Κέρκυρα – Πρωτοκύριακο του Νοέμβρη 1941. Πρώτη μαζική αντιστασιακή αντιφασιστική ενέργεια σε πανευρωπαϊκό επίπεδο

Το Νοέμβριο του 1941 η Κέρκυρα βρισκόταν ήδη 6 μήνες υπό ιταλική κατοχή. Την πρώτη Κυριακή του Νοέμβρη (Πρωτοκύριακο) γίνεται η λιτάνευση του σκηνώματος του Αγ. Σπυρίδωνος. Οι ιταλικές αρχές έκριναν σκόπιμο να ακολουθήσουν με πολυπρόσωπη αντιπροσώπευση το σκήνωμα. Εμφανίστηκαν με αέρα κυριάρχου φορώντας επίσημες ενδυμασίες και πολλαπλές σειρές παρασήμων προκαλώντας τα αισθήματα του κερκυραϊκού λαού.
Οι μαθητές αντίθετα έδειχναν απρόθυμοι να πάρουν μέρος στη λιτανεία πείσθηκαν όμως από τους καθηγητές τους. Έτσι εμφανίστηκε στη λιτανεία σε άψογους σχηματισμούς πλήθος μαθητών και μαθητριών υπό το πρόσταγμα των γυμναστών Νικολ. Νικολαΐδη και Δήμητρας Παππά.

 

Κοινωνικός μετασχηματισμός στα Ιόνια νησιά από 15ο έως τον 19ο αιώνα

Δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία με τίτλο «Η ανάπτυξη των κοινωνικών αγώνων τσα Ιόνια νησιά»
Ιστορικά σελ 41
3 Αυγούστου 2014

Ο λαός των νησιών του Ιονίου βίωσε  μια απάνθρωπη σκλαβιά κατά την βενετσιάνικη κατοχή (1484-1797), διαφορετική από εκείνη που ζούσαν οι χριστιανικοί πληθυσμοί στη στεριά κάτω από τους «αλλόθρησκους» και «απολίτιστους» Οθωμανούς.

Η απάνθρωπη οικονομική εκμετάλλευση ως  αποτέλεσμα τυραννικής καταπίεσης που με την μορφή της βαριάς φορολογίας, της υποχρεωτικής στράτευσης, της επάνδρωσης πολεμικών πλοίων αλλά και της μορφής διοίκησης που επέτρεπε στην κλειστή τάξη των αρχόντων το δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις.

Τα ονόματα των αρχόντων, γραμμένα σε τοπικές libro d’oro, εξασφάλιζαν τα προνόμια. Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν ξενόφερτοι τυχοδιώκτες που συνήθως βοήθησαν πολεμώντας για την Βενετία.

 

Oι ντόπιοι στο Λιστόν, οι πρόσφυγες στο Παλαιό Φρούριο και οι Ιταλοί στην Κέρκυρα

Την Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013, οι ιστορικές σελίδες της “Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας” ήταν αφιερωμένες στην κατάληψη της Κέρκυρας από το ιταλικό φασιστικό κράτος το Σεπτέμβη του 1923. Συμμετοχή στο αφιέρωμα είχε και ο ιστορικός και μαθηματικός Γιώργος Ζούμπος, το κείμενο του οποίου υπάρχει στην παρακάτω ανάρτηση αμέσως μετα το δικό μου.

(Για τους αμύητους στα περί της Κέρκυρας, το Λιστόν είναι ο πεζόδρομος  του περιπάτου των Κερκυραίων, παράλληλος στο συγκρότημα κατοικιών με ισόγειες τοξωτές στοές, που βρίσκεται μπροστά στη Σπιανάδα (την μεγαλύτερη πλατεία των Βαλκανίων) , απέναντι από το Παλαιό Φρούριο. Κατά μία εκδοχή το περίφημο Λιστόν της Κέρκυρας οφείλει την ονομασία του στη “Λίστα” των Βενετών αποικιοκρατών, καθώς υπήρχε εκεί αναρτημένος κατάλογος με τα ονόματα των ευγενών, το libro d’ oro, οι οποίοι είχαν το αποκλειστικό δικαίωμα να απολαμβάνουν τον περίπατο τους στο συγκεκριμένο δρόμο στις παλιές εκείνες εποχές)

http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.columns&s=istorika&date=29/09/2013

Ιστορικά- 29/09/2013

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΤΑΛΟΥΣ ΤΟ 1923

ΚΕΡΚΥΡΑ-ΚΑΤΟΧΗ: Ο ιταλικός φασισμός και οι πρόσφυγες στο νησί του Ιονίου

• ΤΟΥ ΒΛΑΣΗ ΑΓΤΖΙΔΗ*

  Όποιος μελετά το προσφυγικό ζήτημα που προήλθε από τη Μικρασιατική Καταστροφή γνωρίζει ότι η ρήση «ουαί τοις ηττημένοις» (Vae victis) αποτυπώνει με τη μεγαλύτερη δυνατή ρεαλιστικότητα τη μοίρα τους.Αυτοί που είχαν επιβιώσει από μια σκληρή εθνική εκκαθάριση είχαν καταλήξει πρόσφυγες στην όχι και τόσο φιλόξενη ελλαδική επικράτεια. Με την έναρξη της ανταλλαγής των πληθυσμών, ως απόρροια της Συνθήκης της Λωζάννης, ολοκληρώθηκε η υποχρεωτική μετακίνηση των πληθυσμών μεταξύ των δύο ακτών του Αιγαίου.

Για όλο το άρθρο κάνε κλικ  -►  εδώ

Ο Τσίπρας στην Κέρκυρα 22/8/2013 (video)

 

Συντρόφισσες και σύντροφοι.
Πολίτες της Κέρκυρας

Χαίρομαι που βρίσκομαι σήμερα μαζί σας
Αισθάνομαι χαρά και τιμή που βρίσκομαι στο νησί σας, έναν από τους πιο όμορφους τόπους στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στον κόσμο.
Στην Κέρκυρα της απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς, της ιστορίας, της γαλήνης, της ειρήνης, της συναδέλφωσης και της φιλοξενίας.
Αλλά και στην Κέρκυρα που ήταν παρούσα σε όλους τους πατριωτικούς και δημοκρατικούς αγώνες.
Στο νησί που οι κάτοικοί του στάθηκαν όρθιοι όταν όλα τα ‘σκιαζε η φοβέρα του ναζισμού και του φασισμού, της χούντας και του παρακράτους.

Θέλω να σας διαβεβαιώσω: Εμείς, ο ΣΥΡΙΖΑ, βλέπουμε μπροστά.
Οραματιζόμαστε ένα μέλλον καλύτερο για τον ελληνικό λαό και αγωνιζόμαστε μαζί του για να γίνει αυτό το μέλλον πραγματικότητα.

 

Η διαμόρφωση της αστικής ιδεολογίας στα Επτάνησα (του Κώστα Σκορδούλη)

Πατήστε το εξώφυλλο για να δείτε το βιβλίο σε μορφή  pdf.

Επίσης δείτε το «Ιστορική αναδρομή στα εργοστάσια της Κέρκυρας» κάνοντας κλικ –> εδώ

28/10/2011 Όταν οι παρελάσεις γίνονται διαδηλώσεις

Ιλ τροβατόρεια 2011

Το συμπόσιο θα γίνει και φέτος σε παραλία της Κέρκυρας στις 20 του μηνός.

Οι Προσκλήσεις δίνονται απο τα μέλη της ομάδας σε άτομα που είναι σε θέση να αντέξουν την δοκιμασία.

Παρακαλώ να ετοιμάζονται τα μεζεδάκια και , κυρίως οι «εισηγήσεις».

Θα ακολουθήσει νυκτερινό μπάνιο υπο το σεληνόφως.

Στην πάνω πλατεία θάναι όλοι

 

 

 

 

 

 

Κάποιο Μεγάλο Σάββατο το βράδυ βρεθήκαμε, ως συνήθως, στην πάνω πλατεία. Δεν χρειαζόταν ραντεβού. Μαζευόμαστε κάτω από ένα συγκεκριμένο δέντρο πιο πάνω από τα καφενεία του Πεντοφάναρου.Ο Παναγιώτης ως συνήθως γκρίνιαζε με τα «κωλόπαιδα που θα μας κάψουν με τα βαρελότα».Εγώ είχα πάει παραπέρα και περίμενα υπομονετικά το «Χριστός Ανέστη» δίπλα σε μια άλλη παρέα.

Έρχεται ο Παναγιώτης και μου λέει ειρωνικά και σιγά στο αυτί

Ιάκωβος Καμπανέλης : «Ο Δραπέτης»

 

Αντί για αντίο

Ταβέρνα του Σταμάτη, Βυρό Κέρκυρας
Τραγούδι : Μιχάλης Παγκράτης, Χρήστος Χαλικιόπουλος.
Κιθάρα : Χρήστος Χαλικιόπουλος.
Αύγουστος 2008

Mαουτχάουζεν (The Balad of Mauthausen) ονομάστηκε ο κύκλος τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη, τα οποία αποτελούν μελοποίηση -κατά κύριο λόγο- του αφηγηματικού έργου Μαουτχάουζεν του Ιάκωβου Καμπανέλλη, στο οποίο περιγράφεται ο έρωτας δύο κρατουμένων στο ομώνυμο στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ο ποιητής Ιάκωβος Καμπανέλλης φυλακίστηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μαουτχάουζεν. Το 1965 έγραψε τέσσερα ποιήματα που αφορούσαν εκείνη την περίοδο και ζήτησε από τον καλό του φίλο και συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη να τα μελοποιήσει. Ο Θεοδωράκης, ο οποίος είχε φυλακιστεί και ο ίδιος κατή τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής σε γερμανικές και ιταλικές φυλακές, δημιούργησε όμορφες και αξέχαστες μελωδίες που αναδεικνύουν τα συγκινητικά ποιήματα του Καμπανέλλη. Εκείνα τα ποιήματα έγιναν έκτοτε παγκοσμίως γνωστά ως η τριλογία του Μαουτχάουζεν. Η συμβολή της τραγουδίστριας Μαρίας Φαραντούρη ήταν καθοριστική.

Στην αρχική ελληνική έκδοση του έργου, που ηχογραφήθηκε το 1966, περιλαμβάνονται τέσσερα μελοποιημένα ποιήματα του Καμπανέλλη («Άσμα ασμάτων», «Ο Αντώνης», «Ο δραπέτης» και «Όταν τελειώσει ο πόλεμος») καθώς και άλλων ποιητών («Κουράστηκα να σε κρατώ» του Δημήτρη Χριστοδούλου, «Ο ίσκιος έπεσε βαρύς» του Γεράσιμου Σταύρου, «Πήρα τους δρόμους του ουρανού» του Τάσου Λειβαδίτη, και «Στου κόσμου την ανηφοριά», «Το εκκρεμές» και «Τ’ όνειρο καπνός» του Νίκου Γκάτσου). Τραγουδάει η Μαρία Φαραντούρη.

Στην αγγλική/εβραϊκή έκδοση του έργου («The Mauthausen Cantata»), που ηχογραφήθηκε μεταξύ των ετών 1995 και 1999, περιλαμβάνονται τα τέσσερα μελοποιημένα ποιήματα του Καμπανέλλη σε τρεις γλώσσες: την Ελληνική, την Εβραϊκή και την Αγγλική. Το ύφος των τραγουδιών ποικίλει ανάμεσα στις γλωσσικές αποδόσεις μεταξύ της τζαζ και της κλασικής μουσικής. Τραγουδάνε η Μαρία Φαραντούρη, η Ελινόαρ Μοάβ Βενιάδη και η Νάντια Βάινμπεργκ. Στο τέλος αυτής της έκδοσης περιλαμβάνονται τα λόγια ενός επιζήσαντα από το Ολοκαύτωμα, του Σιμόν Βίσενταλ, ο οποίος ήταν κρατούμενος στο Μαουτχάουζεν.

Από το ψηφιακό αρχείο της ΕΡΤ δες –> εδώ

 

.

 

 

Φωτογραφίες από την Κέρκυρα του 1903

 

 

Κερκυραίες στην έξοχη, 1903

 

Στο ΕΣΠΑ δεν πίνουν τσιτσιμπύρα

 

 
Η «τσιτσιμπύρα» είναι ένα αναψυκτικό, παρ’ ότι το όνομα της αλλού σε παραπέμπει. Κατασκευάζεται και καταναλώνεται παραδοσιακά στην Κέρκυρα και είναι παραφθορά της αγγλικής λέξης gingerbeer και κατάλοιπο της αγγλικής κυριαρχίας στο νησί.
Επειδή περιέχει πτητικό έλαιο και ελαιορητίνες έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Κάποιοι το χρησιμοποιούν ενάντια στον έμετο της ναυτίας. Σε πειράματα που έγιναν στην Κίνα βρήκαν ότι έχει αντισηπτικές ιδιότητες. Κάποιοι λένε πως είναι διεγερτικό της κυκλοφορίας και μερικοί  θεωρούν τη τσιτσιμπύρα ιδανική για τις παθήσεις του αναπνευστικού.
Φτιάχνεται κυρίως  με λεμόνι, τζίντζερ, νερό και ζάχαρη. Πρόκειται για ένα μίγμα εκρηκτικό και γι αυτό δεν μεταφέρεται σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Για να το απολαύσετε πρέπει να μπει πρώτα στο ψυγείο, 5-6 μέρες μετά την ημερομηνία παραγωγής της.
Ο μόνος που κάνει Τσιτσιμπύρες είναι ο Γιώργος Χειμαριός, μια οικογενειακή επιχείρηση  στο χωριό Καλαφατιώνες της Κέρκυρας.

Από αυτή την παρουσίαση και τα links που παραθέτω, καταλαβαίνουμε ότι μιλάμε για παραδοσιακό προϊόν που θα μπορούσε να καταφέρει να κυκλοφορήσει και σαν ΠΟΠ (ονομασία προέλευσης).

Τι κάνουν οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Ανάπτυξης ή του υπουργείου Εμπορίου ή όποια άλλη υπηρεσία θα μπορούσε να είναι αρμόδια;
ΔΕΝ πάνε στον Χειμαριό και να του πούνε «Τι θέλεις; Τι χρειάζεσαι από εμάς;» και να δώσουν όλα όσα ζητήσει, κάνοντάς του αυστηρό έλεγχο βέβαια, προκειμένου να αναπτύξει την  παραγωγή σε ένα προϊόν που έχει την δυνατότητα να κάνει και εξαγωγές. ΔΕΝ τον βοηθούν απλόχερα ώστε να κάνει την  μικρή επιχείρησή του εργοστάσιο που θα βοηθήσει με θέσεις εργασίας αλλά και να απορροφήσει τα τοπικά αγροτικά προϊόντα (λεμόνια). ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΝ την μικρή επιχορήγηση που ζήτησε μέσω ΕΣΠΑ!!!!
Μπορεί η αίτηση του κ. Χειμαριού να είχε ελλείψεις να μην την συμπλήρωσε σωστά ο σύμβουλος που έβαλε ή ακόμη και να μην έβαλε καν σύμβουλο και να την συμπλήρωσε μόνος του. Μπορεί να μην μπορούσε να αποδείξει ότι είχε τα ίδια κεφάλαια για την αυτοχρηματοδότηση. Μπορεί να απορρίφτηκε «νόμιμα» η αίτησή που κατέθεσε γιατί ο κ. Χειμαριός έχει μια βιοτεχνία που ίσως δεν υπόσχεται το αντίστοιχο «λάδωμα» του μηχανισμού ή δεν έχει την πολιτική στήριξη.
Μπορεί να ισχύει ένα από τα προηγούμενα, μπορεί και όλα αυτά μαζί να υπάρχουν στην απόρριψη της αίτησης του από το ΕΣΠΑ.

Δεδομένου ότι όλοι στην Κέρκυρα γνωρίζουν την βιοτεχνία του κ. Χειμαριού, υπάρχει μια ερώτηση πέρα από την απόρριψη του ΕΣΠΑ.
Κανένας από τους τεχνοκράτες, τους οικονομικούς και πολιτικούς παράγοντες της Κέρκυρας δεν βλέπει ότι βιοτεχνίες σαν του κ. Χειμαριού είναι η αρχή του δρόμου για την ανάπτυξη;

.

.

Δείτε επίσης 

http://www.liako.gr/news/life-style-archived-articles-list/13730-tsistimpura.html

http://helectra.wordpress.com/2009/09/21/%CF%84%CF%83%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%BC%CF%80%CF%8D%CF%81%CE%B1-t%CE%BF-%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%88%CF%85%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C/

http://www.apn.gr/travel-maps/travel-articles/tsitsibira-kerkyra/

http://corfuxoros.blogspot.com/2008/08/blog-post_10.html

http://www.chimarios.com/

Finito la musica, passato la fiesta

 

Επιστροφή στο σπίτι μετά από τις διακοπές. Πάλι καλά που και φέτος καταφέραμε να κλέψουμε λίγες μέρες. Ας ελπίσουμε ότι και του χρόνου θα έχουμε αυτήν την πολυτέλεια και δεν θα έχουν απαγορευτεί οι διακοπές με κανένα έκτακτο νόμο που θα μας συμμορφώνει με κάποιο μνημόνιο. 

Φέτος όλες τις διακοπές τις περάσαμε στην Κέρκυρα. 

Την ομορφιά της Κέρκυρας την ανακάλυψα μεγάλος, κάπου εκεί λίγο πριν τα τριάντα. Μετά την Κρήτη και τα άλλα νησιά του Αιγαίου. Πρέπει να έχεις κάπως ωριμάσει για να καταλαβαίνεις την ποιότητα.
Ήδη γοητευμένος με πολλά μέρη της Ελλάδας, ένα ξημέρωμα έμεινα άφωνος από τα χρώματα και τα σχήματα όταν το πλοίο περνούσε δίπλα από το παλιό φρούριο και προσέγγιζε το λιμάνι. Η παλαιά πόλη με τα μουντά πολύχρωμα σπίτια ανάμεσα στο παλιό και στο νέο φρούριο είναι  εικόνα από άλλη εποχή. 

   

Το μικρό καφέ

Tην πρώτη φορά το είδα σε ένα post του Herr K. όπου δώσαμε ραντεβού για αυτό το καλοκαίρι. Μετά ο Μπουκανιέρος μου υποσχέθηκε κέρασμα μπύρας, εκεί.

Πριν λίγες μέρες συναντήθηκα εκεί με τον Herr Κ., τον Il Trovatore και κάποιο άλλο βράδυ έπινα μπύρες με τον Έφηβο.

Τέλος πριν λίγες μέρες που συναντήθηκα τυχαία στις Μπενίτσες  με τον Σπύρο, που είναι αρχιτέκτονας και κάνουμε παρέα στην Αθήνα, το έφερε η κουβέντα και μου είπε ότι αυτός έχει επιμεληθεί το design του.

Μικρός που είναι ο κόσμος!

 

Επιτέλους θα γίνει, την 21 Αυγούστου στην Κέρκυρα.

Το επόμενο κείμενο το αντιγράφω απο του Χερ Κάππα

Κατόπιν επίμονου λαϊκού αιτήματος, διοργανώνουμε εκδήλωση την 21η Αυγούστου σε παραλία της Κέρκυρας. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει σύντομες εισηγήσεις και τα συνήθη ελληνικά: μεζέδες (με μέτρο), μουσική, μπάνιο, ποτό.

Η εκδήλωση θα κινείται στον αστερισμό του εθνολαϊκισμού. Μεταξύ άλλων είναι ευπρόσδεκτοι: προυντονικοί, πατριωτικο-καστοριαδικοί, αρανιτσικοί . Ο ακριβής τόπος συνάντησης θα ανακοινωθεί την τελευταία στιγμή από το φόβο επιδρομής ποσαδιστών τεταρτοδιεθνιστών.

Συνδιοργανωτές είναι προς το παρόν:

Έφηβος – Κανάλι – Ποίηση στη σκάλα – Συνειρμός – Coerdia – Herr K. – Il Trovatore – Porta aurea – Πόντος και αριστερά

Δείτε επίσης –> εδώ, –> εδώ και –> εδώ

http://herrkstories.wordpress.com/2010/08/02/herkapia2010/

Καλλικράτης. Η τοποθέτηση του Θοδωρή Δρίτσα

 

 

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΛ΄
Πέμπτη, 27 Μαΐου 2010

Συνέχιση της συζήτησης επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης-Πρόγραμμα Καλλικράτης».

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.

Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς απορρίπτει τον «Καλλικράτη» της ισοπέδωσης. Και πράγματι, αυτή είναι η κεντρική επιλογή του κυβερνητικού επιτελείου σε σχέση με τη νέα διοικητική μεταρρύθμιση στη χώρα μας.

Μου έχει κάνει εντύπωση ότι ειδικά στην Αιτιολογική Έκθεση, εισάγοντας τη βασική ιδέα, χρησιμοποιούνται κάτι λέξεις και κάτι εκφράσεις πολύ χαρακτηριστικές για το πνεύμα και τη νοοτροπία των συντακτών αυτού του σχεδίου, όπως «θωρακισμένος μηχανισμός», «αμερόληπτος φρουρός» και πολλά άλλα τέτοια, που δεν είναι μεμονωμένα. Συνθέτουν μία άποψη του κυβερνώντος κόμματος. Έχει αποδειχθεί, αλλά έχει άλλες θεωρητικές διακηρύξεις ως σοσιαλιστικό και σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, ότι η Αυτοδιοίκηση είναι το μακρύ χέρι του κράτους, δηλαδή, μία τοπική κρατική διοίκηση.

Κυρία Υφυπουργέ, κύριοι της Κυβέρνησης, κύριοι της Πλειοψηφίας, η Αυτοδιοίκηση δεν ορίζεται από τα πάνω. Είναι θεσμός κατακτημένος από μία διαδικασία κοινωνικής ανάγκης, δηλαδή συγκρότησης θεσμικής και ουσιαστικής των αυτοδιοικούμενων κοινωνιών. Μπορεί να έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι στην ιστορία των κοινωνιών, των κρατών και των μεγαλύτερων ακόμη συνενώσεων, αλλά αυτός ο πυρήνας της αυτοδιοικούμενης κοινωνίας δεν μπορεί να χαθεί μέσα από επιλογές σαν και αυτές του «Καλλικράτη».

Ο ισχυρός δήμος δεν είναι ο πολυπληθής δήμος, γιατί μου έρχεται στο μυαλό η περίφημη θεωρία των ισχυρών κυβερνήσεων. Μη γελάσουμε, γιατί κλαίμε με την περίφημη παράδοση των ισχυρών κυβερνήσεων στη χώρα μας. Όταν μιλά κανείς για ισχυρούς δήμους, πρέπει να έχει μία σύνεση και να καταλαβαίνει ότι μία είναι η ισχύς: η πραγματική και ουσιώδης εκπροσώπηση και συμμετοχικότητα των κοινωνιών. Αυτή είναι η ισχύς της Αυτοδιοίκησης. Δεν είναι ούτε η πολύ μεγάλη γεωγραφική έκταση, ούτε και το πολύ μεγάλος πλήθος των δημοτών. Άλλωστε, αυτό συμβαίνει σε όλο τον κόσμο, όπου παραδοσιακά έχουν διαμορφωθεί, χωρίς από τα πάνω παρεμβάσεις, οι αυτοδιοικούμενες συγκροτήσεις.

Αυτός, λοιπόν, ο εξαναγκασμός των συνενώσεων είναι έξω από κάθε σοσιαλιστική λογική, είναι έξω από κάθε δημοκρατική παράδοση, είναι τεχνοκρατισμός επιβαλλόμενος από ισχυρά κέντρα, εσωτερικά και διεθνή, ενός μοντέλου εξουσίας, που επιβάλλει στους πολίτες τις πραγματικές επιλογές με έναν πατερναλισμό. Φυσικά αυτός ο πατερναλισμός δεν είναι ουδέτερος. Είναι συντεταγμένος με την οργάνωση και τη δομή της οικονομίας, με το πώς κατανέμονται οι πόροι, με  το πώς αναδιανέμονται τα εισοδήματα ή δεν αναδιανέμονται, με το πώς μειώνεται το κοινωνικό κράτος, με το πώς προσανατολίζονται όλα στην υψηλή κερδοφορία των επενδεδυμένων κεφαλαίων, με, με, με, με.

Σε αυτό αντιστοιχεί ο «Καλλικράτης». Και αυτό έρχεται να καλύψει. Είναι η ιεραρχημένη τοπική κρατική διοίκηση. Το είπε και ο σύντροφος και συνάδελφος Ειδικός Αγορητής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τσούκαλης. Εκατόν ογδόντα εκατομμύρια ευρώ μεταφέρονται στους νεοσύστατους δήμους. Είναι αυτό τόσο μεγάλη αποκεντρωτική διαδικασία ενίσχυσης των νέων ισχυρών δήμων;

Και περνώ γρήγορα σε μερικά καίριας σημασίας ζητήματα.

Απλή αναλογική. Εδώ ενισχύεται η πλειοψηφική λειτουργία των εκπροσωπήσεων. Παραμένουν τα περίφημα 3/5, ενισχύεται ο δημαρχοκεντρικός και περιφερειοκεντρικός προσωποπαγής χαρακτήρας της δομής της Αυτοδιοίκησης και ακόμη και η κατάρτιση συνδυασμών ανεξάρτητων πολιτών,  κινήσεων απαγορεύεται στην πραγματικότητα. Με αυτή την αντιδημοκρατική προοπτική δεν θα είναι ισχυρός ο «Καλλικράτης». Θα είναι ισχυρός μηχανισμός επιβολής κεντρικά ειλημμένων αποφάσεων και τίποτε περισσότερο, το δε σοβαρό βήμα προς τις αιρετές περιφέρειες είναι μετέωρο, είναι κατώτερο των προσδοκιών.

Να μη μιλήσω για τις απολύσεις των εργαζομένων και να προχωρήσω αμέσως στο ένα λεπτό που έχω –κυρία Πρόεδρε, δώστε μου άλλο ένα, εάν έχετε την καλοσύνη- σε αυτό το περίφημο ζήτημα που προέκυψε τώρα με την αναστάτωση σε όλη την Ελλάδα.

Ναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Στον Πειραιά, όταν ήθελαν να ιδιωτικοποιήσουν τη Μαρίνα Ζέας και σχεδίαζε η αλήστου μνήμης ΕΤΑ τότε τα σχέδια πώλησης της θαλασσινής πλατείας του Πειραιά, τρεις, τέσσερις άνθρωποι ενημερώναμε την πειραϊκή κοινωνία. Κανένας δεν μπορούσε να κατανοήσει. Μόλις μπήκε η πρώτη μπουλντόζα, ξεκίνησε ένα τεράστιο κίνημα πανπειραϊκό, που ανάγκασε τον τότε Υπουργό κ. Σουφλιά να τα πάρει πίσω και να προγραμματίσει νέα μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και τουλάχιστον κατά το ήμισυ και παραπάνω σώσαμε τη θαλασσινή πλατεία της πόλης μας. Τώρα προέκυψαν αυτές οι αντιδράσεις, γιατί δεν υπήρξε διάλογος και ενημέρωση.

Και θέλω να πω για τις κοινότητες. Περιοχές όπως η Όλυμπος της Καρπάθου κινδυνεύει από αυτό το σύστημα. Είναι μάλλον σίγουρο ότι δεν θα εκλεγεί από την Όλυμπο αντιδήμαρχος. Στον Πειραιά, ο Δήμος Ρέντη τι δουλειά έχει με τη Νίκαια;

Τα άλλα ζητήματα των ονομασιών -αναφέρθηκαν ήδη στο Κομμένο της Άρτας, την Απείρανθο, το πρότυπο παράδειγμα- και μία σειρά άλλες επιλογές, έχουν γίνει μόνο και μόνο με κριτήριο το πληθυσμιακό. Αυτό δεν είναι κριτήριο από μόνο του.

Σύμφωνα με τον υπολογισμό για το νέο Δήμο Κέρκυρας θα απαιτηθούν πεντακόσιες είκοσι πέντε υποψηφιότητες δημοτικών και τοπικών συμβούλων από κάθε συνδυασμό. Έλεος! Είναι αυτό δημοκρατική συμμετοχή; Είναι αυτό δυνατότητα πραγματικής λειτουργίας; Έτσι υπολογίζουν και τα έχουν στείλει σε γραπτά κείμενα οι άνθρωποι που ασχολούνται.

Και θα τελειώσω με το Δήμο Ελληνικού. Δεν είναι δυνατόν η τοπική κοινωνία του Δήμου Ελληνικού που κατέκτησε μία ταυτότητα, που άνοιξε δρόμους για ολόκληρη την Αττική και για ολόκληρη την Ελλάδα, να τιμωρείται αυτή τη στιγμή.

Καταθέτω στα Πρακτικά, κυρία Πρόεδρε, τη συλλογή των υπογραφών και όλες τις εκθέσεις με τις οποίες αιτιολογείται και τεκμηριώνεται το αίτημα του Δήμου Ελληνικού, ο Δήμαρχος του οποίου ήδη βρίσκεται στην 28^η ημέρα απεργίας πείνας.

(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Θεόδωρος Δρίτσας καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και  Πρακτικών της Βουλής).

Πάρτε το πίσω. Συζητήστε με τις κοινωνίες. Η Αυτοδιοίκηση είναι άλλο πράγμα. Δεν είναι αυτό.