Σε όλη την προεκλογική περίοδο ο Α. Σαμαράς και το κατεστημένο προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τον ελληνικό λαό, κρύβοντας τον πραγματικό τρόμο. Δηλαδή το τι θα ζήσουμε αν βγει η Νέα Δημοκρατία.
Η υστερία εναντίον του Σύριζα που χαρακτήρισε την προεκλογική εκστρατεία της ΝΔ και του επικοινωνιακού μηχανισμού του μνημονιακού μπλοκ έγινε και για έναν ακόμα λόγο. Για να ξεχάσει ο κόσμος ότι το πρόγραμμα της ΝΔ είναι ο πραγματικός τρόμος, το Μνημόνιο.
Θέλουν να ξεχάσει ο κόσμος ότι έχουμε φτάσει σε σημείο απόγνωσης και εξαθλίωσης.
Θέλουν να ξεχάσει ο κόσμος ότι καθημερινά αυτοκτονούν συμπολίτες λόγω της απόγνωσης.
Θέλουν να ξεχάσει ο κόσμος ότι οι συνταξιούχοι δεν μπορούν να πάρουν ούτε τα φάρμακά τους.
Όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στην Ομόνοια: Εικόνες από τη χθεσινή μεγαλειώδη συγκέντρωση
ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΓΙΑΜΑΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΖΑΓΑΡΑ
Παλμός, πάθος, χρώμα, χειροκροτήματα, αποφασιστικότητα και προσδοκίες, ήταν οι βασικές εικόνες της χθεσινής μεγαλειώδους συγκέντρωσης του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ στην Ομόνοια.
«Ραντεβού στου Μπακάκου»
– Από νωρίς το πρωί, τα πάντα έδειχναν πως όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Ομόνοια. Τα «ραντεβού στου Μπακάκου» των φίλων και των μελών του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ έδιναν και έπαιρναν μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ενώ πολλά στελέχη του κόμματος σημείωναν, πριν την έναρξη της εκδήλωσης, πως πολλές τοπικές επιτροπές δε χρειαζόταν πια να κάνουν ούτε τις απαραίτητες ενημερώσεις…
– Με κλίμα ζεστό από κάθε άποψη, με ελπίδα και παλμό, δεκάδες χιλιάδες, συριζαίοι και συριζαίες, παλιοί γνώριμοι, νέα μέλη, φίλοι και ψηφοφόροι, βούλιαξαν χθες την Ομόνοια, σε μια συγκέντρωση ακόμη πιο ζωντανή από την προηγούμενη, σε μια συγκέντρωση που μετατράπηκε σε συλλαλητήριο. Ήταν όλοι τους εκεί ξανά και ακόμη περισσότεροι, σε μια συγκέντρωση που σήμανε οριστικά το τέλος της εποχής της Μεταπολίτευσης. Η Πειραιώς, η Αθηνάς και η Σταδίου ήταν γεμάτες απο κόσμο, κάποιοι με μωρά, ένας μπαμπάς με το δύο μηνών βρέφος σε μάρσιππο, έδωσαν το παρών, μάλιστα στον μάρσιππο ήταν κολλημένο αυτόκόλλητο του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. Παιδιά με σημαίες του ΣΥΡΙΖΑ στους ώμους των γονιών τους, νέοι με αυτοκόλλητα του κόμματος στο στήθος, ηλικιωμένοι με φυλλάδια στα χέρια. Όλοι μαζί, χαμογελαστοί και αισιόδοξοι, συνέθεταν ένα ανθρώπινο και πολύχρωμο ποτάμι ελπίδας.
