Πως το μικρό γίνεται μεγάλο

 

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ

Να μαθαίνουμε από την Ιστορία.
Αλλά περισσότερο να διδασκόμαστε από το χτες το προχτές, από τα μικρά, από την ζωή μας.

ΔΗΜΟΣ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ

Το μετωπικό σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε το δήμο στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές μέσα σε ένα κλίμα μεγάλης συντροφικότητας, μαζικότητας στη δράση και ενθουσιασμού πολιτικής δράσης. Με το που ανέλαβε ο νέος δήμαρχος απαξιώθηκαν όλες οι ομάδες δράσεις που οδήγησαν στην νίκη και φτιάχτηκε τριγύρω του μια κομματική νομενκλατούρα που θα οργάνωνε και θα έτρεχε την δουλειά με αποτέλεσμα να πάνε όλα στραβά και να μην δουλεύει τίποτα, με εξαίρεση την ομάδα πολιτισμού που ήταν και η μόνη που κρατήθηκε η ίδια και η μόνη που δούλεψε.

Η δημαρχία κράτησε 3 μήνες γιατί μια ένσταση που έκανε στο εκλογοδικείο την τρίτη δημοτική κίνηση να γίνει δεύτερη ξανάγιναν εκλογές.
Στην επαναληπτική αυτή εκλογική αναμέτρηση έγινε προσπάθεια από την νομενκλατούρα να απευθυνθεί στους συντρόφους οι οποίοι πολλοί από αυτούς νοιώθοντας απαξιωμένοι δεν συμμετείχαν.

Παρόλο που το κλίμα προϊδέαζε την ήττα και η επικοινωνία με το εκλογικό σώμα ήταν δύσκολη η νομενκλατούρα έφερνε στις γενικές συνελεύσεις γκάλοπ που «ειδικός αναλυτής» του κόμματος «αποδείκνυε» την σίγουρη νίκη παρά τις αντιρρήσεις πολλών συντρόφων. Το επιχείρημα ήταν «Δεν χρειάζονται πολλά. Θα πάμε στον κόσμο και θα πούμε : Εμείς είμαστε, Ψηφίστε μας»

Ο δήμος χάθηκε πολύ εύκολα…

Τι θα ψηφίσουν οι Kanalistas στις 25 Ιανουαρίου;

Πρετεντέρης Ιούνιος 2009: «ΣΥΡΙΖΑ ο εκφραστής των Εξαρχείων»

Γιάννης Πρετεντέρης
«Τα Νέα»
Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009, σελ. 3

«Με 4,7% των ψήφων και έναν ευρωβουλευτή, κάτω από το ποσοστό των τελευταίων βουλευτικών εκλογών, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο δεύτερος χαμένος των εκλογών της περασμένης Κυριακής μετά τη ΝΔ. Η επίδοση ήταν αναμενόμενη, αλλά όχι προδιαγεγραμμένη. Κατέστη αναπόφευκτη μόνο από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ, ο ΣΥΝ και όλοι αυτοί που αποτελούν τον έναν ή τον άλλον εγκατέλειψαν το χώρο της ευρωπαϊκής, ανανεωτικής Αριστεράς για να υιοθετήσουν τη λογική, το στυλ, τη νοοτροπία και τη φρασεολογία αριστεριστικού γκρουπούσκουλου.

Υποθέτω ότι το αποτέλεσμα θα απασχολήσει πρωτίστως τον ίδιο το Συνασπισμό. Και αυτό, επειδή το μεγάλο ερώτημα που τίθεται είναι ο εαυτός του. Τι θέλει να είναι; Ο εκφραστής των Εξαρχείων και των περιθωρίων ή ο εκπρόσωπος μιας σύγχρονης αριστερής πρότασης; Το βέβαιο είναι ότι δεν μπορεί πλέον να πατάει σε δύο βάρκες. Και αυτό είναι ένα κορυφαίο ζήτημα ουσίας το οποίο χρειάζεται διευκρίνιση»

 

Άλλα ωραία του Πρετεντέρη
Οι προεκλογικές “προβλέψεις” του Πρετεντέρη για τις εκλογές 2012. -► εδώ

 

Για τις συμμαχίες. Συνέντευξη Φλωράκη στην «Ε» το 1977

Αν ο Γιώργης Σιάντος δεν ήταν χαφιές…
αν ο Νίκος Ζαχαριάδης δεν ήταν προδότης…
αν οι Θανάσης Χατζής και Μήτσος Παρτσαλίδης δεν ήταν εχθροί του λαού…
αν ο Μάρκος Βαφειάδης και ο Γούσιας δεν ήταν τρελοί προδότες και όργανα του εχθρού…
αν ο Βελουχιώτη δεν ήταν τυχοδιωκτικό και ύποπτο στοιχείο…
αν ο Νίκος Πλουμπίδης δεν ήταν χαφιές…
αν ο Φλωράκης δεν ήταν οπορτουνιστής…
εεε λογικά και διαλεκτικά…
μπορεί και σήμερα ΟΛΑ όσα λέει το ΚΚΕ, να είναι τελείως λάθος…
ΜΑ ΟΛΑ!!!!

κλικ για μεγέθυνση

Συνέντευξη Φλωράκη στην Ελευθεροτυπία 1977
Σελίδα 4

«Κοινό αίτημα για μια άλλη πολιτική»
και το επόμενο
«Το ΚΚΕ έτοιμο να συνεργαστεί«

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ θριάμβευσε στην Ελλάδα

 

Σύσσωμος ο ευρωπαϊκός τύπος γράφει για τον θρίαμβο του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα.

Τα Ελληνικά ΜΜΕ έχουν άλλη άποψη.

Αν αναφέρω ότι ενώ η «Le Monde» και η «Financial Times» δεν έχουν καμία οικονομική συναλλαγή με το Ελληνικό Δημόσιο και την Ελληνική Κυβέρνηση, τα Ελληνικά ΜΜΕ χρωστούν εκατομμύρια ευρώ στο ελληνικό δημόσιο θα σας βοηθήσει να καταλάβετε την διαφορά στάσης;;;
Για να εξηγήσω την τάξη μεγέθους της συναλλαγής πχ ο ΑΝΤ1 χρωστά 170.000.000€ στο Ελληνικό δημόσιο και ελπίζει ότι η κυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου θα τα «ρυθμίσει» με έναν νόμο.

 

 

 

 

Για το φύλο της εφημερίδας κλικ ► εδώ

 

Δώστε στο google «Syriza triumphs in Greece«. ► εδώ

 

 

Σύγκριση κεντρικών προεκλογικών συγκεντρώσεων ΣΥΡΙΖΑ vs ΝΔ

 

 

Σύγκριση της προεκλογικής συγκέντρωσης του ΣΥΡΙΖΑ με την προεκλογική συγκέντρωση της Νέας Δημοκρατίας.
Οι χάρτες είναι κάτω από ίδια κλίμακα.
Με κόκκινο ο χώρος που κατέλαβε η συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ομόνοια.
Με μπλε ο χώρος που κατέλαβε η συγκέντρωση της Νέας Δημοκρατίας στο Σύνταγμα

 

Νέα Δημοκρατία

ΣΥΡΙΖΑ

 

 

video από την κεντρική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ομόνοια 21.5.2014

 

 

 

Η σημερινή συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ομόνοια ήταν η πιο μεγάλη που έχει κάνει ποτέ.
Ήταν πάρα πολύ πυκνή. Όχι μόνο κάτω από την εξέδρα αλλά παντού.
Είχε παλμό.
Ο κόσμος ήταν ο διπλάσιος από την συγκέντρωση του Ιούνη του 2012.

Ο λαός πάει για μεγάλη νίκη!!!

[youtube http://youtu.be/m82lDH3VnGw]

 

 

Συγκριτικό ΣΥΡΙΖΑ στις περιφέρειες

Γιατί δε θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ

13 Μαΐου 2014

του Δημήτρη Μπαρδάνη

Δεν ξέρω από πού να το πρωτοπιάσω, γι’ αυτό θα παραθέσω τα επιχειρήματά μου με τυχαία σειρά, φύρδην μίγδην.

Ξεκινάμε από τον Αρχηγό. Δεν έχει τελειώσει το Κολλέγιο Αθηνών, ούτε καν τη Σχολή Μωραΐτη, πράγμα που έχει ως προφανή συνέπεια τα Αγγλικά του να είναι μέτρια. Άσε την προφορά του, αυτή είναι χάλια. Που θα βρει την ετοιμότητα, όταν του πει ο Σόϊμπλε κάνα Forget it Alexis, να του απαντήσει σθεναρά όπως έκανε ο Στουρνάρας; Έχω κι άλλα για τη γούνα του, είναι Παναθηναϊκός, δε φοράει γραβάτα, έχει τη γυναίκα του αστεφάνωτη, δεν έχει βαφτίσει τα παιδιά του και άλλα πολλά.

Είναι όλοι τους λαϊκιστές. Αντί να μιλάνε για τους αριθμούς και τους δείκτες, επιμένουν να μιλάνε για τους ανθρώπους. Αντί να ασχολούνται με το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, τους απασχολεί το γεγονός ότι τριακόσιες χιλιάδες νοικοκυριά δεν έχουν ρεύμα. Αντί να εκτιμούν την τιτάνια προσπάθεια του Υπουργού Υγείας (που ούτε το όνομά του δε θέλω να λέω) να μεταρρυθμίσει τη δημόσια Υγεία, ασχολούνται με τα συντεχνιακά προνόμια των ασθενών και ισχυρίζονται ότι πεθαίνουν αβοήθητοι.

Είναι όλοι τους κρατιστές. Αφού δημιούργησαν το πελατειακό κράτος της Μεταπολίτευσης, τώρα δε θέλουν να αλλάξει τίποτα. Έχουν φθάσει στο σημείο να υποστηρίζουν ότι είναι απαραίτητοι οι φύλακες στα σχολεία και να μην καταλαβαίνουν ότι το μισθολογικό κόστος των καθαριστριών είναι καθοριστικός παράγοντας για την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος. Επίσης έχουν την ακατανόητη εμμονή να θέλουν να θέσουν τις ανακεφαλαιοποιημένες (από το δημόσιο χρέος) τράπεζες υπό δημόσιο έλεγχο. Τι το πέρασαν εδώ, Αμερική;

Είναι εναντίον των επενδύσεων. Θεωρούν σκάνδαλο την πώληση του Ελληνικού προς ενενήντα ευρώ το στρέμμα. Έχουν την απαίτηση, στους δημόσιους διαγωνισμούς να υπάρχουν περισσότερες από μία υποψηφιότητες. Πιστεύουν ότι το νερό είναι δημόσιο αγαθό και όχι «επενδυτική ευκαιρία». Δε θέλουν να δημιουργηθούν υπέροχα ξενοδοχεία πάνω στο κύμα με ομπρέλες και ξαπλώστρες και επιμένουν στο τριτοκοσμικό «λίγο κρασί, λίγο θάλασσα».

Κάθε τρεις και λίγο μαζεύονται και συζητάνε. Και μετά ψηφίζουνε. Και αυτοί που μειοψήφισαν βγαίνουν έξω και υποστηρίζουν τις θέσεις των άλλων που πλειοψήφισαν. Και αυτό δεν το λένε υποκρισία, αλλά το λένε δημοκρατία. Και δεν περνάει πάντα η γνώμη του αρχηγού. Και δε διαγράφει όποιον διαφωνεί μαζί του.

Θέλουν να διαγράψουν το μεγαλύτερο μέρος του δημόσιου χρέους. Και δε συνυπολογίζουν, αυτοί που αυτοαποκαλούνται και διεθνιστές, τον πόνο των Ευρωπαίων φορολογούμενων. Μερικοί από αυτούς δε, θέλουν να μας βγάλουν και από το ευρώ, εμάς τα δύο τρίτα του πληθυσμού, γιατί το ένα τρίτο έχει ήδη και εν τοις πράγμασι φύγει από το ευρώ.

Και τέλος απειλούν ότι θα στήσουν Ειδικά δικαστήρια για να βρουν ποιός ευθύνεται για το ότι βρεθήκαμε σ’ αυτό το σημείο. Και δεν τους φτάνει αυτό, απειλούν ότι θα διερευνήσουν όλες τις λίστες που χρόνια τώρα μουχλιάζουν στα συρτάρια, θα επανεξετάσουν καταχρηστικές συμβάσεις και άλλα τέτοια αριστερά.

Γιά όλους αυτούς τους λόγους και άλλους τόσους δε, θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ.

* Ένα «κόμμα» κάνει όλη τη διαφορά.

Πηγή «thePortal» -► εδώ

 

 

Βερναρδάκης: Γύρω στο 30% ο ΣΥΡΙΖΑ. Αθροιστικά οι ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ δεν τον φτάνουν!

 

Αποκαλυπτικό ήταν χθες σε συνέντευξη του στα ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο» ο Χριστόφορος Βερναρδάκης, γνωστός ερευνητής μετρήσεων κοινής γνώμης, με συνεργασία με την VPRC, σε ότι αφορά για το τι περιμένουμε να δούμε στην κάλπη το βράδυ της 25ης Μαΐου, για τις ευρωεκλογές!

Σημειώνει, ότι το κλίμα είναι ρευστό, και ότι πολλοί παράμετροι δεν μπορούν να αποτυπωθούν στις δημοσκοπήσεις. Τάσεις αρνητικές από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού για την Ευρώπη και για τις πολιτικές που ακολουθεί, σημειώνει χαρακτηριστικά!

Μαθηματική προσέγγιση στην κεντροαριστερά (ελιά, ποτάμι κλπ)

Ένα πρωί ο λαός, ένοιωσε μια τεράστια ανάγκη για κυβερνήτη εστιάτορα δημοσιογράφο.

Κατά διαβολική σύμπτωση βλέποντας ο Σταύρος Θεοδωράκης, το προηγούμενο βράδυ στο Αλάτσι, τον Νίκο Δήμου να τρώει με βουλιμία το γαμοπίλαφό του, αποφάσισε να κάνει κόμμα που το ονόμασε «Ποτάμι» προς χάριν του Ιορδάνη με την μπουγάτσα από τα Χανιά.

Αυτές οι δύο συμπτώσεις που γίνεται να συμβούν ταυτόχρονα κάθε 100 χρόνια έφεραν το «Ποτάμι» στο 13%. Είχε ξανασυμβεί βέβαια και πριν μια εβδομάδα με την «Ελιά» αλλά αυτό είναι ένα πιο σπάνιο φαινόμενο που οι Μαθηματικοί το λύνουν χρησιμοποιώντας διαφορικές συναρτήσεις Μπίστη και από εκεί συμπεραίνουν ότι κάτι που είναι να γίνει σε εκατό χρόνια και γίνεται σε μια εβδομάδα, μπορεί να συμβεί μόνο κάθε χίλια (αρ. 1.000) χρόνια. Αλλά αυτά είναι ανώτερα μαθηματικά που λίγοι καταλαβαίνουν πόσο μάλλον εσύ ο άσχετος που διαβάζεις τώρα.

Αν τώρα ο Σταύρος Θεοδωράκης τα παρατήσει και κάνει κεντροαριστερό κόμμα ο Κάβουρας από τα Εξάρχεια με τίτλο «Το Σι Μπεμόλι», θα έχουμε πάλι μια επιτυχία κατά συνάρτηση Πρετεντέρη στα 17%, πράγμα που συμβαίνει κάθε 100.000 χρόνια, αν είναι να συμβεί πρακτικά σε 3 εβδομάδες κάτι που έχει περίοδο 100 χρόνια. Οπότε καταλαβαίνετε ακόμα και όλοι εσείς οι άσχετοι, ότι η κεντροαριστερά είναι ένα θέμα που απασχολεί την ανθρωπότητα από την εποχή που ανακαλύφτηκε η φωτιά. Οι ανθρωπολόγοι, βέβαια, έχουν μια διαφωνία στο αν προηγήθηκε η ανακάλυψη της φωτιάς ή πρώτα γεννήθηκε ο κυρ Φώτης.

Καναλιώτης

Χριστόφορος Βερναρδάκης: Τελευταίο καταφύγιό τους η ένταση και οι προβοκάτσιες

 

 

 

Συνέντευξη στον Μιχάλη Σιάχο

Για κλιμάκωση της στρατηγικής της έντασης από την πλευρά της Ν.Δ., η οποία θα στήσει και προβοκάτσιες, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ανακόψει την ταχύτατη φθορά της κυβέρνησης, κάνει λόγο μιλώντας στον Δρόμο ο Χριστόφορος Βερναρδάκης, επίκουρος καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και επιστημονικός σύμβουλος της VPRC. Επίσης, αναφέρεται στο σκηνικό πόλωσης, σκιαγραφεί τη διαθεσιμότητα του λαϊκού παράγοντα, αναδεικνύει τα χαρακτηριστικά της πρωτοβουλίας των 58, ενώ σε ό,τι αφορά τη Χρυσή Αυγή, σημειώνει ότι το σενάριο να βρεθεί στις ευρωεκλογές πάνω από τη Ν.Δ. δεν είναι απίθανο.

 

 

Πώς θα χαρακτηρίζατε το σκηνικό ακραίας πόλωσης που διαμορφώνεται ανάμεσα σε Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ. Υπηρετεί πολιτικούς στόχους ή κινείται μόνο στο επικοινωνιακό πλαίσιο και λειτουργεί αποπροσανατολιστικά; 
Η Ν.Δ. βγάζει ανακοινώσεις επί παντός επιστητού, οι οποίες, συνήθως, αγγίζουν τα όρια της βλακείας. Κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να απαντάς σε ό,τι βάζει η Ν.Δ., αφού πολλά από τα θέματα που ανοίγει δεν χρίζουν σοβαρής δημόσιας συζήτησης. Από την άλλη, προφανώς ο πόλεμος δεν είναι μόνο ανακοινώσεων, επικοινωνιακός, αλλά εξελίσσεται μια σοβαρή πόλωση η οποία είναι κοινωνική, ταξική, ιδεολογική. Έχει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά σε διάφορους βαθμούς και σε διάφορα επίπεδα. Είναι γεγονός ότι απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει ένα καθεστώς που είναι απονομιμοποιημένο, είναι εξαιρετικά χαμηλής πολιτικής παιδείας και, επίσης, είναι αντιδραστικό. Είναι, δηλαδή, στα όρια του αντιδραστικού αναλφαβητισμού. Επομένως, είναι ένα καθεστώς που θα κάνει τα αδύνατα δυνατά, είναι ικανό να σκεφτεί τα πιο ακραία πράγματα για να σε μπλέξει σε έναν αποπροσανατολισμό της ατζέντας. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποφασίσει τι πρέπει να κάνει, πότε και πώς ανοίγει τα δικά του μέτωπα με τους δικούς του όρους. Ο χαρτοπόλεμος ανακοινώσεων, τις περισσότερες φορές, δεν έχει νόημα και η κοινωνία -έτσι κι αλλιώς- δεν τον παρακολουθεί. Αντίθετα, πρέπει να ουσιαστικοποιήσεις αυτήν την αντιπαράθεση – αν και είναι δύσκολο όταν ο αντίπαλος είναι αυτού του επιπέδου.

Σου είπαν ψέματα πολλά. Πάρε την τύχη στα χέρια σου.

κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση

 

Μεγάλη Διαδικτυακή Δημοσκόπηση Πρόθεσης Ψήφου Οκτωβρίου 2013

Θέλουμε να αποτυπώσουμε τα νέα πολιτικά δεδομένα. Παρακαλώ βοηθήστε μας. Διαδώστε.

Η προηγούμενη δημοσκόπηση μας που έκλεισε στις 9/9/2013 ήταν αυτή -► εδώ

Έναρξη Παρασκευή 4/10/2013
Λήξη τα μεσάνυκτα της Κυριακής 13/10/2013 

Διαδικτυακή Δημοσκόπηση Πρόθεσης Ψήφου (Σεπτέμβρης 2013) [Έκλεισε]

Διαβάστε επίσης

Γιατί δεν τους βγαίνουν οι σφυγμομετρήσεις; -► εδώ

Οι προεκλογικές «προβλέψεις» του Πρετεντέρη λίγο πριν τις εκλογές 2012. Δημοσιογράφοι ή προπαγανδιστές; -► εδώ

«Πολιτική σταθερότητα»

 

 

Η δύναμη του δικομματικού συστήματος που κυβερνά την Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες δεν ήταν τόσο ή μόνο η ψηφοσυλλεκτική υπεροχή του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. έναντι της Αριστεράς και, φυσικά, ο ασφυκτικός έλεγχος του κράτους, όσο η δυνατότητα απρόσκοπτης εναλλαγής των δύο κομμάτων στην κυβέρνηση χωρίς να αλλάζει τίποτα. Ή, καλύτερα, χωρίς να αλλάζει τίποτα στον κοινωνικό και πολιτικό συσχετισμό ισχύος. Γι’ αυτό και ο δικομματισμός αναδείχθηκε σε πολιτική, αλλά και πολιτειακή επιλογή του αστισμού. Γι’ αυτό τα δύο κόμματα θεωρήθηκαν, και όντως είναι, συστημικά.

 

Όμως, για την ηγεμονία δεν αρκεί μόνο η στήριξη από τους οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά ισχυρούς. Απαιτείται, σε βαθμό μάλιστα απολύτως καθοριστικό, η λαϊκή συναίνεση, την οποία κανένα σύστημα δεν μπορεί να εξασφαλίσει επί μακρόν χωρίς να ικανοποιήσει κοινωνικά αιτήματα και χωρίς να καλύψει κοινωνικές ανάγκες.

 

Έτσι καλλιεργούνται και συγκροτούνται οι σχέσεις εκπροσώπησης, στο πεδίο ανάπτυξης των οποίων δοκιμάζεται και μετριέται η δημοκρατία, το βάθος της και η ποιότητά της. Είναι γι’ αυτό που ο ακραίος νεοφιλελευθερισμός τις θεωρεί «βαρίδια» και όποιος αναφέρεται σε αυτές καταγγέλλεται ως λαϊκιστής.

Η καπιταλιστική κρίση δεν αποδόμησε μόνο την ψηφοσυλλεκτική ισχύ των κομμάτων του δικομματισμού. Αυτή ήταν η συνέπεια. Κυρίως αποδόμησε τον σκληρό πυρήνα των σχέσεων εκπροσώπησης. Γι’ αυτό και η κρίση τους είναι διαρκής και αξεπέραστη. Γι’ αυτό και η -παρά ταύτα- παραμονή τους στην εξουσία συνιστά τεράστιο κίνδυνο για τη δημοκρατία.

 

ΣΥΡΙΖΑ Συγκέντρωση στο Σύνταγμα 17.6.2013

Γιατί δεν τους βγαίνουν οι σφυγμομετρήσεις;

Διαβάστε επίσης

Οι προεκλογικές «προβλέψεις» του Πρετεντέρη λίγο πριν τις εκλογές 2012. Δημοσιογράφοι ή προπαγανδιστές; -► εδώ

Η μετάβαση έχει αρχίσει (του Ρούντι Ρινάλντι)

.

Του Ρούντι Ρινάλντι
Πρωτοδημοσιεύτηκε στο «Δρόμο της Αριστεράς» την Τρίτη, 17 Ιουλίου 2012 

.

Είναι ανάγκη ο προβληματισμός, η σκέψη, να ξεφύγουνε από στερεότυπα και να βαθύνουνε, γιατί η αυτοκτονία της σκέψης, δεν αρμόζει στις ιστορικές στιγμές που ζούμε.

Ολόκληρη η κοινωνία περιμένει να δει πώς θα συμπεριφερθούμε αλλά και σε όλον τον κόσμο παρακολουθούνε έντονα αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας.
Ευελπιστώ η αποψινή συζήτηση να αποδειχτεί πράγματι χρήσιμη, γιατί χρειάζονται και αυτές οι «ανάσες» όταν αγωνιζόμαστε. Έξι σημεία για όσα συμβαίνουν

.
1. Όλα αλλάζουν
Αλλάζει ο πολιτικός χάρτης της χώρας, έχει αλλάξει τελείως η πολιτική γεωγραφία, δεν υπάρχει καθόλου πλέον ο δικομματισμός όπως τον γνωρίσαμε. Αλλάζουν οι συσχετισμοί, αλλάζει η Αριστερά. Η Αριστερά δεν είναι αυτό που ήταν πριν από έξι μήνες σε αυτή την χώρα. Έχει αλλάξει ο συσχετισμός μέσα στην Αριστερά αλλά και ο ρόλος της Αριστεράς μέσα στην κοινωνία. Αλλάζει η Ευρώπη, ακούγονται πιο δυνατά οι τριγμοί του ευρωοικοδομήματος – ακούγονται πιο δυνατά οι αγώνες σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό Νότο, αλλάζει ο κόσμος όλος.
Όλα αλλάζουν σε διαφορετικές κατευθύνσεις και κυρίως κάτω από την όξυνση όλων των αντιθέσεων και εκείνων που υπήρχαν και των νέων που αναβλύζουν μέσα στην κρίση, από μια πρωτοφανή καπιταλιστική κρίση που αγκαλιάζει τα πιο βασικά σημεία του συστήματος.
Η χώρα μας, ο λαός μας, το κίνημα στην Ελλάδα βρίσκονται στο επίκεντρο μεγάλων ιστορικών διλημμάτων, επιλογών, κατακτήσεων, στο επίκεντρο συγκρούσεων συμφερόντων και κοινωνικής πόλωσης, που θυμίζει περισσότερο λατινοαμερικάνικες συνθήκες και όχι αυτά που είχαμε ζήσει τελευταίες δεκαετίες στο χώρο της Ευρώπης.
Θα βρεθεί δρόμος για να υπάρξει διέξοδος για τη χώρα, το λαό, την κοινωνία ή θα οδηγηθούμε στην καταστροφή, σε μια τεράστια καταστροφή και χρεοκοπία;
Μπορεί να νοηθεί μια διαφορετική πορεία, μια καλύτερη κοινωνία, ένα ελπιδοφόρο μέλλον ή αυτά απαγορεύονται από τους συσχετισμούς, την μοίρα, την θέση και τη φύση αυτού του τόπου;
Όσα έγιναν στην Ελλάδα τα δυόμισι χρόνια που πέρασαν είναι διδακτικά για όλους μέσα και έξω από την χώρα. Το πειραματόζωο εξεγέρθηκε, ο λαός έχτισε ένα πρωτόγνωρο κίνημα αντίστασης και υπευθυνοποίησης, ο αγώνας αυτός συνδέθηκε με την τεράστια αφύπνιση των λαών που συμβαίνει μέσα στον πολυπολιτικό κόσμο, αφύπνιση που κανείς σήμερα δεν μπορεί να αγνοήσει.
Σε όλο τον κόσμο, τεράστιες μάζες μπαίνουν στο στίβο του αγώνα και ζητούν μια καλύτερη ζωή, έναν διαφορετικό κόσμο από αυτόν που τους προσφέρει ο καπιταλισμός και η κρίση.
Αυτά είναι πράγματα τα οποία πρέπει να μας δίνουν και έμπνευση και κουράγιο αλλά και υλικό για να μπορέσουμε να επεξεργαστούμε νέα θεωρία και νέα πράξη, γιατί η σχέση της αριστεράς με τη θεωρία είναι αρκετά χαμηλή. Οι τελευταίες 2-3 δεκαετίες έχουν δώσει πολύ υλικό για επεξεργασία για την θεωρία και την πράξη ενός απελευθερωτικού κινήματος αλλά αυτό το καθήκον έχει παραμεληθεί για σκοπιμότητες πιο πεζές και επιλογές τάχα αναγκαστικές. Δεν μπορεί να υπάρξει νικηφόρα πορεία αν δεν υπάρξει ανταπόκριση και σε αυτά τα πεδία.

.

Η Ελλάδα στο επίκεντρο γεωστρατηγικών επιδιώξεων

Του Ρούντι Ρινάλντι
Πρωτοδημοσιεύτηκε στο «Δρόμο της Αριστεράς» την Δευτέρα, 02 Ιουλίου 2012

 

Τι συμβαίνει όταν μια χώρα σαν την Ελλάδα βρίσκεται σε ένα επίκεντρο γεωπολιτικών και στρατηγικών εξελίξεων; Για τον παλιό πολιτικό κόσμο που νιώθει σαν να νεκρανασταίνεται μετά το χαστούκι των εκλογικών αναμετρήσεων, μοιάζει σαν να μη συμβαίνει τίποτα σοβαρό, σαν να είναι όλα υπό έλεγχο και να μην υπάρχουν διόλου απειλές στον ορίζοντα. Στην περιοχή μας καταρρίπτονται αεροσκάφη, η Κύπρος μέχρι χτες κυρίαρχη, αλλά κατά το ήμισυ κατεχόμενη χώρα, μπαίνει κι αυτή στον Προκρούστη των μνημονίων γιατί επλήγη (τυχαία ή σχεδιασμένα από το κούρεμα των ελληνικών τραπεζών -άλλη μια «προσφορά» του «εθνικού κέντρου»). Ο πόλεμος και η σχεδιασμένη ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία, η ενεργός ανάμειξη της Τουρκίας και οι εκκλήσεις για ενεργοποίηση όλων των νατοϊκών διατάξεων και δυνάμεων για την επίλυση της «κρίσης» προμηνύουν τεράστιες αλλαγές στο γεωπολιτικό χάρτη της περιοχής με απρόσμενες συνέπειες.