του Πέτρου Παπαθανασίου
Για το νόμο-πλαίσιο για τα ΑΕΙ, που ψηφίστηκε πριν λίγες ημέρες με ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία και ταυτόχρονα ηχηρότατη αντίθεση από την ακαδημαϊκή κοινότητα, ακούστηκαν και γράφτηκαν πολλά. Δυστυχώς, τα περισσότερα δεν ξεπέρασαν το επίπεδο του ευχολόγιου ή του κατηγορητήριου, βασισμένων περισσότερο στις εντυπώσεις, παρά στην ουσία και το περιεχόμενό του. Ενός νόμου, που ακριβώς επειδή αλλάζει εντελώς το χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα μας, θα πρέπει να διαβάσουμε σχολαστικά πριν καταλήξουμε σε συμπεράσματα.
Παρακάτω, επιχειρείται μία όσο το δυνατόν πιο ψύχραιμη προσέγγιση του “νόμου Διαμαντοπούλου”, με στόχο την αποσαφήνιση της πραγματικότητας πάνω στα σημεία που επικεντρώνει την προσοχή του το ίδιο το υπουργείο, κατά τις επίσημες δηλώσεις του.
Απίστευτης προέλευσης άνθρωποι, οι οποίοι εμφανώς αγνοούσαν την πανεπιστημιακή δομή και λειτουργία, λιβάνιζαν με πάθος το νσχ σας. Δίνοντας τερατώδη στοιχεία τα οποία ήταν τόσο ψευδή που σας έφερναν και εσάς σε δύσκολη θέση. Σας έβλεπα με το βλέμμα χαμηλωμένο, υπήρχε και η τηλεόραση, να προσπαθείτε διακριτικά να τους διορθώσετε.