Ανοχή, συναντίληψη ή ταύτιση; Ποια είναι η πραγματική σχέση της Ελληνικής Αστυνομίας με τη Χρυσή Αυγή;

 

 

Το ΒHMagazino ερευνά και αποκαλύπτει διηγήσεις και περιστατικά που υποδεικνύουν ότι ο δημοκρατικός χαρακτήρας της ΕΛ.ΑΣ. έχει δεχθεί σημαντικά πλήγματα

 

 

Την περασμένη δευτέρα, έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στην οδό Δηλιγιάννη, βρίσκονταν παρατεταγμένες διμοιρίες των ΜΑΤ. Πέρασαν τη βάρδια τους απέναντι από το μπαλκόνι στο οποίο ανεμίζει ο μαίανδρος επάνω στις σημαίες του κόμματος. Οι αστυνομικοί ήταν αμήχανοι. Είχαν σταλεί από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης & Προστασίας του Πολίτη για να «διενεργήσουν ελέγχους». Το έκαναν, ωστόσο η αμηχανία αυξανόταν όσο περνούσε η ώρα. Η παρουσία τους εκεί ήταν η έμπρακτη απόδειξη της πολιτικής μάχης εντυπώσεων που μαίνεται τις τελευταίες ημέρες ανάμεσα στην πολιτεία, στην Αστυνομία και στη Χρυσή Αυγή.

Χαράτσι είναι και ο “ενιαίος φόρος ακινήτων”, όπως κι αν τον βαπτίσουν

 

 

 

Πολύς λόγος έχει γίνει τις τελευταίες ημέρες για τον ενιαίο φόρο ακινήτων ο οποίος θα ισχύσει πιθανότατα από το 2013. Σύμφωνα με το σχέδιο της κυβέρνησης, για αντικειμενικές αξίες ακινήτων πάνω από 100.000 ευρώ οι ιδιοκτήτες θα πληρώνουν από 0,1% και κλιμακωτά θα φτάνει το 1% για μεγάλες περιουσίες.

Επίσης, στο νέο φόρο θα υπόκεινται για πρώτη φορά και όλα τα αγροτεμάχια της χώρας, ασχέτως αν δεν υπάρχει αντικειμενικό σύστημα αξιών σε όλη τη χώρα.

Όλα αυτά οι εγκέφαλοι του υπουργείου Οικονομικών προσπαθούν να τα περάσουν ως μεγάλη και δίκαιη μεταρρύθμιση. Λένε λοιπόν σε ένα επικοινωνιακό παιχνίδι που έχει στηθεί, ότι ο Ενιαίος φόρος θα ενοποιήσει τον ΕΤΑΚ, τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας και το χαράτσι μέσω της ΔΕΗ. Οπότε, λένε, θα είναι πιο δίκαιος και δε θα υπάρχει χάος με τη φορολογική επιβάρυνση της ακίνητης περιουσίας.

Ωστόσο, επειδή το θέμα αφορά πάνω από 5 εκατ. Έλληνες πρέπει να ειπωθούν ορισμένες αλήθειες.

  • Κατ’ αρχάς η κυβέρνηση φιλοδοξεί να εισπράττει από το νέο φόρο περί τα 3 δισ. ευρώ, δηλαδή 2,4 δισ. που εισέπραξε πέρυσι από το χαράτσι και 600 εκατ. από τον ΦΑΠ. Κατανοητή η ανάγκη για είσπραξη εσόδων, ωστόσο, πρέπει να επισημανθεί ότι δεν είναι όλοι οι ιδιοκτήτες ακινήτων πλούσιοι για να βαρύνονται με ένα ακόμη φόρο. Ακόμη και 100 ευρώ να είναι κάθε χρόνο, γιατί θα πρέπει να τα δίνουν;
  • Αν θυμόμαστε καλά, το χαράτσι στα ακίνητα δεν είναι ένας έκτακτος φόρος που θα πάψει να υπάρχει το 2013; Δεν επιβλήθηκε από τον Β. Βενιζέλο για να… σωθεί η Ελλάδα; Πώς λοιπόν έρχεται ένας άλλος φόρος που θα είναι μόνιμος για να αντικαταστήσει ένα έκτακτο χαράτσι;
  • Θα ήταν κατανοητός ο φόρος αν αντικαθιστούσε και τα χαράτσια που πληρώνουμε στους δήμους μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Αντίθετα, παραμένουν όλοι οι υπόλοιποι φόροι που βαρύνουν την ακίνητη περιουσία κι έρχεται ακόμη ένας για να συμπληρώσει το παζλ των χαρατσιών.
  • Μέχρι να επιβληθεί το χαράτσι μέσω της ΔΕΗ, αν κάποιος είχε ένα σπίτι αξίας 150.000 ευρώ δεν πλήρωνε φόρο, ούτε ΦΑΠ, ούτε τίποτε. Τώρα θα κληθεί να πληρώσει τον Ενιαίο φόρο που αντικαθιστά το έκτακτο χαράτσι. Αυτό είναι κουτοπονηριά.
  • Τέλος, χιλιάδες Έλληνες που έχουν ένα χωράφι στα πάτρια εδάφη, και που πολλές φορές δεν ξέρουν ούτε που είναι καν, θα πρέπει να πληρώνουν ετήσιο χαράτσι. Γιατί δηλαδή να πληρώνουν για αγροτεμάχια τα οποία είναι απρόσοδα και ίσως ποτέ δε θα χρησιμοποιηθούν;

Ας μην πουλάμε λοιπόν… δικαιοσύνη με τον ενιαίο φόρο ακινήτων. Ένα ακόμη χαράτσι είναι και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται.

 

Πηγή «AntiNews» –> εδώ

 

 

Μετάβαση και ΣΥΡΙΖΑ (του Ρούντι Ρινάλντι)

 
Του Ρούντι Ρινάλντι
Πρωτοδημοσιεύτηκε στο «Δρόμο της Αριστεράς» την Δευτέρα, 10 Σεπτεμβρίου 2012

.
Με την απόφαση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ ξεκινούν οι διεργασίες για τη σύγκληση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του συμμαχικού σχήματος για τη δημιουργία του ενιαίου φορέα, σε μια κρίσιμη περίοδο.
.
Οι σκέψεις που ακολουθούν ας θεωρηθούν μια συμβολή για το εγχείρημα αυτό, με στόχο μια γόνιμη και αποδοτική διεργασία μέσα σε ένα δυναμικό των ανθρώπων της Αριστεράς που βιώνουν με αγωνία και διάθεση για προσφορά, την ταραγμένη πορεία του τόπου.  Ορισμένες βασικές παραδοχές
.

Η μετάβαση έχει αρχίσει (του Ρούντι Ρινάλντι)

.

Του Ρούντι Ρινάλντι
Πρωτοδημοσιεύτηκε στο «Δρόμο της Αριστεράς» την Τρίτη, 17 Ιουλίου 2012 

.
Είναι ανάγκη ο προβληματισμός, η σκέψη, να ξεφύγουνε από στερεότυπα και να βαθύνουνε, γιατί η αυτοκτονία της σκέψης, δεν αρμόζει στις ιστορικές στιγμές που ζούμε.
Ολόκληρη η κοινωνία περιμένει να δει πώς θα συμπεριφερθούμε αλλά και σε όλον τον κόσμο παρακολουθούνε έντονα αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας.
Ευελπιστώ η αποψινή συζήτηση να αποδειχτεί πράγματι χρήσιμη, γιατί χρειάζονται και αυτές οι «ανάσες» όταν αγωνιζόμαστε. Έξι σημεία για όσα συμβαίνουν
.
1. Όλα αλλάζουν

Αλλάζει ο πολιτικός χάρτης της χώρας, έχει αλλάξει τελείως η πολιτική γεωγραφία, δεν υπάρχει καθόλου πλέον ο δικομματισμός όπως τον γνωρίσαμε. Αλλάζουν οι συσχετισμοί, αλλάζει η Αριστερά. Η Αριστερά δεν είναι αυτό που ήταν πριν από έξι μήνες σε αυτή την χώρα. Έχει αλλάξει ο συσχετισμός μέσα στην Αριστερά αλλά και ο ρόλος της Αριστεράς μέσα στην κοινωνία. Αλλάζει η Ευρώπη, ακούγονται πιο δυνατά οι τριγμοί του ευρωοικοδομήματος – ακούγονται πιο δυνατά οι αγώνες σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό Νότο, αλλάζει ο κόσμος όλος.
Όλα αλλάζουν σε διαφορετικές κατευθύνσεις και κυρίως κάτω από την όξυνση όλων των αντιθέσεων και εκείνων που υπήρχαν και των νέων που αναβλύζουν μέσα στην κρίση, από μια πρωτοφανή καπιταλιστική κρίση που αγκαλιάζει τα πιο βασικά σημεία του συστήματος.
Η χώρα μας, ο λαός μας, το κίνημα στην Ελλάδα βρίσκονται στο επίκεντρο μεγάλων ιστορικών διλημμάτων, επιλογών, κατακτήσεων, στο επίκεντρο συγκρούσεων συμφερόντων και κοινωνικής πόλωσης, που θυμίζει περισσότερο λατινοαμερικάνικες συνθήκες και όχι αυτά που είχαμε ζήσει τελευταίες δεκαετίες στο χώρο της Ευρώπης.
Θα βρεθεί δρόμος για να υπάρξει διέξοδος για τη χώρα, το λαό, την κοινωνία ή θα οδηγηθούμε στην καταστροφή, σε μια τεράστια καταστροφή και χρεοκοπία;
Μπορεί να νοηθεί μια διαφορετική πορεία, μια καλύτερη κοινωνία, ένα ελπιδοφόρο μέλλον ή αυτά απαγορεύονται από τους συσχετισμούς, την μοίρα, την θέση και τη φύση αυτού του τόπου;
Όσα έγιναν στην Ελλάδα τα δυόμισι χρόνια που πέρασαν είναι διδακτικά για όλους μέσα και έξω από την χώρα. Το πειραματόζωο εξεγέρθηκε, ο λαός έχτισε ένα πρωτόγνωρο κίνημα αντίστασης και υπευθυνοποίησης, ο αγώνας αυτός συνδέθηκε με την τεράστια αφύπνιση των λαών που συμβαίνει μέσα στον πολυπολιτικό κόσμο, αφύπνιση που κανείς σήμερα δεν μπορεί να αγνοήσει.
Σε όλο τον κόσμο, τεράστιες μάζες μπαίνουν στο στίβο του αγώνα και ζητούν μια καλύτερη ζωή, έναν διαφορετικό κόσμο από αυτόν που τους προσφέρει ο καπιταλισμός και η κρίση.
Αυτά είναι πράγματα τα οποία πρέπει να μας δίνουν και έμπνευση και κουράγιο αλλά και υλικό για να μπορέσουμε να επεξεργαστούμε νέα θεωρία και νέα πράξη, γιατί η σχέση της αριστεράς με τη θεωρία είναι αρκετά χαμηλή. Οι τελευταίες 2-3 δεκαετίες έχουν δώσει πολύ υλικό για επεξεργασία για την θεωρία και την πράξη ενός απελευθερωτικού κινήματος αλλά αυτό το καθήκον έχει παραμεληθεί για σκοπιμότητες πιο πεζές και επιλογές τάχα αναγκαστικές. Δεν μπορεί να υπάρξει νικηφόρα πορεία αν δεν υπάρξει ανταπόκριση και σε αυτά τα πεδία.

Η Ελλάδα στο επίκεντρο γεωστρατηγικών επιδιώξεων

Του Ρούντι Ρινάλντι
Πρωτοδημοσιεύτηκε στο «Δρόμο της Αριστεράς» την Δευτέρα, 02 Ιουλίου 2012

 

Τι συμβαίνει όταν μια χώρα σαν την Ελλάδα βρίσκεται σε ένα επίκεντρο γεωπολιτικών και στρατηγικών εξελίξεων; Για τον παλιό πολιτικό κόσμο που νιώθει σαν να νεκρανασταίνεται μετά το χαστούκι των εκλογικών αναμετρήσεων, μοιάζει σαν να μη συμβαίνει τίποτα σοβαρό, σαν να είναι όλα υπό έλεγχο και να μην υπάρχουν διόλου απειλές στον ορίζοντα. Στην περιοχή μας καταρρίπτονται αεροσκάφη, η Κύπρος μέχρι χτες κυρίαρχη, αλλά κατά το ήμισυ κατεχόμενη χώρα, μπαίνει κι αυτή στον Προκρούστη των μνημονίων γιατί επλήγη (τυχαία ή σχεδιασμένα από το κούρεμα των ελληνικών τραπεζών -άλλη μια «προσφορά» του «εθνικού κέντρου»). Ο πόλεμος και η σχεδιασμένη ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία, η ενεργός ανάμειξη της Τουρκίας και οι εκκλήσεις για ενεργοποίηση όλων των νατοϊκών διατάξεων και δυνάμεων για την επίλυση της «κρίσης» προμηνύουν τεράστιες αλλαγές στο γεωπολιτικό χάρτη της περιοχής με απρόσμενες συνέπειες.

Συνέχεια