Πίνακας περιεχομένων
Τα ελληνικά πανεπιστήμια, ΤΕΙ και άλλες εκπαιδευτικές δομές στις διεθνείς λίστες ταξινόμησης (ranking) 3
1. Πρόλογος. 3
2. Εισαγωγή. 4
3. Η ελληνική εκπαίδευση στην ταξινόμηση του webometrics.info. 4
3.1. Τα ελληνικά πανεπιστήμια στο webometrics.info. 6
3.2. Τα ελληνικά ΤΕΙ στο webometrics.info. 7
3.3. Η ιδιωτική εκπαίδευση στο webometrics.info. 8
4. Αποτυπώνοντας-συγκρίνοντας-συγκροτώντας μια θεώρηση. 9
4.1. Αποτυπώνοντας. 9
4.2. Συγκρίνοντας. 11
4.3. Συγκροτώντας μια θεώρηση. 15
Τα ελληνικά πανεπιστήμια, ΤΕΙ και άλλες εκπαιδευτικές δομές στις διεθνείς λίστες ταξινόμησης (ranking)
1. Πρόλογος
Το αν πρέπει κανείς να ασχοληθεί σοβαρά ή όχι με τις διεθνείς λίστες ταξινόμησης είναι ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα.
Από τη μια, η ενασχόληση νομιμοποιεί μια συζήτηση που ελέγχεται πολλαπλώς για την επιστημονική της επάρκεια ακόμα και για τη σοβαρότητά της. Από την άλλη, η μη ενασχόληση αφήνει το πεδίο ελεύθερο για πολιτικούς και επικοινωνιακούς χειρισμούς ποικίλων στοχεύσεων.
Η αλήθεια είναι ότι μια ταξινόμηση (ranking) είναι ένα «πιασάρικο» δημοσιογραφικό θέμα που προκαλεί το ενδιαφέρον του κοινού. Η παρατήρηση αυτή οδηγεί αναγκαστικά στο να σκεφτεί κανείς τις αιτίες του ενδιαφέροντος. Αυτές μπορεί να χωριστούν σε «μακρο» και «μικρο».
Οι πρώτες αφορούν το διεθνή ανταγωνισμό για προσέλκυση ξένων φοιτητών, στο βαθμό που αυτή μεταφράζεται σε ένα όλο και σημαντικότερο οικονομικό διακύβευμα. Πέρα όμως από το πρόσκαιρο οικονομικό όφελος κατά τη διάρκεια των σπουδών, ο ανταγωνισμός των μεγάλων κρατών της υδρογείου αφορά πολύ πιο μακροπρόθεσμα και πολυεπίπεδα συμφέροντα που αφορούν πολιτική, οικονομική και πολιτισμική επιρροή και κύρος.
Οι δεύτερες συνδέονται με δύο ανάγκες: μια σοβαρή, την ανάγκη «γνώσης» μιας εξειδικευμένης πραγματικότητας από τους μη ειδικούς με στόχο τη γρήγορη και χωρίς κόπο ενημέρωσή τους και τη συνακόλουθη λήψη σχετικών αποφάσεων, και μια περισσότερο κουτσομπολίστικη, στο πνεύμα της λαϊκής κουλτούρας που προωθείται από τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Στην πρώτη, θα άξιζε να σταθούμε στο βαθμό που αντανακλά το ενίοτε αγωνιώδες ερώτημα: τι πρέπει να κάνουμε; Ερώτημα, ανθρωπίνως κατανοητό πλην όμως όπως έχει αποδειχθεί ιστορικά δεν μπορεί να απαντηθεί τουλάχιστον με τρόπο «συνταγής» ή αυτοματοποίησης.
Το επόμενο ερώτημα θα είχε να κάνει με το αν μια λίστα ταξινόμησης όλων των ιδρυμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο θα ήταν εφικτή ή όχι. Με άλλα λόγια, αν θα ήταν δυνατόν να βρεθούν εκείνα τα «καλά» κριτήρια που θα αντανακλούσαν με αξιοπιστία την πραγματικότητα του κάθε ιδρύματος. Αυτό δεν το έχουμε ακόμα δει. Εκείνο που γνωρίζουμε είναι, αφενός, την ύπαρξη τουλάχιστον απλοϊκών ταξινομήσεων, με τεράστια όμως παγκόσμια επιτυχία, όπως η πασίγνωστη λίστα της Σαγκάη, αφετέρου, την προσπάθεια δημιουργίας καλύτερων και λιγότερο απλοϊκών λιστών, όπως αυτή του ΟΟΣΑ (http://www.oecd.org/document/22/0,3746,en_2649_35961291_40624662_1_1_1_1,00.html) ή εκείνη της ΕΕ (http://ec.europa.eu/education/news/news1103_en.htm).
Σε ό,τι μας αφορά, από τη μια, δεν πιστεύουμε στη δυνατότητα δημιουργίας μιας αξιόπιστης ταξινόμησης όλων των ιδρυμάτων στο μέτρο που αυτό θα σήμαινε, αφενός, ότι τα ιδρύματα αυτά θα ήταν ομοειδή ως προς τους στόχους και τις λειτουργίες τους, αφετέρου, οι κοινωνίες και οικονομίες στις οποίες απευθύνονται θα είχαν τις ίδιες ανάγκες. Όμως και οι δύο προϋποθέσεις δεν ισχύουν. Από την άλλη, καταλαβαίνουμε ότι στο μέλλον η εμφάνιση ταξινομήσεων περισσότερο επεξεργασμένων και περίπλοκων θα ενταθεί. Συνεπώς, θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε μαζί τους για να μπορούμε να απαντάμε πειστικά στον παραγόμενο επικοινωνιακό και πολιτικό λόγο με τα συμπαρασυρόμενα διακυβεύματά τους, με κεντρικό τον ανταγωνισμό για την προσέλκυση ξένων φοιτητών που αντανακλά πολιτικά, οικονομικά και πολιτισμικά οφέλη για τα κυρίαρχα κράτη υποδοχής
Με βάση τα προηγούμενα, οδηγηθήκαμε στην απόφαση δημοσιοποίησης αυτής της μελέτης.
για ολόκληρη την έκθεση κάντε κλικ στο εξώφυλλο.
Κανάλι 
