Περίμενέ με στον βυθό

 

 
Ήταν Σεπτέμβρης του 1980 όταν με παρακάλεσε να αγοράσω έναν LP δίσκο.
«Θα υπογραμμίσεις το τραγούδι «Το μήνυμα»…», μου είπε ενώ ταυτόχρονα ακούμπαγε την βαλίτσα της στο πορτμπαγκάζ του ταξί που θα την πήγαινε στο πλοίο για να ταξιδέψει για Κρήτη.
«…και θα του τον δώσεις το βράδυ που θα γυρίσει. Φιλιά και αριβεντέρτσι» ήταν τα τελευταία της λόγια.

Το απόγευμα πήγα σε ένα δισκάδικο και τον αγόρασα. Βρήκα ανάμεσα στους τίτλους το τραγούδι που έπρεπε να υπογραμμίσω. Στίχοι του Λευτέρη Παπαδόπουλου, μουσική του Μάνου Λοΐζου, το τραγουδούσε η Μαρίζα Κωχ. Δεν το είχα ακούσει αν και ήταν τραγούδι δεκαετίας. Αποφάσισα ότι μια από τις επόμενες μέρες θα τα άκουγα όλα.

Άφησα τον δίσκο στο τραπέζι της κουζίνας με την σιγουριά ότι θα τον έβλεπε μόλις έμπαινε και όταν σκοτείνιασε βγήκα στην πόλη.

Γύρισα κατά τις δύο. Έβαλα το κλειδί στην πόρτα και άνοιξα. Σκοτάδι!
Από το κατασκότεινο σαλόνι ακούγονταν η Μαρίζα Κωχ…
…
Περίμενέ με παλληκάρι
περίμενέ με στο βυθό
μπροστά σου να φανερωθώ
σαν Αυγουστιάτικο φεγγάρι
…

Έκλεισα και ξαναβγήκα στον δρόμο. Εκείνο το βράδυ κοιμήθηκα αλλού.

Ο Σοσιαλιμπεριαλισμός και η Ελλάδα

 

«Δηλώνω ξεκάθαρα ότι ενδιαφερόμαστε πολύ για την εξέλιξη των γεγονότων στην περιοχή αυτή του κόσμου» -Λ. Μπρέζνιεφ για την Ελλάδα

Μια ανάλυση για τις σχέσεις Ελλάδας-Σοβιετικής Ένωσης την δεκαετία του 1970 και στο που στόχευε το πρόγραμμα του ΚΚΕ.

Για τις συμμαχίες. Συνέντευξη Φλωράκη στην «Ε» το 1977

Αν ο Γιώργης Σιάντος δεν ήταν χαφιές…
αν ο Νίκος Ζαχαριάδης δεν ήταν προδότης…
αν οι Θανάσης Χατζής και Μήτσος Παρτσαλίδης δεν ήταν εχθροί του λαού…
αν ο Μάρκος Βαφειάδης και ο Γούσιας δεν ήταν τρελοί προδότες και όργανα του εχθρού…
αν ο Βελουχιώτη δεν ήταν τυχοδιωκτικό και ύποπτο στοιχείο…
αν ο Νίκος Πλουμπίδης δεν ήταν χαφιές…
αν ο Φλωράκης δεν ήταν οπορτουνιστής…
εεε λογικά και διαλεκτικά…
μπορεί και σήμερα ΟΛΑ όσα λέει το ΚΚΕ, να είναι τελείως λάθος…
ΜΑ ΟΛΑ!!!!

κλικ για μεγέθυνση

Συνέντευξη Φλωράκη στην Ελευθεροτυπία 1977
Σελίδα 4

«Κοινό αίτημα για μια άλλη πολιτική»
και το επόμενο
«Το ΚΚΕ έτοιμο να συνεργαστεί«

 

Το πρόβλημα της Ενέργειας. Δύο κείμενα του ΚΚΕ (μ-λ) του 1979.

 

Το 1979 η Προλεταριακή Σημαία παρουσιάζει δυο αναλύσεις που προσπαθούσαν να εξετάσουν την ενεργειακή κρίση που παρουσιάζονταν ήδη σαν παγκόσμιο πρόβλημα.

Η μια εξετάζει πως η ενεργειακή κρίση μετατρέπεται σε παγκόσμια οικονομική κρίση.
Η δεύτερη επικεντρώνεται πως το πρόβλημα της ενέργειας επηρεάζει την Ελλάδα.
Ανατυπώθηκαν σε μπροσούρες από τις οποίες έχω αντίτυπα.
Οι μπροσούρες αυτές έχουν μια πληθώρα στοιχείων που σίγουρα έχουν την ιστορική τους αξία.

Μέσα στα κείμενα αυτά θα διαβάσετε τις οικολογικές ανησυχίες που είχε το μ-λ κίνημα το 1979.
Είναι ο προάγγελος του δυνατού Οικολογικού Κινήματος που αναπτύχθηκε τα αμέσως επόμενα χρόνια με κέντρο την αντίθεση στο εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας που σχεδιάζονταν να γίνει στην Κάρυστο και το Πετροχημικό στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας.

Τα δύο αυτά κείμενα είναι εργασία του μακαρίτη σ. Πάρι Γαβαλά ο οποίος τότε δούλευε στην SHELL.

 

Κάντε κλικ στις εικόνες για αν δείτε τα pdf αρχεία.

 

 

Η Επανάσταση στο ΙΡΑΝ (Μάρτης 1979)

Κάντε κλικ στην εικόνα για να διαβασετε την μπροσούρα

 

 

Απόφαση στα 16 σημεία της ΚΕ του ΚΚΚ (8.10.1966)

…

Oι «προπαρασκευαστικές» βολές ρίχτηκαν κατά του «μετασχηματισμού» αυτού με άρθρα που δημοσιεύτηκαν στη Σαγκάη στα τέλη του 1965 ενάντια στη δραστηριότητα, φιλολογική φαινομενικά, συνεργατών του Πενγκ Tσιενγκ που κάλυπτε τον μετασχηματισμό αυτό. Tους πρώτους μήνες του 1966 δημιουργήθηκε κύρια στα πανεπιστήμια και τις τεχνικές σχολές ένας ορισμένος αναβρασμός κριτικής ενάντια σ’ αυτό το μετασχηματισμό. H καθοδήγηση του κόμματος, εκτιμώντας πως πρόκειται για αντεπαναστατικό αναβρασμό, ορίζει ομάδες εργασίας για να προωθήσουν την επανάσταση, δηλαδή να καταπνίξουν αυτό τον αναβρασμό. Πήραν μέτρα πειθαρχικά και προχώρησαν και παραπέρα σε ποινικούς καταλογισμούς.

Ακριβώς σε μια τέτοια στιγμή με προσωπική παρέμβαση του Mάο γράφονται και τοιχοκολλούνται τα πρώτα «ντατζεμπάο» (εφημερίδες τοίχου) στο Πανεπιστήμιο και το Tεχνολογικό Iνστιτούτο με τα γνωστά συνθήματα κλειδιά: «Eίναι δίκαιο να εξεγείρεσαι», «Nα τολμάμε να αγωνιζόμαστε», «Bομβαρδίστε το Γενικό Eπιτελείο» κ.λπ. Παρ’ όλα αυτά οι συντάκτες τους υποβάλλονται σε μέτρα, και τότε ξεσπάει ο χείμαρρος που κατάκλυσε εκπαιδευτικά ιδρύματα αρχικά, για να στραφεί έπειτα σε κάθε τομέα κοινωνικής δραστηριότητας. Mπροστά σ’ αυτή την κατάσταση και την άμεση, ανοιχτή παρέμβαση του Mάο, συνέρχεται η KE του Kόμματος και αφού καθαιρεί τον Πενγκ Tσιενγκ και ορίζει άλλη ομάδα για την καθοδήγηση της Πολιτιστικής Eπανάστασης, ψηφίζει την απόφαση με τα 16 σημεία.

Oλόκληρο το καλοκαίρι του 1966 ξετυλίγεται η πρώτη φάση της Πολιτιστικής Eπανάστασης που σαρώνει τις περιοχές της Kίνας με κύριο χαρακτηριστικό τη δραστηριότητα των κοκκινοφρουρών, δηλαδή των σπουδαστών και μαθητών, με δυο λόγια της νεολαίας. H κριτική πράξη των «τριών παλιών» (παλιές ιδέες, παλιές συνήθειες και παλιά ήθη) επεκτείνεται από τον ιδεολογικό-πολιτιστικό τομέα σ’ όλους τους θεσμούς (κόμμα – κράτος).

…

Πηγή «Μαρξιστική Αρχειοθήκη»  –> εδώ

κλικ στην εικόνα για να ανοίξει το κείμενο της απόφασης

Η διαμόρφωση της αστικής ιδεολογίας στα Επτάνησα (του Κώστα Σκορδούλη)

Πατήστε το εξώφυλλο για να δείτε το βιβλίο σε μορφή  pdf.

Επίσης δείτε το «Ιστορική αναδρομή στα εργοστάσια της Κέρκυρας» κάνοντας κλικ –> εδώ

Ο Άρης Βελουχιώτης μέσα από τα μάτια του συντρόφου του Πολύδωρα Δανηιλίδη

ΚΛΙΚ στην εικόνα του βιβλίου για να διαβάσετε
από επιλεγμένες σελίδες του αυτοβιογραφικού βιβλίου του  Πολύδωρα Δανιηλίδη
πως έβλεπε ο Πολύδωρος Δανιηλίδης τον σύντροφό του
Άρη Βελουχιώτη

Για την αγωνιστική ταξική πατριωτική διαπαιδαγώγηση της νεολαίας. ΚΣ της ΚΝΕ 1977

.

Κάντε κλικ στην επόμενη εικόνα
για να κατεβάσετε στον υπολογιστή σας την διακήρυξη

Εκλογές 1981 (Ανέκδοτες Φωτογραφίες)

Οι εκλογές που έγιναν την 18^η  Οκτώβρη 1981 έβγαλαν μεγάλο νικητή το ΠΑΣΟΚ με 48,06% και 172 έδρες, με κεντρικό σύνθημα την «Αλλαγή».

Το ΚΚΕ έλαβε 10,9% και 13 έδρες, ενώ είχε στόχο 17% και είσοδο στην δεύτερη κατανομή με κεντρικά συνθήματα τα «Για την Αλλαγή  ψήφισε ΚΚΕ» και «ΚΚΕ στη Βουλή – Δεύτερη κατανομή». Θυμάμαι μια διαδήλωση που μετά τις εκλογές φώναζε στους δρόμους της Αθήνας  «Τι δεκαεπτά, τι δέκα κόμμα επτά».

Το ΚΚΕ (εσ) έλαβε 1,37% και έμεινε εκτός βουλής. Θυμάμαι τον Κύρκο να κλαίει σαν μωρό παιδί στο εκλογικό κέντρο χαμηλά στην Πανεπιστημίου.

Η κίνηση «για μια Επαναστατική Αριστερά» (ΚΚΕ μ-λ, ΚΟ ΜΑΧΗΤΗΣ) έλαβε 0,12% με κεντρικό σύνθημα «οι εκλογές δεν φέρνουν την αλλαγή, χρειάζεται αγώνας και πάλη ταξική».

ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ;;; ΟΧΙ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

 

Eικοσιπέντε χρόνια από το Τσερνομπίλ (26/4/1986) και ένας ακόμη εφιάλτης υψώνεται πάνω από τον πλανήτη, αποδεικνύοντας ακράδαντα για μια ακόμη φορά ότι η πυρηνική ενέργεια ΔΕΝ μπορεί να είναι ποτέ ασφαλής.  Ακόμη και στις πιο «οργανωμένες»,  «τεχνολογικά προηγμένες» και ίσως «πλέον υποταγμένες» κοινωνίες όπως αυτή της Ιαπωνίας.

Στη σεισμογενή γειτονιά μας δεν πρέπει να λειτουργήσει κανένα πυρηνικό εργοστάσιο. Πρέπει λοιπόν να αναπτυχθεί ένα βαλκανικό πολιτικό οικολογικό κίνημα για να εμποδίσει κάθε σκέψη για πυρηνικό εργοστάσιο στη Ελλάδα (που κάτι είχαν αρχίσει να ψιθυρίζουν πάλι) αλλά και την Βουλγαρία και Τουρκία που σχεδιάζουν νέα πυρηνικά εργοστάσια.  Παράλληλα πρέπει να απαιτήσουμε στροφή στις ανανεώσιμες πηγές και την εξοικονόμηση ενέργειας.

.

ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ;;;  OXI!!! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!
Το 1977 η κυβέρνηση Καραμανλή είχε βάλει στα σκαριά την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου στην Κάρυστο. Αυτό ήρθε σε αντίθεση με το οικολογικό κίνημα που υπήρχε τότε και τις πολιτικές οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Δημιουργήθηκε κίνημα που ακύρωσε κάθε σκέψη για κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου.

Ενδεικτικό της έντονης πολιτικής χροιάς που είχε το τότε Οικολογικό κίνημα φαίνεται ανάγλυφα σε μερικά από τα συνθήματα που μπορούσες να διαβάσεις στα πανό όπως:

“Η κοινωνία της μόλυνσης δεν καθαρίζεται, ανατρέπεται”
“Η καπιταλιστική ανάπτυξη, η υποταγή στην τεχνολογία, φταίνε για την ρύπανση”
“Όχι στα πυρηνικά εργοστάσια, μαζικό κίνημα ενάντια στην μόλυνση”

.

Οι επόμενες φωτογραφίες είναι από κινητοποιήσεις του τότε οικολογικού κινήματος.

 

.

Από το «Οικολογικό Διήμερο» 2-3 Ιούλη 1981 στα Προπύλαια

 

Ιστορική μπροσούρα της ΟΣΕ για τον αντιδικτατορικό αγώνα

Ένα κείμενο, μια μπροσούρα δώδεκα σελίδων, που γράφτηκε και μοιράστηκε μόλις 20 μέρες πριν την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Το βρήκα στο «Πατάρι» μου κατακίτρινο και το σκάναρα προσπαθώντας να σας μεταφέρω ακόμη και την μυρωδιά του.

Κάντε κλικ στην εικόνα για να κατεβάσετε την μπροσούρα

Το κείμενο αυτό γράφτηκε μόνο είκοσι ημέρες πριν την εξέγερση του πολυτεχνείου το 1973.
Η ανάγνωσή του δεν σου δίνει την εντύπωση ότι πρόκειται να γίνει κάτι σημαντικό τις επόμενες ημέρες.

Όπως και σήμερα δεν μπορούμε με σιγουριά να πούμε τι πρόκειται να συμβεί τις επόμενες είκοσι ημέρες.

Να θυμηθούμε ότι το «Πολυτεχνείο» ξεκίνησε από έναν «πράκτορα της ΚΥΠ» τον Μαυρογένη και 350 «προβοκάτορες» που κατέβηκαν σε διαδήλωση την Σόλωνος .

Τα ΚΝΑΤ σε ανέκδοτες φωτογραφίες του 1980

 

Αυτό το άρθρο περιέχει ανέκδοτες φωτογραφίες που έχω στο αρχείο μου και αναφέρονται στο μακρινό(;) 1980. Είναι μια πλήρης παρουσίαση μιας κατάστασης, συνηθισμένης τότε, όπου η ΚΝΕ ”κατέλαβε” το ΕΜΠ  ώστε να μην έχουν πρόσβαση οι φοιτητές, των άλλων παρατάξεων βέβαια, και ταυτόχρονα να δημιουργηθεί μια αντιπαλότητα μεταξύ ΚΝΕ και των άλλων ώστε να κρατήσει μακριά από τα «αριστερίστικα κόλπα” τον κόσμο που επηρεάζει. Είναι μια από τις γνωστές τακτικές που κατά καιρούς βλέπουμε από την ηγεσία της ΚΝΕ και του ΚΚΕ όταν αισθάνονται ότι χάνουν το πάνω χέρι και ότι το κίνημα τους προσπερνάει.

Είχα προβληματιστεί πολύ όταν μετά από χρόνια ξαναείδα αυτές τις φωτογραφίες. Από την μια είναι ιστορία του κινήματος από την άλλη ένα σοβαρό επιχείρημα για τους ανιστόρητους αντικομουνιστές. Από την μια είναι η συνέχεια των τραμπουκισμών στο Χημείο στις καταλήψεις του 1979 από την άλλη έχει ντοκουμέντα με «αριστερούς» που κρατούν λοστάρια, στο κέντρο της Αθήνας.

Τελικά ο λόγος που τα εμφανίζω μετά τόσα χρόνια είναι γιατί πιστεύω ότι στο πολύ σύντομο μέλλον η ΚΝΕ και το ΚΚΕ θα  κάνουν τέτοιες ενέργειες, επειδή η ηγεσία τους θέλει να περιχαρακώσει και να αποκόψει τα κανάλια επικοινωνίας του κόσμου που επηρεάζει από την αντικαπιταλιστική και την αντισυστηματική αριστερά. Στο ίδιο μοτίβο εντάσσονται οι τελευταίες επιθέσεις στα ΕΑΑΚ και ο χαρακτηρισμός τους σαν φασίστες και ΕΚΟΦίτες.

Ελπίζω με την δημοσίευσή τους να σταματήσουν τα σχέδια επίθεσης στο αριστερό ανικαπιταλιστικό κίνημα. Πρέπει να γνωρίζουν ότι η ιστορία πλέον καταγράφεται ψηφιακά!!!.

Το άρθρο αυτό είναι συνέχεια του άρθρου  ”16/12/1979 Η νύχτα του Χημείου”  στο link : https://kanali.wordpress.com/2010/12/22/nyxtatouxhmeioy/ 

 

 

 

1. Η ΚΝΕ «καταλαμβάνει» το ΕΜΠ και απαγορεύει στους φοιτητές την είσοδο σε αυτό.

 

16/12/1979 Η νύχτα του Χημείου

Το Χημικό Αθήνας ήταν η πρώτη σχολή που ξεκίνησε τον χορό των καταλήψεων την 4η Δεκέμβρη του 1979 και αποφάσισε κατάληψη όπως είχα ξαναγράψει εδώ.

Η γραμμή τότε της ΚΝΕ στα πανεπιστήμια συνοψιζόταν κάτω από το σύνθημα «πρώτοι στα μαθήματα, πρώτοι στον αγώνα» αλλά στην ουσία ήταν μια προσπάθεια συνδιαχείρισης των πανεπιστημίων με τους καθηγητές και το τότε κατεστημένο, οπότε στην πράξη η ουσία τελείωνε στο πρώτο κομμάτι του συνθήματος δλδ «πρώτοι στα μαθήματα«.  Η ΚΝΕ με την συνδικαλιστική της παράταξη στις πανεπιστημιακές σχολές την Πανσπουδαστική (ΠΣΚ) κρατούσαν μια άκρως συντηρητική στάση και πρότεινε σαν μορφή ζωής τον συντηρητισμό στις προσωπικές σχέσεις αλλά και στις μορφές πολιτικής πάλης. Έτσι κυκλοφορούσε στις σχολές φυλλάδια που παρότρυνε τους νεολαίους να μην ξενυχτούν αλλά να γυρίζουν νωρίς στο σπίτι τους το βράδυ, να μην δημιουργούν εφήμερες ερωτικές σχέσεις αλλά μόνο σοβαρές και μόνιμες που να έχουν «καλό σκοπό»…

Αφού περιέγραψα την κοινωνική διαπαιδαγώγηση του τότε Κνίτη είναι εύκολο να καταλάβουμε πόσο δύσκολο ήταν να συμμετάσχει ένα τέτοιο πολιτικό υποκείμενο σε μια διαδικασία κατάληψης πανεπιστημίου. Φάνηκε αυτό στην κατάληψη στο παράρτημα της Πάτρας και αμέσως μετά ένα χρόνο, το 1979, στις πανελλαδικές καταλήψεις όπου η ΠΣΚ ήταν εχθρική, ενάντια στις καταλήψεις, ενάντια σε κάθε μορφή μαζικής κινητοποίησης. Στις συνελεύσεις προσπαθούσε να καταστείλει την αγανάκτηση του φοιτητόκοσμου και να στρέψει το ενδιαφέρον τους στα προγράμματα σπουδών και την συνδιαχείριση.
Το 1979 όμως δεν μπόρεσε πλέον να κρατήσει το ποτάμι που ξεκίνησε σαν ρυάκι από το Χημικό Αθήνας και στη συνέχεια εξελίχτηκε σε ορμητικό χείμαρρο που τα παρέσυρε όλα στο διάβα του.

Να επαναλάβω ποιά ήταν η κατάσταση το 1979 στο φοιτητικό κίνημα και ειδικά στο Χημικό Αθήνας, που έχει ενδιαφέρον γι’ αυτό το κείμενο. Το είχα γράψει πριν ένα περίπου χρόνο στις 22 Οκτωβρίου 2009, στο άρθρο μου «Η άγρια φυλή του Χημικού» :

.

Πολυτεχνείο 1980. Ανέκδοτες φωτογραφίες #2

 Οι επόμενες φωτογραφίες είναι από τον εορτασμό της επετείου της εξέγερσης των φοιτητών στο Πολυτεχνείο και συγκεκριμένα από τις εκδηλώσεις το έτος 1980 παραμονές της πορείας που δολοφονήθηκαν ο Κουμής και η Κανελοπούλου.
Οι φωτογραφίες αυτές είναι συμπληρωματικές στο προηγούμενο post.

 

 Εσωτερικό προαύλιο ΕΜΠ

Πολυτεχνείο 1980 – Ανέκδοτες Φωτογραφίες

Η απαγορευμένη αντιαμερικανική πορεία

Η δολοφονία των δύο νέων από τις δυνάμεις των ΜΑΤ δεν ήρθε σε τυχαία χρονική συγκυρία. Όπως αναφέρεται στο ιστορικό λεύκωμα της εφημερίδας «Καθημερινή», το φθινόπωρο του 1980 η κυβέρνηση Ράλλη είχε θέσει ως πρώτη προτεραιότητα μιας ιδιαίτερα φιλόδοξης ατζέντας την άρση όλων των εκκρεμοτήτων στις σχέσεις της Ελλάδας με το «δυτικό κόσμο». Στο πλαίσιο αυτό, στις 21 Οκτωβρίου 1980 η Ελλάδα έγινε ξανά δεκτή στη στρατιωτική δομή του ΝΑΤΟ, ενώ η κυβέρνηση είχε ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ για την ανανέωση των συμφωνιών παραμονής των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα και ο Ευάγγελος Αβέρωφ, τότε υπουργός άμυνας, συμμετείχε για πρώτη φορά μετά την αντιπολίτευση στην Επιτροπή Πυρηνικού Σχεδιασμού του ΝΑΤΟ.

Η αντίδραση του λαού ήταν έντονη, ενώ διάχυτος ήταν ο αντιαμερικανισμός ιδίως ανάμεσα στους φοιτητές, καθώς ήταν φρέσκες ακόμα οι μνήμες της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο και του αμερικανικού παράγοντα στην ελληνική στρατιωτική Χούντα. Ωστόσο, για την κυβέρνηση, το ενδεχόμενο η πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου να κινηθεί προς την αμερικανική πρεσβεία αποτελούσε εξέλιξη που έπρεπε πάση θυσία να αποφευχθεί. Έτσι, με συνοπτικές διαδικασίες η κυβέρνηση απαγορεύει στην πορεία να κατευθυνθεί προς την Αμερικάνικη πρεσβεία και θέτει ως όριο την πλατεία Συντάγματος: οι διαδηλωτές μπορούσαν να φτάσουν μόνο ως το Σύνταγμα και εκεί να διαλυθούν.

Η στάση της αντιπολίτευσης παραμένει υποτονική. Με το βλέμμα στραμμένο προς τους μετριοπαθείς ψηφοφόρους και μπροστά στην επιθετική στάση της κυβέρνησης που δηλώνει αποφασισμένη να σταματήσει με τη βία οποιαδήποτε προσπάθεια να φτάσει η πορεία στην πρεσβεία, ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ γρήγορα συμβιβάζονται με την κυβερνητική απαγόρευση. Στο ίδιο πλαίσιο, το κεντρικό συμβούλιο της ΕΦΕΕ – αποτελούμενο κατά πλειοψηφία από τα μέλη της ΚΝΕ και της νεολαίας ΠΑΣΟΚ – αποφασίζει να πειθαρχήσει στην απαγόρευση, ενώ η αριστερή μειοψηφία, αποτελούμενη από οργανώσεις όπως οι ΠΠΣΠ, ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος-Β’ Πανελλαδική, ΚΚΕ (μ-λ), και άλλες, αποφασίζουν να συνεχίσουν προς την αμερικανική πρεσβεία.

Καναλιώτης

Όλες τις φωτογραφίες τις τράβηξε ο Καναλιώτης

Κυριακή 16 Νοέμβρη 1980.
Μπλοκ του ΚΚΕ (μ-λ) που ξεκίνησε από τα γραφεία της ΠΠΣΠ,
κατεβαίνει την Ιπποκράτους

  

Ο Κώστας Διάκος επικεφαλής στην «Αττική Οικολογική Απάντηση»

 

Με το συνδυασμό «Αττική Οικολογική Απάντηση» και επικεφαλής τον Κώστα Διάκο, κατέρχονται στις περιφερειακές εκλογές για την περιφέρεια Αττικής, οι Οικολόγοι Πράσινοι.

Στη συνέχεια δύο φωτογραφίες του Κώστα Διάκου, από το αρχείο μου, από τις εκλογές του 1981 με την «κίνηση για μια Επαναστατική Αριστερά«.
Ο Κώστας Διάκος κάτω από το πανό που γράφει «Οι Εκλογές δεν φέρνουν την Αλλαγή, Χρειάζεται Αγώνας και Πάλη Ταξική«.
.

 

Δες για την υποψηφιότητα του Κ. Διάκου και στη Αυγή —> εδώ

Διακοπές σε ελεύθερο κάμπινγκ

 

1977   Ομαλός, Κρήτη :   Στέλιος, Θόδωρος, Σπύρος, Ελένη και Ρούλα

1977  χωριό Σαμαριάς : Η προηγούμενη παρέα.

1977  Φαράγγι Σαμαριάς

 

1977   Σούγια, Κρήτη : Η προηγούμενη παρέα

 

1977   Σούγια, Κρήτη : Η Ελένη

 

1983 1988 μικρός Σίμος, Ελαφόνησος : Η τραπεζαρία κοντά στη σκηνή

 

1983 1988  μικρός Σίμος, Ελαφόνησος : Η θάλασσα λίγα μέτρα από το σαλόνι

1984 1989    Νάς, Ικαρία

1984 1989   Χρυσομηλιά, Φούρνοι : Άννα, Λίλια και Χρήστος στην τραπεζαρία

 

1996   Αλυκό,  Νάξος

 

Tι συμβαίνει σήμερα;

Ναι, δυστυχώς, το ελεύθερο κάμπινγκ είναι, σύμφωνα με τους ελληνικούς νόμους, παράνομο. «Για την προστασία του περιβάλλοντος» είναι η επίσημη αιτιολογία. «Για να μη χάνουν χρήματα τα ξενοδοχεία και τα οργανωμένα κάμπινγκ» ο αντίλογος. Οι ίδιοι –ελληνικοί πάντα– νόμοι προβλέπουν αυτόφωρο, 3 μήνες εξαγοράσιμη ποινή φυλάκισης ή/και χρηματική ποινή, καθώς και 150 ευρώ το πρόστιμο που εισπράττει ο δήμος ή η κοινότητα.

Σε διαφορετικές, βέβαια, περιπτώσεις υπάρχουν διαφορετικές ερμηνείες του νόμου. Σύμφωνα με μαρτυρίες, οι «κατηγορούμενοι» έχουν αθωωθεί σε αρκετά δικαστήρια, είτε γιατί δεν υπήρχε η σχετική ταμπέλα «απαγορεύεται η κατασκήνωση» στην παραλία, είτε γιατί είχαν την υποστήριξη των αντίστοιχων δήμων ή κοινοτήτων. Σε κάθε περίπτωση, η παραμονή το βράδυ στην παραλία με το sleeping bag χωρίς σκηνή δε θεωρείται παράνομη.

Η συνηθέστερη αντιμετώπιση των ελεύθερων κατασκηνωτών από την αστυνομία είναι οι απλές συστάσεις. Κάποιες φορές η δημοτική αστυνομία εισπράττει απλά το πρόστιμο, κάποιες ακολουθείται η διαδικασία του αυτόφωρου, με τη δίκη να πραγματοποιείται μετά από έναν περίπου χρόνο και κάποιες άλλες οι τοπικές αρχές επιλέγουν να κάνουν τα στραβά μάτια.

Πού στήνουμε άφοβα σκηνή;

* Στο Αγκίστρι, που έχει το πλεονέκτημα να βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από την Αθήνα, για όσους βαριούνται τις πολύωρες διαδρομές, να διαθέτει εξωτικές παραλίες μεγάλης έκτασης για να χωρέσουμε όλοι και να αποπνέει freestyle ατμόσφαιρα –προβλήματα με αστυνομία και τοπικές αρχές δεν έχουν αναφερθεί εδώ και πολλά χρόνια.
* Στην 50 χιλιομέτρων παραλία της Ηλείας, που οι περισσότεροι αποκαλούν «Καϊάφα», όχι τόσο χάριν συντομίας όσο γιατί απέναντι από τη λίμνη με τα ομώνυμα λουτρά βρίσκεται το καλύτερο σημείο της εν λόγω παραλίας. Καταπράσινα πευκόφυτα δάση πλαισιώνουν τη χρυσαφένια αμμουδιά, παρέχοντας το κατάλληλο καταφύγιο, αλλά και την απαραίτητη δροσιά στους κατασκηνωτές. Extra bonus το γεγονός ότι η περιοχή παραμένει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας –και η τεράστια έκτασή της που εξασφαλίζει ιδιωτικότητα.
* Στην Τήλο, με την αμέριστη συμπαράσταση της τοπικής κοινότητας, που έχει φροντίσει να τοποθετήσει ντουζιέρες, τουαλέτες και κάδους σκουπιδιών στο hot spot των free campers που ακούει στο όνομα Έριστος. Το ταξίδι είναι μακρύ, αλλά αξίζει τον κόπο.
* Στη Σούγια της Κρήτης, για τα απίστευτα νερά του Λυβικού, τις δημόσιες ντουζιέρες και τη συμπαράσταση της κοινότητας σε αρκετά περιστατικά συλλήψεων κατασκηνωτών. Για ακόμη πιο… εναλλακτική κατάσταση, στη Γαύδο και στο Γαϊδουρονήσι.
* Στα μικρά, άγνωστα εν πολλοίς, νησάκια Αγαθονήσι, ανάμεσα στην Πάτμο και τη Σάμο, και Μαράθι, κοντά στους Λειψούς. Για το απίστευτο κέφι των κατοίκων, τις πανέμορφες, απάτητες παραλίες με τα κρυστάλλινα, πεντακάθαρα νερά και το γεγονός ότι στο δεύτερο δεν υπάρχουν δρόμοι, αυτοκίνητα και λοιπή τεχνολογική «πρόοδος».
* Στη Νίσυρο, που έχει το ηφαίστειο χωρίς τα αλαλάζοντα πλήθη της Σαντορίνης, και μια ταβέρνα για τις βασικές προμήθειες στην Παχιά Άμμο.
* Στο κάτω Κουφονήσι, την Ηρακλειά και τη Δονούσα, γιατί οι Μικρές Κυκλάδες διαθέτουν την ομορφιά των «μεγάλων» πολλαπλασιασμένη, χωρίς το κοσμοπολίτικο “hype” που την κρύβει. Η ταβέρνα στο Κάτω Κουφονήσι σερβίρει εξαιρετικά παϊδάκια και καταπληκτικό μιλφέιγ. Το πανηγύρι στις 15 Αυγούστου αποτελεί, επίσης, ένα βασικότατο λόγο.

Πού προσέχουμε;

* Στην Ανάφη, όπου όλες οι παραλίες διαθέτουν τη σχετική ταμπέλα που απαγορεύει την κατασκήνωση. Ο Ρούκουνας ήταν κάποτε hot spot για τους απανταχού free campers, αλλά τα περιστατικά που έχουν αναφερθεί τα τελευταία χρόνια –και από κατοίκους και από κατασκηνωτές, και όλοι έχουν το δίκιο τους– αποδεικνύουν πως, αν το αποφασίσετε, πρέπει να προσέχετε. Πολύ.
* Στη Σαμοθράκη, που ναι μεν διαθέτει τα ιδανικότερα σημεία για να στήσετε σκηνή πλάι σε απίστευτους καταρράκτες και κάτω από σκιερές φυλλωσιές, αλλά τα περιστατικά συλλήψεων που έχουν αναφερθεί είναι ουκ ολίγα. Παρ’ όλα αυτά, οι κρυψώνες στο δάσος είναι πολλές –και το τοπίο τόσο μαγευτικό, που αξίζει το ρίσκο.
* Στο Να, στην Ικαρία. Ξανά τα ίδια. Ιστορικό, κλασσικό και αγαπημένο σημείο για ελεύθερους κατασκηνωτές, που κάποια στιγμή έγινε τόσο διάσημο ώστε να το μάθει και η αστυνομία.

http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=2403

Το ελεύθερο camping επιτρέπεται σε ορισμένα μέρη της Ελλάδας από τις τοπικές αρχές αλλά παρόλα αυτά οι διαθέσεις της κάθε τοπικής αρχής ίσως να αλλάξουν με τον καιρό.
Για αυτόν τον λόγο  καλό είναι να μην βασιστεί κάποιος μόνο στις παραπάνω πληροφορίες και να κάνει και μια περαιτέρω έρευνα για το μέρος που σκοπεύει να κατασκηνώσει

Δες επίσης

http://www.e-camping.gr/portal/index.php?option=com_fireboard&Itemid=85&func=showcat&catid=20

http://forfree.gr/forless.php?cat_id=18

http://www.in2life.gr/article_print.aspx?amid=186226

Ο Ροφός

 

Το καλοκαίρι μπήκε για τα καλά και ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για ροφούς.

 

 
Ο Ροφός είναι ψάρι, που ανήκει στα περκοειδή, η επιστημονική ονομασία του είναι Epinephelus marginatus (επινέφελος) ή epinephelus guaza, ή serranus gigas, και ανήκει στην οικογένεια των σερανιδών. Λέγεται και «ορφός» και κατά Αριστοτέλη «Ορφώ». Συγγενεύει με τη πέρκα το λαβράκι και μοιάζει πολύ με τη στήρα. Είναι πετρόψαρο και συχνάζει σε βραχώδεις βυθούς και σε βάθη από 5-300 μέτρα. Είναι μεγάλο ψάρι, το βάρος του μπορεί να φτάσει και τα 60 κιλά, (στις ελληνικές θάλασσες μέχρι 25 κιλά βάρος και 1,5 μέτρο μήκος), ενώ η διάρκεια ζωής του μπορεί να φτάσει και τα 50 χρόνια. Το χρώμα του είναι σκούρο καφέ προς το μαύρο (ανάλογα την μορφολογία του βυθού που ζει) με κίτρινες κηλίδες σαν νέφη, γι΄ αυτό το λόγο ονομάζεται και «επινέφελος», δηλαδή νεφοσκεπής.

Είναι το κυρίαρχο ψάρι στη Μεσόγειο ενώ συναντάται και στον Ανατολικό Ατλαντικό, στον Δυτικό Ινδικό ωκεανό στην Μοζαμβίκη, Μαδαγασκάρη, στην νότια Βραζιλία και από την Ουρουγουάη μέχρι την Αργεντινή. Λατρεύει τα ζεστά νερά. Είναι πολύ νόστιμο ψάρι γνωστό από την αρχαιότητα. Ο Ροφός γίνεται υπέροχη σούπα.

 Αλιεία ροφού
Ο ροφός ζει συνήθως μόνος του σε βραχώδεις εγκολπώσεις (θαλάμους) γύρω από τις οποίες περιφέρεται. Μόνο οι μικροί ροφοί ζουν κατά κοπάδια. Ο ροφός αλιεύεται με πετονιά ή ψαροτούφεκο και με κιούρτο κοντά στη θαλάμη του. Δόλωμα χρησιμοποιείται συνήθως ψαροδόλι ή βραστό καθαρό κρέας χταποδιού (χωρίς το δέρμα) ή για καλλίτερα ζωντανό δόλωμα.

Όταν ο ροφός «πιαστεί» στη πετονιά καταφεύγει στη θαλάμη του και εκεί φουσκώνοντας τα σπάραχνα και στρέφοντας την ουρά του προσπαθεί να «μαγκώσει», καθιστώντας την απόσπασή του δύσκολη. Πολλοί ψαράδες τότε περνούν στη πετονιά βαριά μεταλλικά αντικείμενα προκειμένου να τον χτυπήσουν έτσι στο ρύγχος και να πεταχτεί έξω. Άλλοι χρησιμοποιούν μικρό πλωτήρα ή παράβλημα που δένουν στη πετονιά «τεζαριστά» (κοντά και σφιχτά), μισό μέτρο κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, οπότε στη πρώτη αναπνοή του ροφού (που αναγκαστικά θα ξεφουσκώσει) αυτό θα το εκθαλαμώσει.

Με το ψαροντούφεκο η αλιεία του είναι περισσότερο εύκολη διότι δεν μετακινείται από τη θαλάμη του. Αντίθετα με κιούρτο είναι περισσότερο δύσκολη.

Η αλιεία των μικρών ροφών και άλλων πετρόψαρων γίνεται με παραγάδι.

Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στο ανέβασμα του ροφού στη βάρκα που πρέπει να γίνει με γάντζο ή πιάνοντάς τον με τον δείκτη και τον αντίχειρα από τα μάτια και ποτέ από τα σπάραχνα, που κυριολεκτικά κόβουν σαν μαχαίρι και μπορεί να προκαλέσουν ατύχημα.

Επισημαίνεται πως η χρήση φακού ή άλλων παράνομων χημικών μέσων επισύρουν πολύ αυστηρές ποινές.

Κατάσταση οικολογικής προστασίας
Κινδυνεύει με αφανισμό (IUCN 3.1)

Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata)
Ομοταξία: Ακτινοπτερύγιοι (Actinopterygii)
Τάξη: Περκόμορφοι (Perciformes)
Οικογένεια: Σερανίδες (Serranidae)
Γένος: Epinephelus
Είδος: E. marginatus
 
Διωνυμικό όνομα
Epinephelus marginatus
      (Lowe, 1834)

Συνώνυμα
Epinephelus guaza (Jordan & Evermann, 1896)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια –> εδώ

 

Ευχαριστούμε τον Σωτήρη Μάρταλη που έκανε το μοντέλο σε αυτήν την παρουσίαση.
Οι φωτογραφίες είναι από το 1981 και οι Ροφοί είναι Καρπάθιοι και μάλιστα από την Σαρία. 
Για περισσότερα δες –> εδώ

 

 

Ο Γιώργος Καραμπελιάς το 1981

 

Το υποσχέθηκα στον Γιώργο πριν ένα μήνα που βρεθήκαμε σε μια συγκέντρωση. 

Είναι μια φωτογραφία της Οικολογικής Πρωτοβουλίας σε μια διαδήλωση ενάντια στο νέφος το 1981. Στην φωτογραφία αυτή εκτός των άλλων είναι και ο Γιώργος Καραμπελιάς που μάλιστα κρατάει μερικά τεύχη από την «Ρήξη».

κάντε κλικ στην φωτογραφία για μεγέθυνση

 

Η επόμενη φωτογραφία είναι μια μεγεθυμένη λεπτομέρεια απο την προηγούμενη φωτογραφία.

κάντε κλικ στην φωτογραφία για μεγέθυνση