ΣΚΑΙ – Στην φωλιά του κούκου (Ανάκριση Πελεγρίνη 10/9/2013)

 

Μέρος από την ανάκριση Πελεγρίνη
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=acwxfLgftuQ]

Ο Άρης Πορτοσάλτε λέει στον πρύτανη, να αφήσει το Πανεπιστήμιο να κλείσει ΟΡΙΣΤΙΚΑ!!!
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=rZvQ8z0zY4A]

Ο Προκόπης Δούκας δεν πρέπει να απολυθεί γιατί εργάζεται σε ευρωπαϊκό θεσμό. Όλοι οι άλλοι στα τέτοια μας.

Ο διάλογος συνεχίστηκε μετά από λίγες ώρες με ακριβώς τα ίδια αποτελέσματα.
Όσοι έχουν twitter και θέλουν να το ψάξουν μπορούν να κάνουν κλικ -► εδώ

ΕΡΤ Κυριακή 16.6.2013

.
[youtube http://youtu.be/tBMJNXjFJpI]

.

Τα ΚΝΑΤ σε ανέκδοτες φωτογραφίες του 1980

 

Αυτό το άρθρο περιέχει ανέκδοτες φωτογραφίες που έχω στο αρχείο μου και αναφέρονται στο μακρινό(;) 1980. Είναι μια πλήρης παρουσίαση μιας κατάστασης, συνηθισμένης τότε, όπου η ΚΝΕ ”κατέλαβε” το ΕΜΠ  ώστε να μην έχουν πρόσβαση οι φοιτητές, των άλλων παρατάξεων βέβαια, και ταυτόχρονα να δημιουργηθεί μια αντιπαλότητα μεταξύ ΚΝΕ και των άλλων ώστε να κρατήσει μακριά από τα «αριστερίστικα κόλπα” τον κόσμο που επηρεάζει. Είναι μια από τις γνωστές τακτικές που κατά καιρούς βλέπουμε από την ηγεσία της ΚΝΕ και του ΚΚΕ όταν αισθάνονται ότι χάνουν το πάνω χέρι και ότι το κίνημα τους προσπερνάει.

Είχα προβληματιστεί πολύ όταν μετά από χρόνια ξαναείδα αυτές τις φωτογραφίες. Από την μια είναι ιστορία του κινήματος από την άλλη ένα σοβαρό επιχείρημα για τους ανιστόρητους αντικομουνιστές. Από την μια είναι η συνέχεια των τραμπουκισμών στο Χημείο στις καταλήψεις του 1979 από την άλλη έχει ντοκουμέντα με «αριστερούς» που κρατούν λοστάρια, στο κέντρο της Αθήνας.

Τελικά ο λόγος που τα εμφανίζω μετά τόσα χρόνια είναι γιατί πιστεύω ότι στο πολύ σύντομο μέλλον η ΚΝΕ και το ΚΚΕ θα  κάνουν τέτοιες ενέργειες, επειδή η ηγεσία τους θέλει να περιχαρακώσει και να αποκόψει τα κανάλια επικοινωνίας του κόσμου που επηρεάζει από την αντικαπιταλιστική και την αντισυστηματική αριστερά. Στο ίδιο μοτίβο εντάσσονται οι τελευταίες επιθέσεις στα ΕΑΑΚ και ο χαρακτηρισμός τους σαν φασίστες και ΕΚΟΦίτες.

Ελπίζω με την δημοσίευσή τους να σταματήσουν τα σχέδια επίθεσης στο αριστερό ανικαπιταλιστικό κίνημα. Πρέπει να γνωρίζουν ότι η ιστορία πλέον καταγράφεται ψηφιακά!!!.

Το άρθρο αυτό είναι συνέχεια του άρθρου  ”16/12/1979 Η νύχτα του Χημείου”  στο link : https://kanali.wordpress.com/2010/12/22/nyxtatouxhmeioy/ 

 

 

 

1. Η ΚΝΕ «καταλαμβάνει» το ΕΜΠ και απαγορεύει στους φοιτητές την είσοδο σε αυτό.

 

Πολυτεχνείο 1973. Μια μαρτυρία ενός μαθητή…

του Καναλιώτη

Την επταετία της χούντας αλλά και για χρόνια μετά, η δευτεροβάθμια εκπαίδευση ήταν εξατάξια. Είχε δηλαδή έξι Γυμνασιακές τάξεις και δεν είχε Λύκειο. Στο τέλος του Γυμνασίου γράφαμε Πανελλήνιες Εξετάσεις και το αποτέλεσμά τους,  ίσως, καθόριζε ολόκληρη τη ζωή μας. Για τον λόγο αυτό, τα παιδιά έκαναν εντατικά φροντιστήρια, ένα ή και δύο χρόνια. Τα καταξιωμένα φροντιστήρια, με τις πολλές επιτυχίες, ήταν στο κέντρο της Αθήνας (πολλά στην Κάνιγγος, μερικά στην Πατησίων μερικά στην Ακαδημίας και τα υπόλοιπα εκεί τριγύρω) και μάζευαν μαθητές από όλη την Αθήνα. Το ωράριο ήταν 7-10 κάθε βράδυ.

Η ζωή του μαθητή, ΚΑΙ ΤΟΤΕ, ήταν εξ’ ίσου σκληρή με του σημερινού μαθητή αλλά τα καταφέρναμε, όπως και τα παιδιά μας τα καταφέρνουν σήμερα, μιας και δεν μπορέσαμε εμείς μεγαλώνοντας να τους έχουμε έτοιμο κάτι καλύτερο.

Το φροντιστήριο Θετικό όπως φαίνονταν από την είσοδο του Πολυτεχνείου

Το 1973 πήγαινα Ε’ Γυμνασίου και στο φροντιστήριο «Θετικό», του φιλόλογου Σκούρα. Το «Θετικό» ήταν ακριβώς απέναντι από το Πολυτεχνείο,  Στουρνάρη (Στουρνάρα τότε) και Πατησίων γωνία, με είσοδο από την Στουρνάρη και παράθυρα από την Πατησίων. Πάλι πρώτη θέση έπιασες, θα σκεφτήκατε. Όχι όμως, γιατί ο Σκούρας το έκλεισε την Παρασκευή το βράδυ και μας έδιωξε, γιατί όσο ήταν εκεί ερχόντουσαν κάτι περίεργοι με κάμερες και φωτογραφικές μηχανές και δείχνοντας ταυτότητες του ζητούσαν να μπουν. Τους έλεγε ότι έχει μαθήματα και δεν τους άφηνε. Όταν όμως αγρίεψαν τα πράγματα το έκλεισε και ησύχασε.Γιατί όμως  αναφέρω το φροντιστήριο;  Όλοι οι μαθητές που κατεβήκαμε την Τετάρτη σε όλα τα φροντιστήρια, είχαμε από πρώτο χέρι την είδηση. Ειδικά αν πήγαινες στου Σκούρα την είχες και πανοραμική. (Φωτογραφική μηχανή δεν είχα μαζί μου τότε -τότε απεχθανόμουν τις φωτογραφίες δυστυχώς…).

Αναφέρω τα φροντιστήρια γιατί θέλω να πω ότι η παραπαιδεία «βοήθησε» να περάσει η ιδέα του ξεσηκωμού από το Πολυτεχνείο στις γειτονιές πάρα πολύ γρήγορα. Το ραδιόφωνο και η τηλεόραση ήταν ολοκληρωτικά ελεγχόμενα από την χούντα. Οι εφημερίδες λογοκρινόντουσαν καθημερινά, αν και δεν ήθελαν, όπως πάντα, να ρισκάρουν και πολλά. Τα νέα και η ενημέρωση, τότε, πέρναγαν από στόμα σε στόμα. Από τις εφημερίδες διάβαζες ό,τι ήθελε η χούντα. Λίγες φορές έκαναν την επανάστασή τους και αυτό για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους και όχι την αλήθεια (η μια με την εκ Παρισίων επιστολή Καραμανλή στην Βραδυνή).

Σάλπισμα (το τεύχος αφιέρωμα στις καταλήψεις ενάντια στον ν. 815)

Το περιοδικό «Σπουδαστικό Σάλπισμα»  ήταν το περιοδικό της ΠΠΣΠ  της φοιτητικής παράταξης που ήταν πολιτικά κοντά στο ΚΚΕ (μ-λ).
Το τεύχος αρ. 4 κυκλοφόρησε στις 17.01.1980 λίγες ημέρες μετά τις καταλήψεις του φοιτητικού κινήματος ενάντια στο ν. 815 (3.12.1979 – 8.01.1980) και ήταν εξ’ ολοκλήρου αφιερωμένο σε αυτές.

Κάντε κλικ στο λινκ που ακολουθεί και καλή ανάγνωση (το αρχείο είναι σε μορφή pdf και είναι 12 ΜΒ. Θα χρειασθούν 1-2 λεπτά για να κατέβει).

Κατάληψη στο Παράρτημα Πάτρας 1978

 

Έχω μερικά κενά σε σχέση με την επίσκεψή μου στην κατάληψη στο «Παράρτημα» στην Πάτρα. Ελπίζω κάποιοι απο εσάς να με βοηθήσουν με περισσότερες πληροφορίες.
Για παράδειγμα δεν θυμάμαι πότε ακριβώς έγινε και πότε εγώ πήγα. Απο τις φωτογραφίες φαίνεται ότι ήμουν εκεί την 16η και 17η μέρα κατάληψης. Από αυτό μπορεί ίσως να βγει μια άκρη.

Επίσης είχα την εντύπωση οτι πήγα μόνος μου, μέχρι που στο φιλμ πρώτη πρώτη ήταν η επόμενη φωτογραφία.

 

Η Χρύσα και ο Ηλίας Κουτουμάνος στο τραίνο για την Πάτρα

 Στη αυτή την φωτογραφία, είναι ο Ηλίας Κουτουμάνος με την Χρύσα στο τραίνο για την Πάτρα. Ο  Ηλίας Κουτουμάνος είναι ο ένας από τους δύο φίλους μου που έφυγαν νωρίς, μετά από ατύχημα. Ένα ποστ για τον Ηλία θέλω να το κάνω κάποια στιγμή.

Φτάσαμε στην Πάτρα βράδυ. Πήγαμε κατ’ ευθείαν στο «Παράρτημα«. Μόλις φτάσαμε μπήκαμε στο αμφιθέατρο που ήταν γεμάτο φοιτητές. Δεν έπεφτε καρφίτσα. Στριμωχτήκαμε και περάσαμε μπροστά μπροστά. Αντικρίσαμε μια κατάσταση σαν αυτή που δείχνει η επόμενη φωτογραφία.