Θυμάμαι, ήταν ένα βράδυ γύρω στο 1980 στην Αθήνα, καθόμουν σε μια από τις πρώτες θέσεις στο θέατρο Γκλόρια στην Ιπποκράτους 7 και στην σκηνή ο Οτέλο ντε Καρβάλιο, στρατιωτικός καριέρας από 12 χρονών στην στρατιωτική ακαδημία της Πορτογαλίας, να μου εξηγεί πώς μέσα από την δουλειά του σαν στρατιωτικός στις αποικίες της Πορτογαλίας ξεκίνησε σιγά σιγά να συνειδητοποιεί τον ρόλο του απέναντι στους ουσιαστικά ανελεύθερους αποίκους και πως άρχισε να γυρίζει το μυαλό του. Του φαινόταν, μου είπε, εξωφρενικό ότι είχε άμεση εξουσία ζωής ή θανάτου σε συλληφθέντες ντόπιους.
Στη συνέχεια συνειδητοποιεί οτι ακόμη και οι ίδιοι οι Πορτογάλοι ήταν ανελεύθεροι και μάλιστα κάτω από καθεστώς στρατιωτικής χούντας που κομμάτι της ήταν και αυτός. Μου εξήγησε πώς με συνωμοτική δουλειά οργανώθηκε η πτώση της χούντας και μου εξήγησε λεπτό λεπτό την δική του συμμετοχή. Μίλησε για πολλά, είπε ονόματα, τις επαφές του, τις συνομωσίες που συμμετείχε, πως σχεδιάστηκε η επανάσταση. Λίγα θυμάμαι σήμερα. Ήταν γλαφυρός, άμεσος και τόσο ανθρώπινος που εγώ τότε το θεώρησα υπερβολή, γιατί αφενός ήμουν μικρός και αφετέρου ήμουν πολύ μα πάρα πολύ μακριά από την δική του εμπειρία που φλερτάριζε συνέχεια ανάμεσα σε ζωή και θάνατο.
Τον κάθε στρατιωτικό τον είχα στο μυαλό μου απάνθρωπο, απόλυτο και αυτός εκεί πάνω στην σκηνή σχεδόν ήθελε βοήθεια ομάδας ψυχολόγων και κοινωνιολόγων για να τακτοποιήσει τους προβληματισμούς του. Σήμερα τον καταλαβαίνω απόλυτα. Κρίμα που δεν τα θυμάμαι ακριβώς, όλα όσα μου είπε.
Αφορμή για αυτό το κείμενο ήταν ένα σχόλιο σε προηγούμενο ποστ στο Κανάλι. Εντύπωση μου έκανε η στάση του Οτέλο ντε Καρβάλιο για το σημερινό, παρόμοιο με της Ελλάδας, οικονομικό πρόβλημα της Πορτογαλίας. Είναι στάση ηγέτη που ενδιαφέρεται για τον κοινωνικό ιστό της Πορτογαλίας και όχι για τις τράπεζες.
Κανάλι
Καρβάλιο: «Αν ήξερα πού θα έφτανε η Πορτογαλία δεν θα έκανα την Επανάσταση των Γαρυφάλλων»
Αν ήξερα πού θα έφτανε η Πορτογαλία δεν θα είχα κάνει την Επανάσταση των Γαρυφάλλων, λέει, 27 χρόνια μετά το κίνημα που έβαλε τέλος στη μακρά δικτατορία, ο λεγόμενος και «λοχαγός του Απρίλη» Οτέλο Σαράιβα ντε Καρβάλιο.
Στα 75 του χρόνια, ο στρατιωτικός ηγέτης της επανάστασης εκτιμά πως το γεγονός ότι «μια μεγάλη μάζα πληθυσμού, δύο εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σήμερα στη φτώχεια, σημαίνει ότι οι στόχοι της επανάστασης δεν επιτεύχθηκαν».
Ο αγωνιστής Καρβάλιο δηλώνει «σοκαρισμένος» από τις ανισότητες που βιώνουν οι Πορτογάλοι καταγγέλλοντας τις «τεράστιες διαφορές στους μισθούς». Από τη μια, οι χαμηλές απολαβές του κόσμου και από την άλλη, «οι ανήθικες αμοιβές των επικεφαλής επιχειρήσεων». «Αυτό με σοκάρει», λέει στη συνέντευξή του στο πρακτορείο ειδήσεων Lusa. Και θυμίζει ότι υπάρχουν και «αυτοί που σηκώνονται στις 5 το πρωί για να πάνε στο εργοστάσιο και το χωράφι και φτάνουν στο τέλος του μήνα με ένα μισθό φτώχειας». Ο κατώτερος μισθός στην Πορτογαλία είναι 475 ευρώ μικτά.
Ο Καρβάλιο θεωρεί εαυτόν φύσει αισιόδοξο, όμως τώρα του είναι «δύσκολο να δει το μέλλον με αισιοδοξία». «Η χώρα μας δεν έχει φυσικούς πόρους, ο μοναδικός της πλούτος είναι ο λαός… Αυτός ο λαός, που έζησε 48 χρόνια υπό στρατιωτική και φασιστική δικτατορία, άξιζε άλλα πράγματα και όχι να ζουν στη φτώχεια δύο εκατομμύρια άνθρωποι». «Δεν θα είχα κάνει την 25η Απριλίου αν ήξερα ότι θα φτάναμε στη σημερινή κατάσταση», λέει ο «Οτέλο», όπως τον αποκαλούν οι συμπατριώτες του. «Θα είχα παραιτηθεί από τον στρατό και… θα είχα κάνει αυτό που κάνουν οι νέοι τώρα. Θα είχα φύγει στο εξωτερικό».
(Πηγές: ΑΠΕ, Ασ. Πρες)
Πηγή : http://diktiospartakos.blogspot.com/2011/04/blog-post_16.html
Κανάλι 
…Στην Επανάσταση των κανιβάλων.
Χαιρετώ και ετοιμάσου για τα «Ιλτροβατόρεια 2011»
Πανέτοιμος είμαι. Πρόσεξε να μην γίνουν 13-14-15 Αυγούστου γιατί θα συμπέσουν με τα «κανάλια 2011».
όχι όλοι μαζί δεν θα to αντέξουμε.
Σύμφωνοι. Κάνουμε φέτος τα «κανάλια 2010» και του χρόνου πάμε για «ιλτροβατόρια 2012».
@iltrovatore Δεν υπάρχει περίπτωση να μην γίνουν τα “ιλτροβατόρια 2011″. Το είχαμε πει από πέρυσι. Μόνο μην τα προγραμματίσεις για 13 ή 14 ή 15 Αυγούστου.