε το αντίπαλο δέος ώστε να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας και την κοινωνία να βγει από αυτήν την διαδικασία.
Αν και δεν ξέρω πόσο δεοντολογικό είναι, να σας πάω σε ένα εξαιρετικό άρθρο κατά τη δική μου άποψη που διάβασα χθες στην Αυγή του Δ.Χρήστου, ο οποίος αναφερόταν σε αυτήν ακριβώς την ανάγκη να δημιουργηθεί αυτό το μέτωπο και έκανε μια αναφορά στον Χ.Φλωράκη όταν το 1980 επεσήμανε ένα πολύ σημαντικό γεγονός για τους συντρόφους και τα μέλη από το ΚΚΕ: ότι αν θέλεις να αλλάξεις την κοινωνία σαν αριστερό κόμμα, σαν επαναστατικό κόμμα που είσαι και ζεις σε αυτό το σύστημα που ζεις, αυτό που έχεις να κάνεις είναι υπάρχεις, να βαδίζεις μέσα στο σύστημα και να προχωράς και να βάζεις τα βήματά σου σε μια τάξη δίπλα από άλλες δυνάμεις οι οποίες θα σε βοηθήσουν να δημιουργήσεις αυτόν τον συνασπισμό εξουσίας που πιστεύεις ότι θα αλλάξει τα πράγματα και την κοινωνία και θα οδηγήσει στο σοσιαλιστικό σου όραμα.
Βάσει, λοιπόν, αυτής της λογικής και πρακτικής βαδίζω και εγώ. Με την έννοια, ότι πιστεύω πως αυτή τη στιγμή ακριβώς επειδή υπάρχει ένας πόλεμος, που θα πρέπει να ανταπεξέλθουμε με όλες μας τις δυνάμεις, δεν περισσεύει κανείς. Σε αυτήν την διαδικασία βρίσκομαι, γυρνάω όλη την Ελλάδα, μιλάω με όλους απ’ όλους τους πολιτικούς χώρους και τα κοινωνικά στρώματα και τους ανθρώπους που πιστεύουν σε αυτά που πιστεύουμε και εμείς. Πιστεύουν ότι η κοινωνία μπορεί να αλλάξει και αυτός ο κόσμος δεν είναι οριστικός και εμείς μπορούμε να αλλάξουμε αυτήν την κατάσταση. Μιλάω με την κοινωνική βάση του ΠΑΣΟΚ και μεταφέρω ακριβώς αυτό, ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι θέλουν να έχουν μια πολιτική έκφραση, την οποία αυτή τη στιγμή δεν βρίσκουν μέσα στο ΠΑΣΟΚ. Όπως σας είπα και στην ομιλία μου, το ΠΑΣΟΚ είναι εκτός ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ αυτή τη στιγμή είναι ένας κλειστός οργανισμός, οι διεργασίες που γίνονται δεν είναι διεργασίες δημιουργίας του αυριανού οράματος του ΠΑΣΟΚ και των αυριανών σχεδίων του για την έξοδο της χώρα από την κρίση. Είναι μια μάχη προσώπων. Είναι μια μάχη πολιτικών ομάδων μέσα στο ίδιο το ΠΑΣΟΚ που αυτό που φροντίζουν η προσωπική τους επιβίωση. Με αυτόν τον κόσμο δεν υπάρχει καμιά σύγκλιση, καμιά συζήτηση και άρα δεν μπορούμε να έχουμε κανένα κοινό βηματισμό. Μπορούμε όμως να συνυπάρχουμε και να συζητάμε με όλους εκείνους που έχουν και πιστεύουν στα ίδια χαρακτηριστικά του μετώπου που εμείς προτείνουμε. Νομίζω πως σε αυτή τη διαδικασία, χωρίς προαπαιτούμενα όπως σας είπα προηγουμένως, μπορούν να συνταχθούν όλες οι δυνάμεις. Είναι υποχρέωση ιστορική και όλης της αριστεράς αυτή τη στιγμή αν θέλουμε η ιστορία να μας γράψει με θετικά γράμματα και όχι με μελανά να ανταποκριθούμε στην ανάγκη αυτής της στιγμής.
.
Β. Παπαδημητρίου (Κόσμος του Επενδυτή)
– Λένε κάποιοι ότι η κ. Σακοράφα επιλέγει σήμερα την ανακοίνωση της συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ για να προλάβει τις προεκλογικές εξελίξεις. Και το δεύτερο είναι ότι κάνω μια μικρή υπόθεση εργασίας και κρατώ αυτό που είπατε ότι παραμένετε ανεξάρτητη βουλευτής. Υπάρχει ένα σχέδιο για αναβολή των εκλογών και ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας ότι αυτό πάει 2,3,4 μήνες. Θα παραμείνετε ανεξάρτητη βουλευτής ή μπορεί σε αυτό το χρονικό διάστημα να ενταχθείτε στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ;
Απάντηση Σοφίας Σακοράφας
Δεν θα πάω στο δεύτερο μέρος γιατί αν το πάω προσωπικά είναι πολύ προσβλητικό αυτό προς το πρόσωπό μου, ακριβώς γιατί όσοι με γνωρίζουν, γνωρίζουν και την μέχρι τώρα πορεία μου από την εποχή του αντάρτικου στο Μαρούσι ως το 2010 με την ψήφιση του μνημονίου μέχρι σήμερα.
Όλο αυτό το διάστημα του 1,5 χρόνου, δεν έμεινα ανενεργή. Σαφώς και δεν ανταποκρίθηκα στις παραινέσεις των συντρόφων και των απλών ανθρώπων που σε όλη αυτή τη διαδικασία πάντα μου έλεγαν κάνε κάτι, δημιούργησε κάτι, είμαστε μαζί σου,κλπ. Όπως έχετε δει και εσείς, σε όλο αυτό το διάστημα έχουν δημιουργηθεί διάφοροι φορείς, φόρα συζητήσεων, πολιτικοί σχηματισμοί, κλπ. Δεν είμαι αυτής της αντίληψης και γι’ αυτό μέχρι στιγμής δεν είχα καμιά απολύτως κίνηση. Και το λέω γιατί αυτή τη στιγμή η χώρα δεν έχει ανάγκη από νέους πολιτικούς σχηματισμούς, ούτε από φόρα συζητήσεων, προβληματισμών, κλπ γιατί ο χρόνος έχει εξαντληθεί. Ο χρόνος είναι ελάχιστος για να μην πω ότι δεν υπάρχει καθόλου. Θα έπρεπε χθες να είχε γίνει αυτό το μέτωπο, ώστε να είναι το ανάχωμα αυτού που συμβαίνει τώρα στη χώρα και την καταστρέφει.
Από την πρώτη μέρα στο ελληνικό κοινοβούλιο είχα μιλήσει για ανατροπή μνημονιακής κυβέρνησης. Σήμερα, μιλώ για ανατροπή της κυβέρνησης Παπαδήμου που τη θεωρώ προϊόν πολιτικής εκτροπής. Σε όλη αυτή τη διαδικασία, κατά τη δική μου άποψη, είναι σταθμός και οι εκλογές. Είναι η εκλογική διαδικασία. Για να αλλάξεις τα πράγματα δεν μπορείς να τα αλλάξεις παρά μονάχα αν δημιουργήσεις ένα τέτοιο συνασπισμό εξουσίας που θα σε οδηγήσει σε εκλογές άρα θα ανατρέψεις τα πράγματα. Το κάλεσμα λοιπόν στην κοινωνία είναι και με εκλογικό χαρακτήρα, αλλά όχι μόνο. Αυτό που έκανα εγώ ήταν να καλέσω τον κόσμο σε αυτή τη διαδικασία χωρίς να γίνει καμιά παραπέρα συζήτηση για δημιουργία εκλογικού ψηφοδελτίου και όχι επειδή δεν το θεωρώ επί τις παρούσης ή ότι δεν είναι σοβαρό και δεν θα έπρεπε να το συζητήσουμε, αλλά γιατί πιστεύω ότι τη δεδομένη στιγμή και τη στιγμή που μιλάμε για ένα συνασπισμό εξουσίας αυτού του επιπέδου, της σοβαρότητας και τους μεγέθους αυτό που πρέπει να είναι ένα βήμα πίσω είναι η ψηφοθηρική ανάγκη κάποιων κομμάτων και οι προσωπικές δικές μας επιδιώξεις.
Ήμουν απολύτως σαφής στην τοποθέτηση που έκανα. Μίλησα για μια συνεργασία με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και με στόχο και είπα ότι όλες οι δυνάμεις οι οποίες θα ενταχθούν σε αυτή τη διαδικασία διατηρούν την αυτοτέλειά τους. Με αυτή την έννοια λοιπόν, μέχρι και το τέλος των εκλογών θα είμαι μια ανεξάρτητη βουλευτής, συνεργαζόμενη σε κοινές δράσεις εντός και εκτός κοινοβουλίου με τον ΣΥΡΙΖΑ.
.
.
Παρέμβαση του Μ. Γλέζου:
Από πάρα πολύ καιρό πριν χτίζουμε αυτή τη συνεργασία και έχουμε κάνει πολλές συγκεντρώσεις μαζί και έχουμε μιλήσει για πολλά θέματα. Και το τελευταίο ήταν στην παρουσίαση ενός βιβλίου. Εμείς χτίζουμε τη συνεργασία μας όχι με τη βλέψη εκλογών. Και για να το πω διαφορετικά. Η συνεργασία μας είναι προεκλογική, εκλογική, μετεκλογική. Χτίζουμε μια συνεργασία που στηρίζεται πάνω στην αμοιβαία ισοτιμία των απόψεων. Σε καμιά περίπτωση δεν θέλουμε να αποκλείσουμε κανέναν. Αυτές τις μέρες έχω κατακλυστεί από πάρα πολλούς πρώην συναδέλφους μου στη βουλή βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που μου λένε να αναλάβω πρωτοβουλία. Και εγώ τους λέω ότι αν αναλάβω προσωπικά πρωτοβουλία είναι χαμένη υπόθεση. Έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια στον κόσμο του υγιούς ΠΑΣΟΚ να δημιουργηθεί μια κίνηση αυτοαποκατάστασης του ΠΑΣΟΚ στις αρχικές καταβολές του, συμπληρωμένες με ότι το καινούργιο δίνει το πολιτικό γίγνεσθαι και περιμένουμε τα αποτελέσματα. Εμείς δεν είμαστε όρνια να προσπαθούμε να αρπάξουμε από το ΠΑΣΟΚ. Εμείς ζητάμε από το υγιές ΠΑΣΟΚ κοινή συνεργασία, ισότιμη συνεργασία. Δεν ζητάμε, ούτε είπαμε ποτέ στη Σακοράφα θέλουμε να εγγραφείς στον ΣΥΡΙΖΑ.
To Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ
.
Πηγή «Συνασπισμός» –> εδώ
.
Κανάλι 
Ρε Σπυρο, εγω πραγματικα χαιρομαι γι’ αυτες τις εξελιξεις.
Ηδη απο το 2007 που πρωτοειχα δικαιωμα ψηφου, στηριξα τον ΣΥΡΙΖΑ με γνωμονα την ενωτικη του δραση για την αριστερα (με τον Αλαβανο τοτε)
Ομως, αυτο που με ανησυχει ιδιαιτερα ειναι η- μεχρι στιγμης- αδυναμια σχηματισμου προτασης εξουσιας
Οχι αναλυτικα, με ολες τις πτυχες ενος κυβερνητικου πλανου 4ετειας. Διοτι ουτως ή αλλως δεν θα γινει κατι τετοιο
Αλλα εστω με στοιχειωδη αριθμητικη να μας πει ο Τσιπρας πως θα καλυψει εναν κρατικο ισολογισμο μη-αρνητικο. Δηλαδη, εστω οτι παει και χτυπαει το χερι στο τραπεζι της Τροικας, κι εκεινοι μας κοβουν τα δανεια. Πώς θα κλεισουμε την τρυπα χρεους του κρατους? Αμεσα αλλα και μακροπροθεσμα. (Γιατι στο «αμεσα» εχει απαντησει κι ο Βαρουφακης, αλλα αυτα που ειπε ηταν καθαρα λυσεις εκτακτου αναγκης.)
Καλως ή κακως, θα πρεπει απο καπου να μειωθουν οι δαπανες, ή να αυξηθουν τα φορολογικα εσοδα.
Αν ακουσω απαντησεις σ’ αυτα τα πραγματα, δεσμευομαι να ψηφισω ξανα ΣΥΡΙΖΑ, ή καποιο άλλο συμμαχικο σχημα που μπορει να στηθει γυρω από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Προς το παρον ειμαι πολυ σκεπτικιστης
@Φυγοκεντρος
Αν παραμεινουμε στην εικόνα μιας Αριστεράς που «διαχειριζεται» λυσεις εκ του …ουρανού ουσιαστικά αναπαραγουμε το πολιτικό μοντέλο που έχουμε ζησει. Η πολιτική δεν ειναι η τεχνη του εφικτου, ειναι η τεχνη των επιλογών. Αν σε αυτο το ξεζουμιστικό αντιαναπτυξιακό μοντέλο της φουσκας παλεψουμε να βρουμε μια «ισορροπια» εσοδων-εξοδων τότε η ιστορία ειναι ήδη άνευ αντικειμενου.
Ναι η Αριστερα οφειλει να τοποθετηθεί σε πολύ βασικά ερωτηματα. Αλλά σε όλα αυτα μπορει μόνο μεσα απο κινηματικές επιλογές να προκυψουν σαν «προτασεις», «θέσεις» ή/και «αντιθέσεις». Ένα ειναι όμως σιγουρο, δεν μπορουμε να συναρτουμε την πολιτική ως μια γραμμική υποθεση οικονομικών μεγεθών.
Ειτε θες να ασκησεις μια πολιτικη διαχειριστικη του παροντος συστηματος, ειτε θες να ανατρεψεις το παρον συστημα, εν πασει περιπτωσει πρεπει να εξηγησεις ενα πραγμα: πώς ο πληθυσμος δεν θα αντιμετωπισει προβλημα επιβιωσης
Κι αυτο εκφραζεται αποκλειστικα και μονο μεσω ισοζυγιων εσοδων- εξοδων
Μεχρι τωρα, εξωγενεις παραγοντες κρατουσαν τεχνητα το ισοζυγιο μας σε ισορροπια- δανειζοντας μας.
Τωρα ομως ΔΕΝ μας δανειζουν αλλο, κι αυτο ειναι μια πραγματικοτητα. Ειτε σου αρεσει ειτε οχι. (Οπως οτι ο ηλιος ερχεται απο την ανατολη καθε πρωι)
Αρα, μεχρι να δοθει μια απαντηση στο πώς ακριβως ο πληθυσμος θα επιβιωσει, εγω θα θεωρω την αριστερα εκτος θεματος
Εξαιρω το ΚΚΕ διοτι εχει το προγραμμά του, το οποιο οσο ανεφαρμοστο κι αν ειναι, τουλαχιστον δινει στοιχειωδεις απαντησεις στο πώς δεν θα πεινασει ο πληθυσμος. (Δηλαδη, μπορει να γυρισουμε στο μεσσαιωνα, αλλα τουλαχιστον θα υπαρχει υποτυπωδης καλυψη πρωταρχικων αναγκων, οπως περιθαλψη, θερμανση, φαγητο κι εκπαιδευση- εστω κακης ποιοτητας. Φυσικα δεν θα υπαρχει ελευθερια του λογου, αλλα αυτα ειναι πταισματα………)
@Φυγόκεντρος Αν εσύ πιστεύεις οτι κυβερνήσεις των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ, Παπαδήμου (και γενικά μια οποιαδήποτε κυβέρνηση που έρχεται να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα τραπεζών, διεθνούς κεφαλαίου δένοντας την χώρα με απαράδεκτες δεσμεύσεις και μνημόνια), έχει σαν προτεραιότητα να επιβιώσει ο «πληθυσμός» όπως τον λες, τότε νομίζω οτι έχεις γυρίσει το πρόβλημα ανάποδα και το έχεις τοποθετήσει με το κεφάλι κάτω και τα πόδια επάνω.
Για εμένα είναι προφανές (και σε αυτό το blog υπάρχουν πολλά άρθρα που το αποδεικνύουν) ότι το πρόβλημα είναι μόνο ΠΟΛΙΤΙΚΟ.
Άλλη απάντηση έχει η «λύση του προβλήματος» για τον πλούσιο εργοστασιάρχη και τις τράπεζες και άλλη για τον φτωχό εργάτη. Το ντόπιο κεφάλαιο χρειάζεται ένα ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα σχετικά υγιές σύμφωνα με τις νόρμες του διεθνούς κεφαλαίου, που να του δανείζει σχετικά φτηνά αλλά και να μπορεί να του εγγυηθεί τις διαδικασίες συναλλαγής του με το υπόλοιπο κεφάλαιο όπου και να βρίσκεται. Ο εργάτης απλά χρειάζεται εργασία και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας. Αυτά τα δύο είναι σε αντίθεση. Η πολιτική που θα εξυπηρετήσει τον πρώτο, θα εξαθλιώσει τον δεύτερο. Δες αυτό –> Les Grecs : Ο άνθρωπος του μέλλοντος!!!
Από την άλλη σε έχουν πείσει(!!!) ότι οι αστικές κυβερνήσεις …υλοποιούν τα προεκλογικά τους προγράμματα(!), κάνουν …προϋπολογισμούς που τους εκτελούν(!) και με αυτόν τον τρόπο ο «πληθυσμός» δεν πεινάει(!!!).
Μα και ο ποιο τυφλός έχει καταλάβει ότι τίποτα από αυτά δεν υπάρχουν. Όλοι γνωρίζουμε ότι παίρνουν την εξουσία με ψεύτικες προεκλογικές εξαγγελίες («λεφτά υπάρχουν»!!!) και δεν την αφήνουν με τίποτα (κυβέρνηση Παπαδήμου). Επίσης, κανένας προϋπολογισμός τους, δεν τους έχει βγει.
Λες ότι καταφέρνουν και δανείζονται και έτσι «δεν πεινάμε». Όλοι γνωρίζουμε ότι ούτε ένα cent από τα δανεικά δεν πέρασε στην Ελλάδα. Όλα χρησιμοποιήθηκαν για να πληρώσουμε τόκους και υποχρεώσεις.
Το πρόβλημα θα έρθει με την χρεοκοπία και μάλιστα σε μια κακή χρεοκοπία που μας έχει οδηγήσει ΑΥΤΗ ΑΚΡΙΒΩΣ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ τους. Το ξέρεις ότι θα ήταν τελείως διαφορετικά τα πράγματα για εμάς αν είχαμε χρεοκοπήσει πριν δύο χρόνια;;; Γιατί δεν έγινε αυτό;;; Μα γιατί ο ΓΑΠ και οι αστοί πολιτικοί προστάτευσαν παρανόμως και ενάντια στα συμφέροντα της χώρας, τις τράπεζες και το ξένο κεφάλαιο.
Απόδειξη της αδιέξοδης και πουλημένης πολιτικής είναι ότι ένας ένας προσπαθεί να βγάλει την ουρά του απ’ έξω. Άκουσες τις δηλώσεις Χρυσοχοΐδη, Λοβέρδου, Διαμαντοπούλου κλπ; Ε, τις επόμενες μέρες περίμενε και άλλους. Στο τέλος κανένας από αυτούς που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση «δεν θα ξέρει τίποτα για το κακό«, «κάτι πρόβατα φύλαγε και άκουσε το μπαμ«.
Για τα υπόλοιπα διάβασε προσεκτικά το σχόλιο της Κατερίνας
αλλά κάνε μια βόλτα και σε αυτά τα κείμενα στο «Κανάλι» –> εδώ
«Λες ότι καταφέρνουν και δανείζονται και έτσι «δεν πεινάμε». Όλοι γνωρίζουμε ότι ούτε ένα cent από τα δανεικά δεν πέρασε στην Ελλάδα. Όλα χρησιμοποιήθηκαν για να πληρώσουμε τόκους και υποχρεώσεις.»
ΛΑΘΟΣ!
Το επορικο ισοζυγιο της Ελλαδας παραμενει αρνητικο, κι αρα χωρις δανεισμο δεν μπορει να διατηρηθει το υπαρχον επιπεδο διαβιωσης. (μας «λειπει» συναλλαγμα). Φυσικα, αυτος ο δανεισμος στον οποιο αναφερομαι δεν αφορα μονο το κρατος, αλλα και τους ιδιωτες, δηλαδη ολους μας. Ακομη κι αν το κρατος γινει πλεονασματικο, ο δανεισμος μπορει να συνεχιζεται απο τους ιδιωτες οσο η οικονομια δεν ειναι παραγωγικη αλλα καταναλωτικη… Γιατι λοιπον το αναφερω; Επειδη αν παψει το κρατος να δανειζεται, θα παψουν και οι ιδιωτες- δηλαδη οι τραπεζες, και κατ’ επεκταση οι επιχειρησεις και τα φυσικα προσωπα. Περαν αυτου, μεγαλο μερος του εμπορικου ισοζυγιου δημιουργειται απο το κρατος, διοτι εισαγαγει πραγματα (πχ υπολογιστες για τα υπουργεια), χωρις να εξαγαγει (αφου δεν κατεχει παραγωγικες δραστηριοτητες). Αρα, η λειτουργεία του ειναι αυτοματως αρνητικη ως προς το εμπορικο ισοζυγιο, κι οσο μεγαλυτερα ελλειματα εχει ο καθε ΚΡΑΤΙΚΟΣ προϋπολογισμος (γενικα, οσο πιο μεγαλος ειναι σε απολυτα νουμερα- ακομη και αν ειναι θετικος), τοσο πιο πολυ το εμπορικο ισοζυγιο μπαινει μεσα. (σσ Το εμπορικο ισοζυγιο αφορα το συνολο του ΑΕΠ κι οχι τα κρατικα ταμεια)
Δεν μπορεις να λες οτι τα λεφτα της Τροικας δεν μπαινουν στο κρατος, γιατι αν δεν εμπαιναν, τα κρατικα ελλειματα ΔΕΝ θα καλυπτονταν και το κρατος ΔΕΝ θα μπορουσε να πληρωσει τις υποχρεωσεις του. Νομιζω πχ οτι απο την 6η δοση, που ηταν 7,5 δις, το 1,5 δις επεσε στα ταμεια του κρατους, και τα υπολοιπα πηγαν στους τοκους και τα τοκοχρεωλυσια. Εχεις δικιο ωστοσο ως προς την γενικη κατευθυνση. Οι δανειστες μας εχουν απαιτησει να παψουμε να ειμαστε ελλειματικοι, αρα να φτασουμε να συντηρουμαστε μονοι μας, και πλεον οντως τα λεφτα τους να πηγαινουν στους τοκους κατα 100%. (με την ελπιδα η οικονομια μας να ξαναμεγεθυνθει καποια στιγμη στο μελλον, και να μπορει να «προλαβει» την αυτο-διογκωση του δανεισμου με τα πανωτοκια.)
Μολις βγαλουμε πρωτογενες πλεονασμα, δηλαδη δεν δημιουργουμε νεα ελλειματα, τοτε πια θα μπορουμε να πουμε «Τωρα δεν σας εχουμε αναγκη, γιατι τα βγαζουμε περα μονοι μας- ως κρατος». Θα σταματησει μεν η εισροη κεφαλαιων στον ιδιωτικο τομεα, αφου με τη βιαιη σταση πληρωμων οι τραπεζες θα βγουν ολες off, αλλα τουλαχιστον το κρατος θα μπορει να καλυπτει τα έξοδά του και δεν θα παραλυσει. Απλα θα επιβραδυνθει η οικονομια (ή καλυτερα, θα παει κι αλλο πισω, διοτι εχει σταματησει προ πολλου την επιβραδυνση κι εχει περασει στην οπισθοδρομηση.) Κι αναγκαστικα, καποια ξενα αγαθα δεν θα μπορουν να αγοραστουν. Αλλα αν μη τι αλλο, τα βασικα θα αγοραζονται αν δοθει σ’ αυτα προτεραιοτητα, με κρατικη παρεμβαση (πχ αν το κρατος μπλοκαρει τις αγορες Μερσεντες με τεραστιους δασμους στα τελωνια, και κρατησει το συναλλαγμα για αγορα φαρμακων)
Να ξερεις παντως οτι τα πραγματα ειναι δυσκολα, και το θεμα δεν ειναι πολιτικο, ή μονο πολιτικο. Αυτη τη στιγμη δεν ειμαστε ανεξαρτητοι απο τα ξενα κεφαλαια, και για να γινουμε θα πρεπει να συμβουν πολυ βιαιες κρατικες παρεμβασεις. ΚΑΙ σε επιπεδο κρατικων δαπανων (νοσοκομεια, σχολεια, μισθοι δημοσιων υπαλληλων, συνταξεις δημοσιων και ιδιωτικων) αλλα ΚΑΙ σε επιπεδο εσοδων (Κατασχεση καταθεσεων και κλεισιμο των συνορων ως προς το συναλλαγμα). Αλλα να ξερεις επισης οτι οταν κατασχονται καταθεσεις (σε συνδυασμο με το οτι η οικονομια γινεται ανγκαστικα κλειστος βρογχος μετα τη σταση πληρωμων), αυτα τα κεφαλαια ΑΦΑΙΡΟΥΝΤΑΙ απο την αναπτυξη. Δηλαδη, αντι να να τα διοχετευσουν οι τραπεζες στις επιχειρησεις για παραγωγικες δραστηριοτητες, θα διοχετευθουν στο λαο για καταναλωση. Η οικονομια θα συρρικνωθει.
Προσωπικα δεν ξερω αν αυτο το σεναριο μπορει να βγαλει καπου. Ειλικρινα δεν ξερω. Δεν ειμαι ουτε μνημονιακος, ουτε δραχμιακος. Διοτι ξαναλεω πως δεν εχω πληρη εικονα των δεδομενων στη μία και στην αλλη περιπτωση. Και δεν εχω τη δυνατοτητα πληρους εκτιμησης των υπερ και των κατα. Το θεμα ειναι: o ΣΥΡΙΖΑ εχει τη δυνατοτητα να διαχειριστει, ή να συν-διαχειριστει, καποιες καταστασεις απο αυτες που σου περιεγραψα παραπανω; Μπορει να «αντεξει» την επιθετικη σταση πληρωμων και τη χρεωκοπια; Εχει πραγματικα προγραμμα «εκτακτου αναγκης»; Εγω το μονο που μπορω να πω απο τωρα πως ευχομαι, ειναι, σε περιπτωση που επικρατησει το σεναριο της δραχμης, η χωρα να εχει αριστερη διακυβερνηση (εννοω πραγματικα αριστερη κι οχι ΠΑΣΟΚ). Σε περιπτωση συνδυασμου δραχμης με δεξια στο τιμονι, να εισαι σιγουρος οτι θα δουμε παιδια να τρωνε λεμονοκουπες απο τα σκουπιδια. Αυτο μπορω να στο δηλωσω και εγγραφως…. Ολα τα υπολοιπα δεν τα ξερω και περιοριζομαι σε εικασιες
Όχι φίλε μου. Εσύ είσαι λάθος. Ούτε ένα cent δεν έχει περάσει στην χώρα από τα μνημόνια. Μόνο δεσμεύσεις. Αυτός είναι ο λόγος που όλοι οι πρώην υποστηριχτές τους, τώρα προσπαθούν να κρατήσουν αποστάσεις. Επίσης σε διαβεβαιώνω οτι οι τράπεζες έχουν σταματήσει εδώ και καιρό να δανείζουν ιδιώτες και επιχειρήσεις. Μερική στάση πληρωμών και χρεωκοπία έχουμε εδώ και 10 μήνες και έχω την άποψη ότι δεν μπορούμε να αποφύγουμε και την ολική χρεωκοπία το άμεσα επόμενο διάστημα. Το θέμα είναι ποιός θα την διαχειριστεί και για όφελος ποιού. Αλλά σε αυτό, νομίζω, συμφωνούμε.
Eγω δεν ειμαι μεσα στο λογιστηριο του κρατους για να ξερω 100% τι γινεται ανα πασα στιγμη. Ωστοσο, οταν μπηκαμε στο μνημονιο το ελληνικο κρατος ειχε κατι λιγα διαθεσιμα (οριακα για λιγους μηνες- μηνα), κι απο εκει κι επειτα συνεχιζει να βγαζει ελλειματικους ισολογισμους- και μαλιστα πολυ ελλειματικους. Για να λες οτι ουτε cent απο το μνημονιο δεν εχει μπει στα ταμεια, παει να πει οτι θεωρεις πως τρωμε ακομα τα διαθεσιμα που εξαρχης ειχαμε. Δεν υπαρχει αλλη εξηγηση. Ομως, ξαναλεω (χωρις να ειμαι σιγουρος) οτι αυτα δεν επαρκουσαν ουτε για μηνες, ποσο μαλλον 2 χρονια παρα κατι. Αρα…. Πού στηριζεις αυτη σου την πεποιθηση?
Οι ισολογισμοί είναι ελλειμματικοί γιατί περιλαμβάνουν και τις δανειακές υποχρεώσεις.
Ψάξε να βρεις πόσα χρήματα έχουμε πάρει σαν μνημονιακό δάνειο και πόσα έχουμε αποδώσει λόγω των δανειακών μας υποχρεώσεων, τα τελευταία δύο χρόνια. Θα ανακαλύψεις ότι αυτά που δώσαμε είναι πολύ περισσότερα από αυτά που πήραμε. Αν δεν κάνω λάθος, μάλιστα για τον μήνα αυτόν θα πάρουμε 8 δις € ενώ έχουμε να αποδώσουμε λόγω υποχρεώσεων δανεισμού 15 δις €.
Επαναλαμβάνω πάντως ότι δεν είναι αυτό που πρέπει να μας απασχολεί. Δεν είναι τα σωστά ερωτήματα. Είμαι σίγουρος ότι μια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση εξυπηρετεί συγκεκριμένα ταξικά συμφέροντα. Επίσης είμαι σίγουρος ότι μια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση δεν θα ενδιαφερθεί για τον λαό την δύσκολη στιγμή. Αυτή η πεποίθηση μου με κάνει να έχω πάρει ήδη τις αποφάσεις μου.
Mα κι εγω θελω μια αριστερη κυβερνηση, που να ξερει ομως τι κανει…
Απο μια αριστερη κυβερνηση που δεν εχει ιδεα, προτιμαω τον Παπαδημο, τον Πινοσε, τον Δρακουμελ και τον Βαμβακουλα (που ελεγε «μια τριμερη επιτροπη απο 5-6 ατομα»…).
Εγω γενικα δεν εχω καμια διαθεση να αφησω τη μοιρα μου στα χερια ασχετων. Προτιμαω ακομα και τα καθαρματα.
Παντως, για να μην παρεξηγηθω…
Περιμενω και ΑΠΑΙΤΩ μια σοβαρη αριστερα. Οχι τον Παπαδημο, τον Πινοσε, τον Δρακουμελ και τον Βαμβακουλα. Αν η αριστερα (βλ Συριζα) τον παιξει κι αλλο- με το συμπαθειο- απλα θα κατσω σπιτι μου τη μερα των εκλογων, και θα ξανακατεβω σε καμια πορεια. Ουτε τα λαμογια του ΠΑΣΟΚ θα ψηφισ, ουτε τους ελληνορθοδοξους πιθηκους της Συγγρου, ουτε τον χοντροναζι Καρατζαφερη, ουτε τον Κουβελη (=ΠΑΣΟΚ), ουτε φυσικα το ΚΚ που εστειλε συλλυπητηριο τηλεγραφημα στη Βορεια Κορεα, για το θανατο του δικτατορα!!!!!! (Ναι, το εκανε…..)
ΥΓ Τελικα παντως δεν μου απαντησες πανω σε αυτο που ρωτησα. Εσυ θεωρεις οτι ΧΩΡΙΣ ΤΟΥΣ ΤΟΚΟΥΣ, ο κρατικος ισολογισμος ειναι πλεονασματικος? Δηλαδη εχουμε πρωτογενες πλεονασμα, κι αρα οχι τρεχουσα αναγκη δανεικων? Μπορω να σε παραπεμψω σε ντοκουμεντα που το διαψευδουν αυτο
Γιατί πιστεύεις ότι μια αριστερή κυβέρνηση δεν θα ξέρει τι να κάνει, ενώ μια νεοφιλελεύθερη Παπαδήμου, ΓΑΠ, Σαμαρά κλπ ξέρει ή θα ξέρει;;;
Μετά από δύο και βάλε χρόνια κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ έχεις την εντύπωση ότι ήξερε τι έκανε ο ΓΑΠ;
Δεν αισθάνεσαι να σε δούλεψε, να έπαιξε με την νοημοσύνη σου, με τα νεύρα σου, με την λογική σου;
Οι ίδιοι που σε κορόιδεψαν σου λένε ότι η αριστερά ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ και εσύ τους πιστεύεις. Το έχεις φάει και το έχεις χωνέψει. ΑΥΤΟΙ που ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ σε έπεισαν ότι αυτός που θα σε υπερασπιστεί ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ και εσύ στην γωνίτσα σου αδύναμος τους δίνεις χρόνο που θα τον χρησιμοποιήσουν για να σε οδηγήσουν περισσότερο στην εξαθλίωση. Όσο τους δίνεις χρόνο θα σου κλέβουν από την εκπαίδευση από την περίθαλψη από τον μισθό και τις συντάξεις που σου ανήκουν.
Πήραν την εξουσία με Απάτη («Λεφτά υπάρχουν»). Ξεπούλησαν ότι κατάφεραν να ξεπουλήσουν (Μνημόνια). Ο λαός βγήκε στους δρόμους και αυτοί γαντζωμένοι στις καρέκλες τους, αρνήθηκαν να παραδώσουν την εξουσία. Έβαλαν πραξικοπηματικά πρωθυπουργό τον Παπαδήμο, που είναι υπάλληλος και ουσιαστικά εκπρόσωπος του διεθνούς κεφαλαίου και των τραπεζών που εκβιάζουν καθημερινά τους συγγενείς και τους γείτονές σου με τις εταιρείες τύπου First Call. Αυτό το σκηνικό εσένα σε πείθει ότι «ξέρει τι κάνει». Θα συμφωνήσω μαζί σου. ΞΕΡΟΥΝ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ. Μόνο που αν καταλάβεις τι κάνουν τότε δεν θα νοιώσεις καθόλου περήφανος που τους προτιμάς.
Στο είπα και δεν πρόκειται να επανέλθω. Το ζητούμενο είναι ποια συμφέροντα εξυπηρετείς. Τα υπόλοιπα θα έρθουν.
ΥΓ
1. Δεν μίλησα μόνο για τόκους αλλά για όλες τις δανειακές ανάγκες της περιόδου.
2. Το εμπορικό ισοζύγιο συναλλαγών μας, μάλλον πρέπει να είναι κατά πολύ αρνητικό. Τα θέματα αυτά όμως λύνονται πολύ απλά. Για πολλά χρόνια επιβιώσαμε με διακρατικές συμφωνίες που έλυναν τέτοιου είδους θέματα. Έχεις αλήθεια σκεφτεί αν νοικιάζαμε την Σούδα τι θα εισπράτταμε; Αν προσφέραμε στους Ρώσους έναν χώρο σε έναν κόλπο ώστε να επισκευάζουν και να ανεφοδιάζουν τα πλοία τους; Αν δίναμε στους Κινέζους είσοδο στην Ευρώπη; Αν ξεκινάγαμε την εκμετάλλευση του ορυκτού μας πλούτου στην Μακεδονία; Αν βάζαμε εμπρός τα κοιτάσματα πετρελαίου και αερίου που ίσως υπάρχουν; Μαρίνες; Ηλιακή ενέργεια; Για να μην αναφερθώ σε μια αγροτική πολιτική που μπορεί να δώσει ονομασία προέλευσης σε ολόκληρα νησιά (πχ Κρήτη) πανάκριβων οικολογικών προϊόντων τεράστιας εξαγωγικής αξίας….
και τόσα άλλα…
Το μόνο που χρειάζεται είναι πραγματικά αριστερό κόμμα στην εξουσία που θα εφαρμόσει φιλολαϊκή πολιτική.
Επι των τεχνικων θεματων:
Yπαρχει ενα ταμειακο κι ενα λογιστικο ισοζυγιο για το κρατος
Το ταμειακο βγαινει παντα μηδεν, επειδη οσα λεφτα μας «λειπουν» απο τις χρησεις καθε ετους, τα παιρνουμε απο δανεια. Και το δανειο ειναι ταμειακη εισροη.
Το λογιστικο «μπαινει μεσα», διοτι δεν θεωρει τις πληρωμες δανειων εκροες, ουτε την επισυναψη δανειου εισροη. Μονο τους τοκους θεωρει εξοδο. Γι’ αυτο πριν μιλησα για πλεονασμα χωρις τους τοκους (που δεν το εχουμε).
Για τον Παπαδημο:
Σιγουρα ειναι εκπροσωπος του διεθνους κεφαλαιου. Αλλα ξερει τι κανει στα πλαισια αυτου ακριβως του πραγματος. Αν του πεις «βγαινω απο το Ευρω και κανω σταση πληρωμων», μετα ΔΕΝ θα ξερει τι να κανει.
Γιατι τον χρησιμοποιησαν; Μα επειδη ο ΓΑΠ εκαψε καθε διαπραγματευτικο του χαρτι εξω, και για να μπορει η χωρα να εκπροσωπηθει επρεπε να μπει καποιος πληρως «αξιοπιστος», που να μην μπλοφαρει και να μην εχει πολιτικο κοστος μεσα στη χωρα.
Καλο για μας; Οχι. Κακο για μας, επειδη οι ηγετες μιας χωρας, πρεπει για να την εκπροσωπησουν ΚΑΙ να μπλοφαρουν ΚΑΙ να απειλουν ΚΑΙ παπατζιλικια να κανουν. Πχ ο Αντρεας νομιζω πως ηταν μεγαλο ταλετο σε ολα αυτα- εξ ου και τα Μεσογειακα Προγραμματα.
Ωστοσο, εγω αναγνωριζω μια αντικειμενικη αναγκη στην επιλογη Παπαδημου. Ηταν η τελευταια λυση πριν την εξοδο απο την Ευρωζωνη. Αν καποιος ειναι 100% πεπεισμενος για την ορθοτητα μας εξοδου απο το Ευρω και την ΕΕ, τοτε προφανως θεωρει τον Παπαδημο βαριδι. Εγω οπως σου ειπα και παραπανω ειμαι ακομα ουδετερος πανω σ’ αυτο το θεμα και περιμενω να δω τις εξελιξεις για να κρινω. (ως μετα Χριστον προφητης)
Απο κει κι επειτα: Σαφως κι εχουμε δυνατοτητες. ΚΑΙ πολυ λιπος υπαρχει ακομα στη λειτουργεια του κρατους, ΚΑΙ πολλες νεες επενδυσεις μπορουν να στηθουν. Ηδη, υπαρχει μια στροφη νεων ανθρωπων ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ προς τα χωρια των γονιων τους, με σκοπο να καλλιεργησουν τη γη. Γνωριζω προσωπικα τετοιες περιπτωσεις! Αυτο οικονομικα ειναι θετικο, γιατι οι μεταναστες που μεχρι τωρα δουλευαν τα χωραφια με 3 κι 60, σε ενα βαθμο- μικρο ή μεγαλυτερο, εβγαζαν χρημα απο τη χωρα. Εστω τα λιγα που επαιρναν. Επισης, αρχιζουμε να βαζουμε σοβαρα στο τραπεζι το θεμα των πετρελαιων κι αλλων ορυκτων, πχ Χαλκιδικη. Γινεται ενα μαζεμα στο Δημοσιο, πχ κοινο ταμειο ασφαλισης, αγορα φαρμακων απο το δημοσιο μεσω κοινου συστηματος του Υπουργειου, ηλεκτρονικη συνταγογραφηση κλπ…. Γλιτωνουμε πολλα δισεκατομμυρια ευρω.
Εγω δεν ειπα οτι θα πεθανουμε μακροπροθεσμα ως χωρα. Εγω ειπα οτι αυτη τη στιγμη ειμαστε σε πολυ δυσχερη θεση, κι αν δουμε λιμοκτονια γυρω μας (ηδη εν μερει εχει αρχισει), θα ειναι αμεση. Μπορει να αποφευχθει; Ειπα και σε προηγουμενο μηνυμα πως ναι, μπορει να αποφευχθει, αλλα θα πρεπει μεγαλες μεριδες του πληθυσμου (μεγαλομεσσαια στρωματα), να κανουν κι αλλες θυσιες για να σωθουν τα χαμηλοτερα. Αυτο ομως δεν το τονιζει η αριστερα, γιατι θελει να τα εχει καλα με ολους. Δηλαδη, δεν εξηγει στον βολεμενο Συνασπισμενο του Αμαρουσίου ή της Κηφισιας, οτι θα πρεπει να στερηθει το δευτερο αυτοκινητο Ή ΤΟ ΕΞΟΧΙΚΟ ΤΟΥ (σαν ταξη μεγεθους χρηματων εννοω), για να στηθει ο απαραιτητος μηχανισμος κοινωνικης προνοιας, μεχρι να ερθει η ανακαμψη.
Γι’ αυτο επιμενω οτι χρειαζεται πιο τολμηρο προγραμμα εξουσιας, με μεγαλυτρερη ειλικρινεια και ρεαλιστικοτητα. Η φιλολαικη πολιτικη στην οποια αναφερεσαι, δεν μπορει πλεον να ειναι φιλολαικη για ολους, σε στυλ ΠΑΣΟΚ 81. Πρεπει να ειναι επωδυνη για καποιους- κι οχι μονο το μεγαλο κεφαλαιο (που στην Ελλαδα δεν ειναι και ΤΟΣΟ μεγαλο), αλλα και για στρωματα «μεγαλομεσσαια». Ολοι πρεπει να ριξουμε το επιπεδο διαβιωσης μας, λιγο η περισσοτερο.