«Φωτίζονται και παίρνουν ζωή οι κλειστές βιτρίνες του κέντρου και σε συνεργασία με την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών» Δήμος Αθηναίων –> εδώ
Η Δημοτική Αρχή Καμίνη, προέβη στο ξήλωμα των παγκακιών από την Πλατεία Κλαυθμώνος (και αλλού;) προκειμένου να μην κοιμούνται εκεί οι άστεγοι (αλλά και οι τοξικομανείς).
Ανηφορίζοντας την Σταδίου χαμογέλασε. Θυμήθηκε παιδί που χάζευε με τις ώρες τις χελώνες. Να κουβαλούν το σπίτι τους κατάσαρκα, πάνω τους. Το σπίτι του πια, …κουβέρτες και χαρτόνια. Κι αυτός μια χελώνα στη Σταδίου.
Κάποιο Μεγάλο Σάββατο το βράδυ βρεθήκαμε, ως συνήθως, στην πάνω πλατεία. Δεν χρειαζόταν ραντεβού. Μαζευόμαστε κάτω από ένα συγκεκριμένο δέντρο πιο πάνω από τα καφενεία του Πεντοφάναρου.Ο Παναγιώτης ως συνήθως γκρίνιαζε με τα «κωλόπαιδα που θα μας κάψουν με τα βαρελότα».Εγώ είχα πάει παραπέρα και περίμενα υπομονετικά το «Χριστός Ανέστη» δίπλα σε μια άλλη παρέα.
Έρχεται ο Παναγιώτης και μου λέει ειρωνικά και σιγά στο αυτί
[Στους κάμπους, στους κάμπους, στους κάμπους
ο Αντύπας τρέχει, ο Αντύπας τρέχει,
βάζει φωτιές, καρδιές φλογίζει…]
Να πάνε στο λαό οι υπουργοί ζήτησε ο Παπανδρέου.
«Δε θα κλειστούμε στα γραφεία μας, θα είμαστε κοντά στο λαό, άλλωστε γι’ αυτό μας ψήφισαν οι πολίτες».
Αυτή είναι η απάντηση του πρωθυπουργού στις διαμαρτυρίες πολιτών στις δημόσιες εμφανίσεις υπουργών και κυβερνητικών στελεχών. Σε αυτή τη γραμμή και θέλοντας να τους δείξει πως γίνεται αυτό, προγραμμάτισε την μεγάλη κάθοδο προς τον λαό με ένα ταξίδι στην Σύρο.
Δείτε πως τα κατάφερε ο μεγάλος τιμονιέρης.
Πήγε στην Σύρο, οργάνωσε επίσκεψη στο Νεώριο με τους εργαζόμενους, έκανε τηλεδιασκέψεις, συζητήσεις, εργάστηκε σκληρά και ΕΦΤΙΑΞΕ ΚΙΝΗΜΑ από το ΜΗΔΕΝ!!!.
Σήμερα στην Σύρο, μετά το πέρασμα του μεγάλου τιμονιέρη υπάρχει ενεργό κίνημα!!!
Το κίνημα μεγαλώνει!
Διαμαρτυρία στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου στη Σύρο.
Οι μαθητές κατά την παρέλαση απέστρεψαν το πρόσωπό τους από τους επίσημους.
Στη συνέχεια μαθητές και φοιτητές με μαύρες σημαίες καταχειροκροτήθηκαν.
Η Σύρος βρήκε το ρυθμό της.
Ποιό θα είναι το επόμενο ταξίδι του πρωθυπουργού μας;
Επιστροφή στο σπίτι μετά από τις διακοπές. Πάλι καλά που και φέτος καταφέραμε να κλέψουμε λίγες μέρες. Ας ελπίσουμε ότι και του χρόνου θα έχουμε αυτήν την πολυτέλεια και δεν θα έχουν απαγορευτεί οι διακοπές με κανένα έκτακτο νόμο που θα μας συμμορφώνει με κάποιο μνημόνιο.
Φέτος όλες τις διακοπές τις περάσαμε στην Κέρκυρα.
Την ομορφιά της Κέρκυρας την ανακάλυψα μεγάλος, κάπου εκεί λίγο πριν τα τριάντα. Μετά την Κρήτη και τα άλλα νησιά του Αιγαίου. Πρέπει να έχεις κάπως ωριμάσει για να καταλαβαίνεις την ποιότητα.
Ήδη γοητευμένος με πολλά μέρη της Ελλάδας, ένα ξημέρωμα έμεινα άφωνος από τα χρώματα και τα σχήματα όταν το πλοίο περνούσε δίπλα από το παλιό φρούριο και προσέγγιζε το λιμάνι. Η παλαιά πόλη με τα μουντά πολύχρωμα σπίτια ανάμεσα στο παλιό και στο νέο φρούριο είναι εικόνα από άλλη εποχή.
«θέλω να σας θυμίσω κάτι που έλεγα κάποτε : ότι ο Έλληνας πρέπει να αισθανθεί ότι δεν μπορεί να υποχωρήσει πια. Πηγαίνει πίσω, πίσω, πίσω ..και όταν θα ακουμπήσει τον τοίχο τότε γίνεται ή προδότης ή ήρωας. Προσέξτε γιατί η ώρα φτάνει για σας τους νεώτερους. Διαλέξτε!»
…είπε ο Μίκης Θεοδωράκης την ημέρα των γενεθλίων του στον Λυκαβηττό και μου φάνηκε σοφό και όμορφο και ήθελα να το αναμεταδώσω σε ένα ποστ.
Με πρόλαβε ο Χερ Κάπας και άλλοι και δεν το έκανα (δες –> εδώ).
Μετά από λίγες μέρες διάβασα την εμπειρία του Στέλιου Ελληνιάδη στην εφημερίδα «δρόμο» (δες –> εδώ) και βρέθηκα σε μεγάλο δίλημμα. Τι είναι πιο σημαντικό; Η ρήση του Μίκη ή η αδιαφορία του απέναντι στο πρόβλημα των 150 ελλήνων δασκάλων της Ουκρανίας, Ρωσίας και Γεωργίας;
Τελικά, έπρεπε να είχα γράψει ένα θετικό ή ένα αρνητικό κείμενο για εκείνη την βραδιά, την 31.046η βραδιά της ζωής του Μίκη;
Κατόπιν επίμονου λαϊκού αιτήματος, διοργανώνουμε εκδήλωση την 21η Αυγούστου σε παραλία της Κέρκυρας. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει σύντομες εισηγήσεις και τα συνήθη ελληνικά: μεζέδες (με μέτρο), μουσική, μπάνιο, ποτό.
Η εκδήλωση θα κινείται στον αστερισμό του εθνολαϊκισμού. Μεταξύ άλλων είναι ευπρόσδεκτοι: προυντονικοί, πατριωτικο-καστοριαδικοί, αρανιτσικοί . Ο ακριβής τόπος συνάντησης θα ανακοινωθεί την τελευταία στιγμή από το φόβο επιδρομής ποσαδιστών τεταρτοδιεθνιστών.