Ίσως αργοπορημένα, αλλά στο τέλος έλαβα μια επιστολή από τον πρόεδρο Αντώνη.
Με αποκαλούσε Αγαπητή φίλη / Αγαπητέ φίλε και μετά μου ζητούσε να τον ψηφίσω κυρίως για να μην βγει ο ΣΥΡΙΖΑ και κάνει αυτά που αυτός κάνει τώρα.
Ας δούμε όμως το ντοκουμέντο
κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση
Είναι αξιοσημείωτο ότι το κείμενο έχει 4 φορές αναφορά στον ΣΥΡΙΖΑ και ούτε μια αναφορά στη ΝΔ ή σε άλλο κόμμα.
Η ΝΔ αναφέρεται μόνο στο λογότυπο της επιστολής.
Αν δεν είχαμε τραβήξει χειρόφρενο… Αχ σύντροφε Αλέξη
Διαβάστε τι έγραψε ο Χάρρυ Κλυνν στο facebook και στο twitter για τον νέο υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα:
Γ. ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ, ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ! ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΣΗΜΙΤΗ, ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΤΗΣ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ!
Μετά το αλαλούμ της παραίτησης Ράπανου, αντικαταστάτης του στο Υπουργείο Οικονομικών θα είναι ο καθηγητής Γιάννης Στουρνάρας.
Σε ανακοίνωση που εκδόθηκε σήμερα (26/6), από το γραφείο του πρωθυπουργού αναφέρεται ότι «με απόφαση του Πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά, υπουργός Οικονομικών ορίζεται ο καθηγητής Οικονομικών του Πανεπιστημίου Αθηνών και Γενικός Διευθυντής του ΙΟΒΕ, κ. Ιωάννης Στουρνάρας».
Ο Γιάννης Στουρνάρας, από το 1994 ως το 2000,υπήρξε σύμβουλος της κυβέρνησης Σημίτη, και θιασώτης της άρον-άρον ένταξης της Ελλάδας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση.
Ο Τσίπρας κάλεσε τις αριστερές δυνάμεις να βάλουν το στίγμα τους σε μια στιγμή που μεγάλα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας είχαν αριστερόστροφη προσέγγιση σε μια εποχή που η ανάγκη δημιουργεί καινούργιες συμμαχίες.
Είναι προφανές ότι αυτό που γίνεται με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι επανάσταση του προλεταριάτου. Είναι συμμαχία προλεταριάτου και μικρομεσοαστών ενάντια σε μια απάνθρωπη επίθεση του μεγάλου μη παραγωγικού κεφαλαίου, που αρχίζει να έχει σημάδια τεραστίων διαστάσεων ανθρωπιστικής καταστροφής.
Έχουμε ήδη 1.500.00 άνεργους, 3000 αυτοκτονίες, 45.000 άστεγους, πάμπολλοι συμπολίτες μας τρέφονται από συσσίτια, ο κατώτερος μισθός και η κατώτερη σύνταξη είναι κάτω από 500 ευρώ και έχουμε μόνο δύο χρόνια μνημόνια και το μέλλον να φαντάζει χειρότερο.
Πρωινό με πολλές υποχρεώσεις, έτσι για την ώρα αφήνω μόνο μια σύντομη αναφορά.
Σε μια δεδομένη στιγμή, εμφανίζεται ένας αριθμός με τον οποίο μπορώ να ελέγξω πόσο κοντά είμαστε στην αποκάλυψη. Συχνά ήταν τα 10ετή των ΗΠΑ, όπου το down ήταν κακό, γιατί έτσι έδειχνε την απαισιοδοξία που υπήρχε για την οικονομία. Αυτή τη στιγμή είναι το ισπανικό 10ετές, όπου το up είναι κακό, γιατί δείχνει την απαισιοδοξία για το μέλλον του ευρώ.
Και μαντέψτε γιατί: μετά από τις εκλογές, που υποτίθεται ότι ήταν μια νίκη των δυνάμεων της (δημοσιονομικής) ορθοδοξίας, η απόδοση έχει ανέβει στα 7,25 τοις εκατό!
Δεν είναι δύσκολο να δούμε τους λόγους: έχουμε έναν πιθανό συνασπισμό που έχει λάβει μια μειοψηφία των ψήφων, που ακολουθεί μια στρατηγική σχεδόν εγγυημένης αποτυχίας, με κόμματα από την άλλη που κινούνται από την ριζοσπαστική αριστερά έως και το φασισμό που περιμένουν επί ποδός. Αλλά τι περιμένει η αγορά;
Κατά κάποιο τρόπο, το χειρότερο πράγμα από τις ελληνικές εκλογές είναι η πιθανότητα να ενθαρρυνθούν οι Γερμανοί και η ΕΚΤ και να επιμείνουν λίγο περισσότερο με τις φαντασιώσεις τους για το πώς τα πράγματα θα μπορούσαν να λειτουργήσουν.
Σε όλη την προεκλογική περίοδο ο Α. Σαμαράς και το κατεστημένο προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τον ελληνικό λαό, κρύβοντας τον πραγματικό τρόμο. Δηλαδή το τι θα ζήσουμε αν βγει η Νέα Δημοκρατία.
Η υστερία εναντίον του Σύριζα που χαρακτήρισε την προεκλογική εκστρατεία της ΝΔ και του επικοινωνιακού μηχανισμού του μνημονιακού μπλοκ έγινε και για έναν ακόμα λόγο. Για να ξεχάσει ο κόσμος ότι το πρόγραμμα της ΝΔ είναι ο πραγματικός τρόμος, το Μνημόνιο.
Θέλουν να ξεχάσει ο κόσμος ότι έχουμε φτάσει σε σημείο απόγνωσης και εξαθλίωσης.
Θέλουν να ξεχάσει ο κόσμος ότι καθημερινά αυτοκτονούν συμπολίτες λόγω της απόγνωσης.
Θέλουν να ξεχάσει ο κόσμος ότι οι συνταξιούχοι δεν μπορούν να πάρουν ούτε τα φάρμακά τους.
Όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στην Ομόνοια: Εικόνες από τη χθεσινή μεγαλειώδη συγκέντρωση
ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΓΙΑΜΑΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΖΑΓΑΡΑ
Παλμός, πάθος, χρώμα, χειροκροτήματα, αποφασιστικότητα και προσδοκίες, ήταν οι βασικές εικόνες της χθεσινής μεγαλειώδους συγκέντρωσης του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ στην Ομόνοια.
«Ραντεβού στου Μπακάκου»
– Από νωρίς το πρωί, τα πάντα έδειχναν πως όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Ομόνοια. Τα «ραντεβού στου Μπακάκου» των φίλων και των μελών του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ έδιναν και έπαιρναν μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ενώ πολλά στελέχη του κόμματος σημείωναν, πριν την έναρξη της εκδήλωσης, πως πολλές τοπικές επιτροπές δε χρειαζόταν πια να κάνουν ούτε τις απαραίτητες ενημερώσεις…
– Με κλίμα ζεστό από κάθε άποψη, με ελπίδα και παλμό, δεκάδες χιλιάδες, συριζαίοι και συριζαίες, παλιοί γνώριμοι, νέα μέλη, φίλοι και ψηφοφόροι, βούλιαξαν χθες την Ομόνοια, σε μια συγκέντρωση ακόμη πιο ζωντανή από την προηγούμενη, σε μια συγκέντρωση που μετατράπηκε σε συλλαλητήριο. Ήταν όλοι τους εκεί ξανά και ακόμη περισσότεροι, σε μια συγκέντρωση που σήμανε οριστικά το τέλος της εποχής της Μεταπολίτευσης. Η Πειραιώς, η Αθηνάς και η Σταδίου ήταν γεμάτες απο κόσμο, κάποιοι με μωρά, ένας μπαμπάς με το δύο μηνών βρέφος σε μάρσιππο, έδωσαν το παρών, μάλιστα στον μάρσιππο ήταν κολλημένο αυτόκόλλητο του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. Παιδιά με σημαίες του ΣΥΡΙΖΑ στους ώμους των γονιών τους, νέοι με αυτοκόλλητα του κόμματος στο στήθος, ηλικιωμένοι με φυλλάδια στα χέρια. Όλοι μαζί, χαμογελαστοί και αισιόδοξοι, συνέθεταν ένα ανθρώπινο και πολύχρωμο ποτάμι ελπίδας.
ΕΠΙΣΤΟΛΗ του ΜΑΚΗ ΑΝΔΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Σήμερα το μεσημέρι κατέθεσα στο κόμμα την ταυτότητα του μέλους και γι΄ αυτό απευθύνομαι σε εσάς με την προσφώνηση του φίλου/ης και όχι του συντρόφου/ ισσας. Αισθάνομαι την ανάγκη να απευθυνθώ σε σας και να εξηγήσω του λόγους που μου υπαγόρευσαν την αποχώρησή μου από το κόμμα, επειδή τα πρόσωπα είναι πιο κρίσιμα στη ζωή των ανθρώπων ακόμη και από τις ιδέες. Εγώ τουλάχιστον αυτό πιστεύω. Οι ιδέες έχουν αξία μόνο σε σχέση με τα πρόσωπα και τους ανθρώπους.
Η εξέλιξη αυτή στάθηκε για μένα αναπόφευκτη μετά από πολύμηνες προσπάθειες να σπάσω τη νιρβάνα της ομφαλοσκόπησης που ταλανίζει το ΠΑΣΟΚ από τον Οκτώβριο του 2009. Από τον περασμένο Γενάρη –όντας απλήρωτος όπως και τόσοι άλλοι- έχω κοινοποιήσει σε αρκετούς συντρόφους κείμενό μου με τίτλο«ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΣΤΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ». Το παρέδωσα και στο γραφείο του νέου προέδρου. Θλιμμένα νεύματα συγκατάβασης ή σιγή.
Παρουσιάστηκε σήμερα στον Πολυχώρο Αθηναϊδα το Μεταμνημονιακό Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ από τον Πρόεδρο της κονοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ Αλ. Τσίπρα, καθώς και τους Γ. Δραγασάκη, Π. Λαφαζάνη, Σοφία Σακοράφα και Θοδ. Δρίτσα.
Για το αναλυτικό πρόγραμμα ανά ενότητα πατήστε εδώ:
Ολόκληρη η ομιλία του Προέδρου της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, έχει ως εξής:
Αγαπητές φίλες,
Αγαπητοί φίλοι,
Σας ευχαριστώ για την παρουσία σας.
Καταθέτουμε σήμερα στην κοινωνία και θέτουμε στην κρίση των πολιτών το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
Ένα πρόγραμμα αξιοπρέπειας και ελπίδας για το λαό και τον τόπο.
Ένα επεξεργασμένο, ολοκληρωμένο και συγκεκριμένο, βήμα προς βήμα, σύγχρονο πολιτικό σχέδιο της Αριστεράς.
Που εγγυάται την κοινωνικά δίκαιη δημοσιονομική εξυγίανση και την έξοδο της χώρας από την κρίση, την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότησή της και την πολιτικά ισότιμη συμμετοχή της στην Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Καταθέτουμε σήμερα στον ελληνικό λαό και όχι προς έγκριση στη τρόικα, τη μόνη αξιόπιστη, ρεαλιστική και εφαρμόσιμη εναλλακτική πρόταση στο Μνημόνιο.
Ένα σύγχρονο πολιτικό σχέδιο που αποδομεί στην πράξη το νεοφιλελεύθερο υπόδειγμα – ένα σχέδιο-πυξίδα για την ευρωπαϊκή Αριστερά.
καλό μήνα και από μένα. Κρίσιμος και πολυσήμαντος μήνας. Ευχαριστώ κι εγώ για την παρουσία σας.
Έχω την τιμή και την ευθύνη να παρουσιάσω εκ μέρους του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Ε.Κ.Μ. και ενόψει των εκλογών της 17ης Ιουνίου, τις προγραμματικές μας θέσεις για την Εξωτερική Πολιτική και Άμυνα. Οφείλω, πριν προχωρήσω στο θέμα, να σας ενημερώσω ότι πρόκειται για μια παρουσίαση επικαιροποίησης των προγραμματικών μας θέσεων που εκθέσαμε πριν τις εκλογές της 6ης Μαίου, που σημαίνει μεγαλύτερη εξειδίκευση, εμβάθυνση, στάθμιση, ιεράρχηση.
Η ίδια η ελληνική κοινωνία με τη λαϊκή ετυμηγορία της μας υποχρέωσε να ανταποκριθούμε. Και αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό.
Οφείλω επίσης να σας πω ότι για το σημερινό αποτέλεσμα εργάστηκε ένας σημαντικός αριθμός στελεχών του Τμήματος Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας. Κυρίως όμως οφείλω να πω ότι ένας επίσης σημαντικός αριθμός ανθρώπων με ειδίκευση και εμπειρία στο θέμα προσήλθε αυθόρμητα και με ενθουσιασμό και ανιδιοτέλεια και κατέθεσε έναν πλούτο ιδεών και προτάσεων. Ένα τμήμα αυτών ενσωματώθηκε στις θέσεις μας. Τα πιεστικά όμως χρονικά περιθώρια δεν επέτρεψαν την πλήρη αξιοποίησή τους. Βγαίνουμε όμως χάρις σε αυτήν την υποστήριξη με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Από καρδιάς ευχαριστούμε θερμά όλους αυτούς τους ανθρώπους, τους συγχαίρουμε και τους διαβεβαιώνουμε ότι η συνεργασία μας θα γίνει πολύ πιο δημιουργική στο επόμενο διάστημα.
Ο Πρόεδρος της Κ.Ο. Αλέξης Τσίπρας παρουσίασε μεγάλο μέρος του οικονομικού προγράμματός μας και κυρίως τη λογική του προγράμματος. Αυτό επιτρέπει σε μένα να σταθώ σε ορισμένα μόνο σημεία. Ακούγοντας τον κ. Σαμαρά χθες αλλά και άλλες φορές να διαβάζει μακρούς καταλόγους μέτρων, νιώθω την ανάγκη να εξηγήσω τι εννοούμε εμείς όταν λέμε πρόγραμμα.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΑΞΙΕΣ
Για εμάς το πρόγραμμα πάει πέρα από τα συνθήματα και πέρα από τα συγκεκριμένα μέτρα, παρόλο που χρειάζονται κι αυτά. Για εμάς πρόγραμμα σημαίνει αξίες, αρχές, ξεκάθαρους προσανατολισμούς, σταθερές γραμμές. Και το δικό μας πρόγραμμα στηρίζεται ακριβώς στις αξίες της αλληλεγγύης, της δικαιοσύνης, της ελευθερίας, της ισότητας, της οικολογικής υπευθυνότητας. Με αυτές τις αξίες θα διαχειριστούμε, αν χρειαστεί, ακόμα και εντελώς πεζά πράγματα.
Πρόγραμμα για εμάς σημαίνει, επίσης, τρόπο σκέψης, τρόπο ανάλυσης, κατανόησης του προβλήματος, ιεράρχησης των αναγκών και των προτεραιοτήτων. Για εμάς λοιπόν οι ανάγκες των ανθρώπων είναι πάνω από τα κέρδη και πάνω από κάθε ιδιοτελές ή μερικότερο συμφέρον.
Πρόγραμμα για μας σημαίνει διάλογο. Διάλογος επιστημονικός, κοινωνικός, πολιτικός, διάλογος με τα κινήματα, διάλογος με τους πολίτες. Θέλουμε να συνδιαμορφώνουμε το πρόγραμμά μας μέσα από τέτοιο διάλογο.
Πρόγραμμα ακόμα σημαίνει διαδικασία συγκρότησης κοινωνικών συμμαχιών. Συναινέσεων από τα κάτω. Το να ενώσουμε το λαό είναι και θέμα προγράμματος. Το πρόγραμμά μας λοιπόν είναι η βάση, η προγραμματική αποτύπωση μιας πλατιάς κοινωνικής συμμαχίας ανάμεσα στον κόσμο της εργασίας, τον κόσμο της γνώσης, του πολιτισμού και της νεολαίας. Είναι μια κοινωνική συμμαχία για να αποτρέψουμε την περαιτέρω πτώχευση της κοινωνίας. Για να αποτρέψουμε την περαιτέρω διάλυση του παραγωγικού ιστού. Για να βρούμε το δρόμο της ανόρθωσης και της ελπίδας.
Υπό αυτή την έννοια λοιπόν, το πρόγραμμα για εμάς είναι μια διαρκής διαδικασία. Δεν είναι ένα στατικό και αιώνιο κείμενο. Είναι μια διαρκής προσπάθεια, ανοιχτή σε νέες ιδέες και καινοτόμες δράσεις.
Τέλος, όταν λέμε πρόγραμμα εννοούμε μια πολιτική διαδικασία. Μια διαδικασία όχι απλά διαχείρισης της συγκυρίας, αλλά ανοίγματος νέων δρόμων, και ακριβώς αυτό κάνει το πρόγραμμά μας. Προσπαθεί να ανοίξει νέους δρόμους. Προσπαθεί να προλάβει κινδύνους. Προσπαθεί να αντιμετωπίσει και να αξιοποιήσει τις δυνατότητες.
ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΜΑΣ
Το δεύτερο σημείο στο οποίο θα ήθελα να αναφερθώ είναι οι πολιτικοί στόχοι του οικονομικού μας προγράμματος. Όπως έχει ήδη αναφερθεί, δική μας επιλογή δεν είναι η έξοδος από το ευρώ, ούτε όμως μπορούμε να συναινέσουμε στη συνέχιση μιας πολιτικής η οποία δεν εγγυάται την επιβίωση της κοινωνίας και της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει στον ελληνικό λαό, αλλά και στους λαούς της Ευρώπης, τη μόνη ρεαλιστική διέξοδο, η οποία συνίσταται σε μια νέα έντιμη, δεσμευτική συμφωνία με τους θεσμούς και τους λαούς της ΕΕ η οποία θα επιτρέψει να εκπληρώσουμε 3 στοιχειώδεις στόχους.
Ο πρώτος είναι η ανακούφιση του κόσμου που υποφέρει, των θυμάτων της κρίσης. Ο δεύτερος είναι η σταθεροποίηση και η ανάκαμψη. Και ο τρίτος είναι η εφαρμογή ενός προγράμματος ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων και μετασχηματισμών μέσα από τις οποίες μπορεί να υπάρξει η ουσιαστική επανένταξη της χώρας μας στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και στον διεθνή καταμερισμό της εργασίας.
Θεμελιώδης προϋπόθεση για να ανασάνει η χώρα είναι η κατάργηση και ακύρωση των μνημονίων λεηλασίας και κατεδάφισης και η χάραξη μιας νέας πορείας προοδευτικής πολιτικής ανατροπής, προοδευτικής διεξόδου και ανασυγκρότησης της χώρας.
Η κατάργηση και ακύρωση των Μνημονίων στο πλαίσιο μιας νέας πολιτικής προοδευτικής ανασυγκρότησης δεν είναι απλώς μια θετική πολιτική επιλογή αλλά αίτημα και ανάγκη για την επιβίωση του ελληνικού λαού. Αίτημα και ανάγκη για την επιβίωση του τόπου και την προοπτική της ελληνικής νεολαίας.
Το μεγάλο αστικό πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο της χώρας και ειδικότερα οι ηγεσίες ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, δεν αφήνουν πίσω τους απλώς καμένη γη αλλά κάτι πολύ χειρότερο και τραγικότερο.
Αφήνουν πίσω τους μια ρημαγμένη και κατεστραμμένη χώρα, η οποία δεν βρίσκεται πλέον στο χείλος αλλά κυριολεκτικά κατρακυλά στην άβυσσο.
Τα δημόσια ταμεία όχι απλώς είναι άδεια αλλά και το δημόσιο δεν θα μπορεί να καλύψει μετεκλογικά πελώριες «μαύρες τρύπες» και στοιχειώδεις υποχρεώσεις του.
Το έργο μιας διεξόδου της χώρας από τη σημερινή κρίση και της ανόρθωσης της, μέσα σε αυτές τις συνθήκες, είναι κάτι παραπάνω από τιτάνιο και απαιτεί την αντοχή, τη δύναμη, την υπομονή, την επιμονή, την ενότητα και τους αγώνες του ελληνικού λαού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ένα αστικό κόμμα που τάζει παροχές, δίνει πελατειακές υποσχέσεις και εξαγγέλλει ρουσφετολογικές εξυπηρετήσεις.
Η οικονομική κρίση της Eυρωζώνης μετατρέπεται σε κρίση της δημοκρατίας.
Ο εξοστρακισμός της πολιτικής από την αγορά μεταφράζεται στο γεγονός ότι το δημοκρατικό πολιτικό σύστημα παύει να ικανοποιεί τις κοινωνικές ανάγκες των πολιτών.
Κυρίως μεταφράζεται στο γεγονός της συνολικής αναντιστοιχίας κράτους και κοινωνίας.
Στην Ελλάδα η πραγματικότητα αυτή έρχεται να επιβαρύνει ένα ήδη ξεπερασμένο πολιτικό σύστημα με συστατικές παθογένειες.
Το άρθρο αυτό προέρχεται από την ιστοσελίδα German Foreign Policy που είναι μια ειδησεογραφική ιστοσελίδα η οποία με την συνεργασία Γερμανών προοδευτικών δημοσιογράφων και Ακαδημαϊκών αποτελεί, ένα ¨Παρατηρητήριο – Συστηματικής Παρακολούθησης των διαχρονικών αποικιοκρατικών – ιμπεριαλιστικών στόχων της Εξωτερικής Πολιτικής της Γερμανίας από το 1870 ( 2ο Ράιχ ) μέχρι σήμερα.
.
On the Relevance of Democracy
2012/05/21
ATHENS/BERLIN (Own report) – In the run-up to new elections in Greece, the German elite is discussing various scenarios involving the use of force to ensure control over Athens, including the establishment of a protectorate or the deployment of «protection forces» in that southern European country. The German austerity dictate, pushing Greece into destitution, is provoking growing popular resistance, which, apparently, can no longer be suppressed with democratic means. Berlin has failed in its efforts to force Athens into subordination by threatening to withdraw the Euro, as much as with its demand that Greece combines its parliamentary elections with a referendum on the question of remaining in the Euro zone. Berlin categorically rejects the option of retracting the austerity dictate and replacing it with stimulus programs, as is being demanded by leading economists world wide, even though the exclusion of Greece form the Euro zone threatens to push the currency, itself, into an abyss.
Δε θα έγραφα ποτέ «μπράβο Αλέξη», γιατί δεν τον νιώθω και δικό μου άνθρωπο. Αλλά το «Μπράβο Τσίπρα», το λέω εντελώς σοβαρά όπως θα το έλεγα για κάποιον ποδοσφαιριστή που έβαλε ωραίο γκολ σ’ ένα αγώνα ποδοσφαίρου που τον παρακολουθώ επειδή δεν έχω να κάνω κάτι καλύτερο.
Έχω βαρεθεί τα «καλά παιδιά». Τα «υπάκουα παιδιά». Τα «ξενέρωτα παιδιά». Μακάρι χίλιες φορές να αποδειχθεί ότι ο Τσίπρας είναι το τσογλάνι που λένε ότι είναι. Έναν τσόγλανο χρειάζεται αυτή η χώρα.
Τον χρειαζόμαστε για να αναστατώνει τους μαλακοπίτουρες σαν τον Σκανδαλίδη, τον Βενιζέλο και τον Σαμαρά. Βγήκαν οι λουλούδες και οι τριπλοσάγονοι να δηλώσουν τον αποτροπιασμό τους για τους χαρακτηρισμούς Τσίπρα στον Ολάντ «και μάλιστα μέσα στο ίδιο του το σπίτι».
Ξέχασαν όλοι αυτοί οι άθλιοι γυμνοσάλιαγκες που σήμερα μιλούν για «αγενή, αφελή και επικίνδυνο Τσίπρα», ότι επέτρεψαν στον Όλι Ρεν και στον Στρος Καν να μπουν μέσα στο σαλόνι του δικού μας σπιτιού, τη Βουλή, και να μας μιλήσουν με τον πλέον ταπεινωτικό τρόπο.
Η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ στις ελληνικές κοινοβουλευτικές εκλογές της 6ης Μαΐου είναι ένα συμβάν για όλη την Ευρώπη. Κατακτώντας τη δεύτερη θέση, αυτός ο σχηματισμός της ριζοσπαστικής Αριστεράς είναι στο εξής η κύρια δύναμη αντιπολίτευσης στις πολιτικές της «τρόικας», που ακολουθήθηκαν διαδοχικά από μια συμμαχία των κομμάτων του Κέντρου, της Αριστεράς [Σ.τ.Μ.: εννοεί το ΠΑΣΟΚ] και της Δεξιάς. Σε μια χώρα σε επιταχυνόμενη αποδιάρθρωση, πάνω από την οποία απλώνεται η παρανοϊκή σκιά των νεοναζιστών, ενσαρκώνει τη μοναδική στιγμή της ελπίδας. Μπροστά στον εκφυλισμό της νεοφιλελεύθερης Ευρώπης, είναι από την Αθήνα που περνάει σήμερα ο εναλλακτικός δρόμος.
Κοινωνικοί, αντιρατσιστές και οικολόγοι, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο νεαρός ηγέτης του Αλέξης Τσίπρας, αντιπροσωπεύουν μία νέα ριζοσπαστική Αριστερά, η ταυτότητα της οποίας διαμορφώθηκε μέσα από τις ζυμώσεις της αντι-παγκοσμιοποίησης. Παιδί του εργατικού κινήματος του 19ου αι., αλλά και των κινημάτων που εμφανίστηκαν μετά το 1968, συγκροτεί μία πρωτοφανή πολιτική σύνθεση.
syriza gr 
Κανάλι 