Πανηγυρικός του Προέδρου του Περιφερειακού Συμβουλίου Ιονίων Νήσων για την 28η Οκτωβρίου 1940

Moraitis_Christos

ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ
στη δοξολογία για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940

Κυρίες και κύριοι καλημέρα και χρόνια πολλά σε όλους και όλες.

Θα μου επιτρέψετε να παραλείψω το πρωτόκολλο των ιεραρχικών προσφωνήσεων, γιατί συνήθως μέσα στην πολλή επισημότητα και τους τύπους πνίγεται η ουσία και χάνεται η ευκαιρία για μια πιο προσωπική , άρα και πιο ειλικρινή κατάθεση σκέψεων και προβληματισμών.

Σήμερα γιορτάζουμε μια ξεχωριστή μέρα. Είναι μέρα μνήμης ατομικής, αλλά προπάντων συλλογικής, ιστορικής, μέρα αφιερωμένη στον αγώνα εκείνων που πολεμώντας μας έδωσαν την ευκαιρία να καμαρώνουμε για άλλη μια σελίδα ηρωισμού του ελληνικού λαού. Σαν σήμερα πριν 74 χρόνια ένας ολιγάριθμος λαός όρθωσε ανάστημα απέναντι σε ισχυρότατους στρατούς και πολέμησε με απαράμιλλη γενναιότητα και ηρωισμό εναντίον υπέρτερων δυνάμεων επιδεικνύοντας φρόνημα, ηρωισμό, και πίστη στα ιδανικά της ελευθερίας της ανεξαρτησίας και της αυτοδιάθεσης των λαών.

Συνέχεια

Ξεφυλλίζοντας τον “Ρίζο της Δευτέρας” του 1947: Ο Κ. Βάρναλης για την εθνική επέτειο.

από Allu Fun Marx

 

Η βουβή επέτειος.
Γιορτή και λαός.

H 28 του Οχτώβρη είναι μια μεγάλη μέρα για τον ελληνικό λαό – και μέρα ντροπής για τους προδότες του. Κι όμως ετούτοι γιορτάζουνε το “αλβανικό έπος”. Και πάλι χωρίς το λαό. Και πάλι με φράχτη γύρω τους τα όπλα -για να τους φυλάνε όταν πηγαίνουν στην τελετή – να φυλάνε από το λαό τους εχθρούς του λαού.

Το τι νόημα δίνουνε στον όρο “αλβανικό έπος” οι φυγάδες του “έπους” φαίνεται από το νόημα που δίνουνε σε κάτι ανάλογες και παράλληλες ορολογικές απάτες όπως π.χ “απελευθέρωση”, “ανεξαρτησία”, “δημοκρατία”, “αμερικάνικη βοήθεια”, “πνευματική ελευθερία” κλπ. Το ουσιαστικό περιεχόμενο των λέξεων είναι διαμετρικά αντίθετο με την ετυμολογική τους σημασία.

Αλλά το νόημα, που έδινε η 4η Αυγούστου στο “αλβανικό έπος”, μας το εξήγησε τότες με τρόπον επίσημον ο τότε διευθυντής της Ασφαλείας κ. Παξινός. Ενώ δηλαδή ο ελληνικός λαός γυμνός και άοπλος, εγκαταλειμμένος από τους “αρχηγούς” του χτύπαε στο μέτωπο και μπροστά και πίσω του τους εχθρούς της ελευθερίας του, τους φασίστες, οι αρχηγοί του ελληνικού φασισμού ετοιμάζανε στην πρωτεύουσα την παράδοση του λαού – γιατί η συνθηκολόγηση του μετώπου δεν ήταν παράδοση του στρατού μονάχα (των 200 χιλιάδων ανδρών), αλλά ολάκερου του ελληνικού λαού (των 7 εκατομμυρίων).

 

Συνέχεια

Ποιός είπε το «ΟΧΙ»;;;

Ο πολύ μικρός Μεταξάς όπως τον είδε ο Γιάννης Ιωάννου

Δείτε και άλλα καταπληκτικά σκίτσα στο ιστολόγιο του Γιάννη Ιωάννου. Κλικ ΕΔΩ

Διαβάστε στους Αριστεροπόντιους : «Το ύστατο “ΟΧΙ” ενός μικρού ανθρώπου…«. Eπίσης εκεί θα βρείτε πολλά σχετικά και ενδιαφέροντα λινκς.

Ακούστε στον ΑΦΜ τη μουσική που ακούγονταν στις ταβέρνες  : «Το “ΟΧΙ” του 1940 μέσα από τα ρεμπέτικα (Μέρος 2ο)«.