Ο ΣΥΡΙΖΑ θριάμβευσε στην Ελλάδα

 

Σύσσωμος ο ευρωπαϊκός τύπος γράφει για τον θρίαμβο του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα.

Τα Ελληνικά ΜΜΕ έχουν άλλη άποψη.

Αν αναφέρω ότι ενώ η «Le Monde» και η «Financial Times» δεν έχουν καμία οικονομική συναλλαγή με το Ελληνικό Δημόσιο και την Ελληνική Κυβέρνηση, τα Ελληνικά ΜΜΕ χρωστούν εκατομμύρια ευρώ στο ελληνικό δημόσιο θα σας βοηθήσει να καταλάβετε την διαφορά στάσης;;;
Για να εξηγήσω την τάξη μεγέθους της συναλλαγής πχ ο ΑΝΤ1 χρωστά 170.000.000€ στο Ελληνικό δημόσιο και ελπίζει ότι η κυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου θα τα «ρυθμίσει» με έναν νόμο.

 

 

 

 

Για το φύλο της εφημερίδας κλικ ► εδώ

 

Δώστε στο google «Syriza triumphs in Greece«. ► εδώ

 

 

Σύγκριση κεντρικών προεκλογικών συγκεντρώσεων ΣΥΡΙΖΑ vs ΝΔ

 

 

Σύγκριση της προεκλογικής συγκέντρωσης του ΣΥΡΙΖΑ με την προεκλογική συγκέντρωση της Νέας Δημοκρατίας.
Οι χάρτες είναι κάτω από ίδια κλίμακα.
Με κόκκινο ο χώρος που κατέλαβε η συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ομόνοια.
Με μπλε ο χώρος που κατέλαβε η συγκέντρωση της Νέας Δημοκρατίας στο Σύνταγμα

 

Νέα Δημοκρατία

ΣΥΡΙΖΑ

 

 

video από την κεντρική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ομόνοια 21.5.2014

 

 

 

Η σημερινή συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ομόνοια ήταν η πιο μεγάλη που έχει κάνει ποτέ.
Ήταν πάρα πολύ πυκνή. Όχι μόνο κάτω από την εξέδρα αλλά παντού.
Είχε παλμό.
Ο κόσμος ήταν ο διπλάσιος από την συγκέντρωση του Ιούνη του 2012.

Ο λαός πάει για μεγάλη νίκη!!!

[youtube http://youtu.be/m82lDH3VnGw]

 

 

Στο καλό Μιχαήλ Πρωτοψάλτη

 

Ο φίλος και σύντροφος  Μιχαήλ Πρωτοψάλτης έφυγε σήμερα για να συναντήσει την παλιοπαρέα.
Είμαι σίγουρος ότι θα τον περιμένει ο Κωνσταντινίδης με άγριες διαθέσεις με τόσα που θα του έχει μαζεμένα. Βράδια ατελείωτα με τσακωμούς με τον Μπαλή, τον Άσιμο, την Γώγου και τον  Σιδηρόπουλο να τους παίζει ρεμπέτικες μπαλάντες.

Πλέον ανάμεσα από τους δικούς μας αγίους, στο πάνθεον των αγίων των Εξαρχείων.

 

Ο Μιχάλης Πρωτοψάλτης έφυγε πριν λίγο αναπάντεχα από τη ζωή. Ήταν αγωνιστής, εκδότης του αντιεξουσιαστικού, εναλλακτικού περιοδικού «Ανθη του Κακού» και το «Ο Κόκκορας που Λαλεί στο Σκοτάδι», διευθυντής των εκδόσεων Βιβλιοπέλαγος.

Βιογραφικό

Ο Μιχαήλ Πρωτοψάλτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958 από γονείς φιλολόγους. Ξεκίνησε και ολοκλήρωσε τη Μέση Εκπαίδευση στη σχολή Μωραΐτη, σπούδασε Σκηνοθεσία στη σχολή Σταυράκου, Ηλεκτρονικά στα ΚΑΤΕΕ Αθήνας και Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 αναθεωρεί πολλά από τα θέσφατα του αναρχισμού (κυρίως σε θέματα βίας και μη συμμετοχής στους θεσμούς), εκδίδει το αντιεξουσιαστικό-εναλλακτικό περιοδικό «Άνθη του Κακού» και στα τέλη της ίδιας δεκαετίας προσχωρεί στην Οικολογική Εναλλακτική Ένωση Πολιτών, γίνεται από τα ιδρυτικά μέλη των Οικολόγων Εναλλακτικών και υποψήφιος για το ευρωπαϊκό και εθνικό κοινοβούλιο στις διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις του 1989-90.

Το Φεβρουάριο του 1973 βρέθηκε στα κυνηγητά γύρω από την κατάληψη της Νομικής και λίγους μήνες αργότερα, στις 4 Νοεμβρίου, στη διαδήλωση μετά το μνημόσυνο του Παπανδρέου παίρνει το βάπτισμα του πυρός. Στην εξέγερση του Νοέμβρη η συλλογική ψυχική ανάταση του μαζεμένου κόσμου έξω από το κατειλημμένο Πολυτεχνείο, η αίσθηση ότι οι ίδιοι άνθρωποι είναι οι δημιουργοί της ιστορίας τους και η μέθεξη στην εξέγερση, στη γιορτή χωρίς αρχή και τέλος, τον σημαδεύουν ανεξίτηλα. Στην ιωαννιδική δικτατορία μαζί με συμμαθητές του φτιάχνει μια μικρή αντιστασιακή ομάδα.

Στη Μεταπολίτευση συμμετείχε ενεργά στο αναρχικό κίνημα της εποχής. Εξέδιδε το περιοδικό «Ο Κόκκορας που Λαλεί στο Σκοτάδι», και συμμετείχε σε αναρίθμητες επιτροπές αλληλεγγύης σε κρατουμένους και υπεράσπισης πολιτικών, κοινωνικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το 1978-79 συμμετείχε στις αυτόνομες ομάδες και στις φοιτητικές καταλήψεις και στις αρχές της δεκαετίας του ’80 πρωταγωνιστεί στην έκδοση της αναρχικής εφημερίδας «Αλληλεγγύη». Για τη δράση του επανειλημμένα έχει συλληφθεί, διωχθεί και φυλακιστεί ενώ έχει υποστεί 13 (!) κατ’ οίκον έρευνες από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς.

Το 1998 ίδρυσε τις εκδόσεις «Βιβλιοπέλαγος», έναν πολιτικοποιημένο εκδοτικό οίκο που εκδίδει ως επί το πλείστον ελληνική και ξένη λογοτεχνία, ιστορικά, οικολογικά και φεμινιστικά βιβλία καθώς και κόμιξ. Από το 2001 το «Βιβλιοπέλαγος» επεκτείνει τη δραστηριότητά του και στη διακίνηση βιβλίου διακινώντας τίτλους από δεκάδες ανεξάρτητους, προοδευτικούς και ποιοτικούς εκδοτικούς οίκους και πολιτικές συλλογικότητες, στην προσπάθεια να αναδειχθούν ζητήματα που η τηλεόραση και τα μεγαθήρια της πληροφόρησης υποβαθμίζουν.
Πολιτικά εμπνεύστηκε από τη θεωρία της κοινωνικής οικολογίας του Μάρεϊ Μπούκτσιν.

Εργαζόταν ως φυσικός ενώ παράλληλα διεύθυνε τις εκδόσεις «Βιβλιοπέλαγος» και το ομώνυμο πρακτορείο διακίνησης βιβλίου. Ήταν πατέρας δύο παιδιών.

Πηγή «Αυγή» -► εδώ

Διαβάστε επίσης «Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική;;;»  -► εδώ

Δείτε το βίντεο από το 13′:24″
[youtube http://youtu.be/ecFawAoCNMw?t=13m24s]

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση και διάθεση της εικόνας / των εικόνων από τη Βικιπαίδεια, με βάση την άδεια χρήσης που επιβάλει η πολιτική δημοσίευσής της, όπως και screenshot από το βιντεάκι, αρκεί να μην έχει αφαιρεθεί το λογότυπο  και να υπάρχει λινκ προέλευσης.

Συγκριτικό ΣΥΡΙΖΑ στις περιφέρειες

Γιατί δε θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ

13 Μαΐου 2014

του Δημήτρη Μπαρδάνη

Δεν ξέρω από πού να το πρωτοπιάσω, γι’ αυτό θα παραθέσω τα επιχειρήματά μου με τυχαία σειρά, φύρδην μίγδην.

Ξεκινάμε από τον Αρχηγό. Δεν έχει τελειώσει το Κολλέγιο Αθηνών, ούτε καν τη Σχολή Μωραΐτη, πράγμα που έχει ως προφανή συνέπεια τα Αγγλικά του να είναι μέτρια. Άσε την προφορά του, αυτή είναι χάλια. Που θα βρει την ετοιμότητα, όταν του πει ο Σόϊμπλε κάνα Forget it Alexis, να του απαντήσει σθεναρά όπως έκανε ο Στουρνάρας; Έχω κι άλλα για τη γούνα του, είναι Παναθηναϊκός, δε φοράει γραβάτα, έχει τη γυναίκα του αστεφάνωτη, δεν έχει βαφτίσει τα παιδιά του και άλλα πολλά.

Είναι όλοι τους λαϊκιστές. Αντί να μιλάνε για τους αριθμούς και τους δείκτες, επιμένουν να μιλάνε για τους ανθρώπους. Αντί να ασχολούνται με το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, τους απασχολεί το γεγονός ότι τριακόσιες χιλιάδες νοικοκυριά δεν έχουν ρεύμα. Αντί να εκτιμούν την τιτάνια προσπάθεια του Υπουργού Υγείας (που ούτε το όνομά του δε θέλω να λέω) να μεταρρυθμίσει τη δημόσια Υγεία, ασχολούνται με τα συντεχνιακά προνόμια των ασθενών και ισχυρίζονται ότι πεθαίνουν αβοήθητοι.

Είναι όλοι τους κρατιστές. Αφού δημιούργησαν το πελατειακό κράτος της Μεταπολίτευσης, τώρα δε θέλουν να αλλάξει τίποτα. Έχουν φθάσει στο σημείο να υποστηρίζουν ότι είναι απαραίτητοι οι φύλακες στα σχολεία και να μην καταλαβαίνουν ότι το μισθολογικό κόστος των καθαριστριών είναι καθοριστικός παράγοντας για την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος. Επίσης έχουν την ακατανόητη εμμονή να θέλουν να θέσουν τις ανακεφαλαιοποιημένες (από το δημόσιο χρέος) τράπεζες υπό δημόσιο έλεγχο. Τι το πέρασαν εδώ, Αμερική;

Είναι εναντίον των επενδύσεων. Θεωρούν σκάνδαλο την πώληση του Ελληνικού προς ενενήντα ευρώ το στρέμμα. Έχουν την απαίτηση, στους δημόσιους διαγωνισμούς να υπάρχουν περισσότερες από μία υποψηφιότητες. Πιστεύουν ότι το νερό είναι δημόσιο αγαθό και όχι «επενδυτική ευκαιρία». Δε θέλουν να δημιουργηθούν υπέροχα ξενοδοχεία πάνω στο κύμα με ομπρέλες και ξαπλώστρες και επιμένουν στο τριτοκοσμικό «λίγο κρασί, λίγο θάλασσα».

Κάθε τρεις και λίγο μαζεύονται και συζητάνε. Και μετά ψηφίζουνε. Και αυτοί που μειοψήφισαν βγαίνουν έξω και υποστηρίζουν τις θέσεις των άλλων που πλειοψήφισαν. Και αυτό δεν το λένε υποκρισία, αλλά το λένε δημοκρατία. Και δεν περνάει πάντα η γνώμη του αρχηγού. Και δε διαγράφει όποιον διαφωνεί μαζί του.

Θέλουν να διαγράψουν το μεγαλύτερο μέρος του δημόσιου χρέους. Και δε συνυπολογίζουν, αυτοί που αυτοαποκαλούνται και διεθνιστές, τον πόνο των Ευρωπαίων φορολογούμενων. Μερικοί από αυτούς δε, θέλουν να μας βγάλουν και από το ευρώ, εμάς τα δύο τρίτα του πληθυσμού, γιατί το ένα τρίτο έχει ήδη και εν τοις πράγμασι φύγει από το ευρώ.

Και τέλος απειλούν ότι θα στήσουν Ειδικά δικαστήρια για να βρουν ποιός ευθύνεται για το ότι βρεθήκαμε σ’ αυτό το σημείο. Και δεν τους φτάνει αυτό, απειλούν ότι θα διερευνήσουν όλες τις λίστες που χρόνια τώρα μουχλιάζουν στα συρτάρια, θα επανεξετάσουν καταχρηστικές συμβάσεις και άλλα τέτοια αριστερά.

Γιά όλους αυτούς τους λόγους και άλλους τόσους δε, θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ.

* Ένα «κόμμα» κάνει όλη τη διαφορά.

Πηγή «thePortal» -► εδώ