Γιάννης Δραγασάκης – Ομιλία σε εκδήλωση της ΚΟΕ με θέμα: “Πώς μπορούμε να φτάσουμε σε ένα ξέφωτο μετά την τρόικα;”

 

 

Βρισκόμαστε στον πρόλογο ενός νέου κύκλου ανατροπών και ρήξεων

Ευχαριστώ για την πρόσκληση να συμμετάσχω στη σημερινή συζήτηση. Πάντα πίστευα, και πολύ περισσότερο σήμερα, ότι στον ΣΥΡΙΖΑ έχουμε ανάγκη από χώρους διαλόγου και ευκαιρίες για διάλογο. Ιδιαίτερα τώρα που έχουμε τόσα καινούρια θέματα να σκεφτούμε να κάνουμε συνθέσεις και να προσχωρήσουμε σε επιλογές.

Θα ήθελα αρχικά να αναφέρω τέσσερα χαρακτηριστικά της κρίσης, όπως τα αντιλαμβάνομαι, τα οποία μας προσδιορίζουν και ορισμένα συστατικά της στρατηγικής εξόδου απ’ αυτήν.

Το πρώτο έχει να κάνει με αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε ιστορικό βάθος της κρίσης. Βεβαίως η κρίση άρχισε το 2008, επιδεινώθηκε με το μνημόνιο, αλλά νομίζω ότι θα συμφωνήσουμε στο ότι με την κρίση αυτή βγήκαν στην επιφάνεια μια σειρά από διαρθρωτικά προβλήματα, ανισορροπίες και αντιθέσεις που έχουν αρκετά μεγάλο ιστορικό βάθος. Ορισμένοι ταύτισαν την κρίση με την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ την τελευταία δεκαετία. Η ερμηνεία αυτή όμως δεν είναι επαρκής. Άλλοι, πάλι, είπαν ότι για την κρίση ευθύνεται το ευρώ.

Όμως και το δημόσιο χρέος αλλά και άλλα προβλήματα προϋπήρξαν της ένταξής μας στο ευρώ. Χωρίς λοιπόν να προχωρήσω σε εκτενέστερη ανάλυση, λέω ότι η κρίση που ζούμε έχει ιστορικό βάθος μεγάλο, το οποίο φθάνει μέχρι τη μεταπολίτευση και πέρα απ’ αυτήν. Έχει να κάνει με τον τρόπο που έγινε η ανατροπή της χούντας, αλλά, από ορισμένες απόψεις, φτάνει και πιο πίσω, στον τρόπο με τον οποίο οικοδομήθηκε το ελληνικό κράτος μετά τον εμφύλιο πόλεμο από τους νικητές του. Αν δούμε π.χ. το φορολογικό σύστημα, αν δούμε τη συγκρότηση του κράτους και της παραγωγικής δομής θα διαπιστώσουμε ότι σήμερα στην πραγματικότητα ζούμε τις συνέπειες επιλογών που έγιναν τη δεκαετία του ’70 ή ακόμη και του ’50. Αυτό σημαίνει ότι για να βγούμε από την κρίση θα απαιτηθούν βαθιές και μακράς πνοής αλλαγές. Πρέπει να σκεφτούμε από την αρχή τη συγκρότηση της κοινωνίας, τα «βάθρα» της, τις αξίες της, την προοπτική της.

Η ΚΟΕ για την επίθεση στο ΠΑΜΕ και στο δικαίωμα στην απεργία

1/7/2010

Το νέο καθεστώς που επιβλήθηκε στη χώρα μας από την τρόικα και εκπροσωπείται από τη δοσίλογη κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου χρησιμοποιεί κάθε μέσο για να ανακόψει τη λαϊκή οργή. Με την αμέριστη βοήθεια των «μεγάλων» ΜΜΕ των εργολάβων και των εφοπλιστών, αλλά ακόμη και «ανανεωτικών» πολιτικών εγχειρημάτων, επιχειρεί να θέσει εκτός νόμου το δικαίωμα της απεργίας – που είναι πλέον ιερό μόνο όταν… δεν ασκείται.

Η λυσσαλέα επίθεση του μαύρου αυτού μετώπου στα συνδικάτα των ναυτεργατών και στο ΠΑΜΕ εξαιτίας της απεργίας στο λιμάνι είναι χαρακτηριστική της κατρακύλας όχι μόνο των γερμανοτσολιάδων της ΔΝΤ και της ΕΕ, αλλά και των δήθεν ανεξάρτητων σχολιαστών διαφόρων χώρων – από τους υπαλλήλους του κ. Αλαφούζου ως τους εκφραστές μιας «δημοκρατικής αριστεράς» τύπου κ. Α. Νεφελούδη. Ταυτόχρονα, όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος. Όπως στην προχτεσινή γενική απεργία, όπου οι ένστολοι του ΔΝΤ και της ΕΕ άσκησαν και πάλι χημικό-βιολογικό πόλεμο εναντίον των διαδηλωτών, στη δε Ομόνοια έφτασαν να κυνηγούν και να χτυπούν κόσμο δίπλα στις ράγες του μετρό.

Το μαύρο μέτωπο Παπανδρέου-ΔΝΤ-ΕΕ-ΜΜΕ αφού κατέλυσε και τα τελευταία ίχνη δημοκρατικής και συνταγματικής νομιμότητας  με τη σύναψη του Μνημονίου, στρέφεται πλέον ευθέως εναντίον όλου του λαού σε μια απόπειρα να αποτρέψει τον ξεσηκωμό. Ας γνωρίζουν όλοι οι «πρόθυμοι» ότι οι εμετικές υστερίες τους εναντίον των εργαζόμενων και του λαού, όπως και η βάρβαρη καταστολή, δεν θα κατορθώσουν να τους σώσουν.

Η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας καλεί σύσσωμη την Αριστερά, σύσσωμο το εργατικό κίνημα, παρά τη γνωστή ανθενωτική στάση της ηγεσίας του ΠΑΜΕ, να σταθεί στο πλάι των ναυτεργατικών συνδικάτων και του ΠΑΜΕ σε αυτή την επίθεση που συνεχίζεται. Διότι αυτό που διακυβεύεται και στα λιμάνια και σε όλη τη χώρα είναι το δικαίωμα της απεργίας και οι στοιχειώδεις συνδικαλιστικές και δημοκρατικές ελευθερίες.

Ενωμένοι θα ξεσηκωθούμε και θα νικήσουμε!

~/~

Πηγή : ιστοχώρος ΚΟΕ —>εδώ

Επίσης στου Ροΐδη ένα πολύ καλό κείμενο –>εδώ

Ο Αλέκος Αλαβάνος στην ΠΑΤΡΑ

Μεγάλα αποσπάσματα από την ομιλία του Α. Αλαβάνου στην πλατεία Γ. Γεωργίου στην ΠΑΤΡΑ σε εκδήλωση της Νεολαίας της ΚΟΕ.  13 Μάη 2010

Ενημέρωση από την συζήτηση στο θέατρο «ΑΛΦΑ»με θέμα: «Σύμφωνο Σταθερότητας και η Αριστερά»

Ένα θέατρο γεμάτο από κόσμο στους διαδρόμους, στο μπαρ, στις σκάλες εισόδου και έξω στην στοά θύμιζε άλλες εποχές. Δεν μπορούσες να πάρεις …ανάσα. Δεν ήταν μόνον οι ομιλητές αλλά και το ακροατήριο που σηματοδοτούσε τις αγωνίες  και τις αναζητήσεις της ριζοσπαστικής αριστεράς για τον προσδιορισμό μιας σύγχρονης αριστερής ταυτότητας μέσα από αποκάλυψη των αστικών μύθων αλλά και την ανίχνευση των πολιτικών στοχεύσεων που αντιστρατεύονται το «συμφωνο σταθερότητας».

ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ

αναδημοσιεύω eMail που έλαβα για εκδήλωση για το «σύμφωνο σταθερότητας»

Οι Βρυξέλλες και η γραφειοκρατία της ΕΕ από την πρώτη στιγμή της νέας κυβέρνησης πήραν την πραγματική εξουσία στα χέρια τους. Επέβαλλαν ένα σκληρό προϋπολογισμό, την ώρα που ετοιμάζουν την αναθεώρησή του προς το χειρότερο. Πίεσαν για την επιβολή σκληρών μέτρων σε μια κοινωνία που δεν έχει τίποτα άλλο να δώσει. Απείλησαν με χρεοκοπίες και πτωχεύσεις, και καταλύοντας κάθε έννοια ανεξαρτησίας και κυριαρχίας, στέλνουν τους υπαλλήλους τους να εγκρίνουν μέτρα και νομοσχέδια.

Οι Βρυξέλλες έχουν αποφασίσει ότι η Ελλάδα πρέπει να γίνει παράδειγμα προς μίμηση, συμμόρφωση και υποταγή. Το μένος και η απαξίωση των διεθνών οίκων υπαγορεύτηκε από την απαίτηση των ισχυρών της ΟΝΕ να στηριχτεί πάση θυσία η Ευρωζώνη και το ευρώ. Η Ελλάδα καταδικάζεται από την κυβέρνηση στο ζυγό του αναποτελεσματικού και παράλογου Συμφώνου Σταθερότητας.

Για το σύμφωνο σταθερότητας και τα μέτωπα αγώνα της αριστεράς, διοργανώνεται η κοινή εκδήλωση στο θέατρο Άλφα (Πατησίων 37), από τις οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ ΑΠΟ, ΔΕΑ, ΚΕΔΑ, ΚΟΕ, με ομιλητές τους Α. Αλαβάνο και Κ. Βεργόπουλο.