Ο Σοσιαλιμπεριαλισμός και η Ελλάδα

 

«Δηλώνω ξεκάθαρα ότι ενδιαφερόμαστε πολύ για την εξέλιξη των γεγονότων στην περιοχή αυτή του κόσμου» -Λ. Μπρέζνιεφ για την Ελλάδα

Μια ανάλυση για τις σχέσεις Ελλάδας-Σοβιετικής Ένωσης την δεκαετία του 1970 και στο που στόχευε το πρόγραμμα του ΚΚΕ.

Συζητώντας για τη σχέση εθνικού-διεθνικού

 

 

 

 

 

 

 

 

 

του Γιώργου Αλεξάτου
από την εφημερίδα «Εποχή»  Κυριακή, 27 Ιουλίου 2014

Η συζήτηση, ούτως ή άλλως, έχει ανοίξει και μάλιστα –για πρώτη φορά μετά τη δεκαετία του 1940- ως ανάγκη αποσαφήνισης θέσεων ενόψει του ενδεχομένου να αναλάβει η Αριστερά την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας. Άρα, έχει πάψει να είναι αφηρημένα θεωρητική και αφορά άμεσα σε συγκεκριμένο πολιτικό διακύβευμα. Κατά συνέπεια, σ’ αυτήν εμπλέκεται όλο και περισσότερος κόσμος μέσα στην Αριστερά, ενώ τελευταία αυξάνονται και εκείνοι που σπεύδουν να αναλάβουν τον ρόλο του συμβούλου. Προερχόμενοι από άλλους ιδεολογικο-πολιτικούς χώρους, φαίνεται πως αισθάνονται έντονη την ανάγκη να μας βοηθήσουν να μη χάσουμε τον δρόμο. Και ενίοτε, πολλοί απ’ αυτούς παραξενεύονται όταν τους ρωτάμε «προς τα πού;»…
Είναι ακριβώς αυτό το ερώτημα που τίθεται συγκεκριμένα, αφορώντας στο σύνολο των ζητημάτων τα οποία η Αριστερά καλείται να αντιμετωπίσει άμεσα. Από τη σκοπιά, πλέον, της πολιτικής δύναμης που ίσως και πολύ σύντομα ενδέχεται να επιφορτιστεί με την υποχρέωση να δώσει έμπρακτες πολιτικές απαντήσεις, οι οποίες να ανταποκρίνονται και στην προοπτική του κοινωνικού μετασχηματισμού που επιμένει να ευαγγελίζεται και στη διατήρηση της συνοχής του ιστορικού συνασπισμού πολιτικο-κοινωνικών δυνάμεων τον οποίο επιδιώκει να εκφράσει. Είναι η σκοπιά αυτή που καθορίζει τους όρους της συζήτησης, επεκτείνοντάς την πολύ έξω από το στενό πλαίσιο του μικρόκοσμου όσων έχουμε θεωρητικές ανησυχίες.

Για τις συμμαχίες. Συνέντευξη Φλωράκη στην «Ε» το 1977

Αν ο Γιώργης Σιάντος δεν ήταν χαφιές…
αν ο Νίκος Ζαχαριάδης δεν ήταν προδότης…
αν οι Θανάσης Χατζής και Μήτσος Παρτσαλίδης δεν ήταν εχθροί του λαού…
αν ο Μάρκος Βαφειάδης και ο Γούσιας δεν ήταν τρελοί προδότες και όργανα του εχθρού…
αν ο Βελουχιώτη δεν ήταν τυχοδιωκτικό και ύποπτο στοιχείο…
αν ο Νίκος Πλουμπίδης δεν ήταν χαφιές…
αν ο Φλωράκης δεν ήταν οπορτουνιστής…
εεε λογικά και διαλεκτικά…
μπορεί και σήμερα ΟΛΑ όσα λέει το ΚΚΕ, να είναι τελείως λάθος…
ΜΑ ΟΛΑ!!!!

κλικ για μεγέθυνση

Συνέντευξη Φλωράκη στην Ελευθεροτυπία 1977
Σελίδα 4

«Κοινό αίτημα για μια άλλη πολιτική»
και το επόμενο
«Το ΚΚΕ έτοιμο να συνεργαστεί«

 

Το πρόβλημα της Ενέργειας. Δύο κείμενα του ΚΚΕ (μ-λ) του 1979.

 

Το 1979 η Προλεταριακή Σημαία παρουσιάζει δυο αναλύσεις που προσπαθούσαν να εξετάσουν την ενεργειακή κρίση που παρουσιάζονταν ήδη σαν παγκόσμιο πρόβλημα.

Η μια εξετάζει πως η ενεργειακή κρίση μετατρέπεται σε παγκόσμια οικονομική κρίση.
Η δεύτερη επικεντρώνεται πως το πρόβλημα της ενέργειας επηρεάζει την Ελλάδα.
Ανατυπώθηκαν σε μπροσούρες από τις οποίες έχω αντίτυπα.
Οι μπροσούρες αυτές έχουν μια πληθώρα στοιχείων που σίγουρα έχουν την ιστορική τους αξία.

Μέσα στα κείμενα αυτά θα διαβάσετε τις οικολογικές ανησυχίες που είχε το μ-λ κίνημα το 1979.
Είναι ο προάγγελος του δυνατού Οικολογικού Κινήματος που αναπτύχθηκε τα αμέσως επόμενα χρόνια με κέντρο την αντίθεση στο εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας που σχεδιάζονταν να γίνει στην Κάρυστο και το Πετροχημικό στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας.

Τα δύο αυτά κείμενα είναι εργασία του μακαρίτη σ. Πάρι Γαβαλά ο οποίος τότε δούλευε στην SHELL.

 

Κάντε κλικ στις εικόνες για αν δείτε τα pdf αρχεία.